دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 25
آیا شما هم از جمله افرادی هستید که در مورد تغذیه خانواده حساسیت زیادی به خرج می دهید؟ اگر اینطور باشد احتمالا همیشه نگران محتویات مواد غذایی خریداری شده هستید. یکی از موادی که در غالب مواد غذایی عرضه شده در فروشگاه ها وجود دارد، انواع مختلف افزودنی است . به لحاظ قانونی مواد مختلفی می توانند به عنوان افزودنی به غذاها افزوده شوند. این شامل نگهدارنده ها و رنگ دهنده های خوراکی و چاشنی های گوناگون که مورد تایید آژانس بین المللی استاندارد غذا هستند، می شود. اجتناب از مصرف افزودنی ها بسیار دشوار به نظر می رسد زیرا تقریبا تمام مواد غذایی که ما روزانه استفاده می کنیم حاوی افزودنی هستند: نگهدارنده ها از فاسد شدن غذا جلوگیری می کنند، آمیزنده ها و تثبیت کننده ها مانع از جدا شدن مواد اصلی سس ها و چاشنی ها از هم می شوند و رنگ دهنده ها و طعم دهنده ها نیز طعم و رنگی را که در پروسه تولید از بین می رود به غذا باز می گردانند. بسیاری از این افزودنی ها نیز مواد طبیعی هستند؛ مانند ویتامین سی و یا کریتیک اسید که در آب لیمو وجود دارد و به عنوان نگهدارنده به کار می رود.
آزمودن افزودنی ها
موادی که توسط آژانس استاندارد غذا تایید می شوند، پیش از تایید برای مواردی از جمله تشخیص سمی بودن یا ارتباط با سرطان مورد آزمایش قرار می گیرند. در صورت لزوم میزانی برای مقدار مجاز مصرف روزانه مشخا می شود. (این میزان ای دی آی نام دارد) در صورت رعایت این میزان می توان با اطمینان از مواد غذایی مختلف استفاده کرد بی آنکه تاثیری بیماری زا بر روی بدن داشته باشند.علی رغم اینکه برچسب راهنمای غذاهای مختلف باید لیستی از افزودنی های موجود در محصول ارایه کند، کارخانجات مواد غذایی ملزم نیستند که مقدار دقیق هر ماده را روی بسته درج کنند؛ پس اگر بخواهیم بر اساس «ای دی آی » رفتار کنیم ، محاسبه مقدارها آسان نخواهد بود. در نتیجه چاره یی نیست جزآنکه به آژانس استاندارد مواد غذایی اعتماد کنیم و بپذیریم که با مصرف کالاهای تولیدی که مهر تایید آژانس را بر روی خود دارند، از محدوده «ای دی آی » قدم بیرون نخواهیم گذاشت .
تاثیرات رفتاری
افزودنی های گوناگون معمولا برای تاثیرات رفتاری روانشناختی که ممکن است بگذارند مورد آزمایش قرار نمی گیرند. برخی از این افزودنی ها مانند بنزوات سدیم و تارتوزین با بروز بیش فعالی در کودکان مرتبط شناخته شده اند، اما نتایج پژوهش فوق قطعیت چندانی نداشته اند. آزمایشات جدیدی در این مورد در جریان است که در 2 سال آینده تکمیل خواهد شد و در صدد پاسخ دادن به این پرسش است که آیا رنگ دهنده های مختلف و ماده نگهدارنده سدیم بنزوات موجب بروز تغییرات رفتاری خواهند شد یا خیر.
رژیمی بدن افزودنی
طی یکی از آزمایشاتی که در این مورد صورت گرفت ؛ از یک خانواده خواسته شد که 6 هفته از هیج نوع غذای حاوی افزودنی استفاده نکنند تا تاثیر احتمالی افزودنی ها بر روی آنها بررسی شود. نتیجه بررسی چشمگیر بود: در آغاز 6 هفته سطح ویتامین سی و زینک در خون همه اعضای خانواده پایین تر از حد مطلوب بود و در پایان 6 هفته سطح زینک و ویتامین سی با تغییری چشمگیر به چهار برابر مقدار پیشین خود رسید. وضعیت کلی سلامت خانواده بهبود چشمگیری یافته بود بطوری که پسر بچه 6 ساله خانواده کمتر از پیش دچار تب می شد و بهتر می خوابید.ولی آیا این افزودنی های موجود در رژیم غذایی قبلی بودند که بر وضعیت سلامت خانواده تاثیر می گذاشتند؟ جواب منفی است . پاسخ به این موضوع بر می گردد که آنها در برنامه جدید غذایی چه چیزهایی را جایگزین مواد قبلی که حاوی افزودنی بودند کردند. متخصصین تغذیه ناظر بر پروژه توضیح دادند که پیش از آغاز رژیم فوق اعضای خانواده از تنقلاتی مانند بیسکوییت و شکلات استفاده می کردند، در حالی که پس از آغاز رژیم آنها تمام این خوردنی های فاقد ارزش غذایی و محتوی افزودنی های گوناگون را با میوه ها و سبزیجات تازه جایگزین کردند و این امر به ارتقا ی سطح سلامت آنها انجامید.
خانگی یا آماده
طی یک آزمایش دیگر میزان مواد مغذی موجود در غذاهای خانگی و نمونه های مشابه عرضه شده در سوپر مارکت ها سنجیده شد. به این صورت که یک «پای » خانگی به همراه چهار نمونه مشابه که در سوپر مارکت ها فروخته می شد مورد آزمایش قرار گرفت . همانطور که می توان حدس زد نمونه خانگی بالاترین سطح پروتئین ، آهن و زینک را دارا بود.
بسیاری از غذاهای آماده شامل افزودنی هستند. افزودنی ها به خودی خود برای سلامت مضر نیستند اما در واقع برای حفظ و نگهداری غذا افزوده می شوند و مواد مغذی چندانی برای بدن ندارند. به علاوه ، غذاهای آماده معمولا مقدار کمتری از مواد اولیه سازنده را در خود دارند. مثلا در همبرگر آماده درصد بسیار پایینی گوشت خالا و درصد بیشتری چربی و گوشت نامرغوب یافت می شود، در حالی که در همبرگر خانگی مقدار بیشتری مواد اولیه با کیفیت بالا به کار می رود. بهترین چاره کار این است ؛ حالا که غذاهای آماده مواد اولیه به مقدار کافی در خود ندارند و در مقابل شامل موادی مثل افزودنی ها یا موادی با کیفیت پایین هستند، خودتان دست به کار شوید و غذای روزانه را در خانه تهیه کنید. این روشی به صرفه و سالم و راهی مطمئن برای داشتن تغذیه بهتر است .
افزودنی های خوراکی و تأثیر آن در سلامت انسان
با توجه به روند رو به رشد جمعیت،تأمین غذا یکی از مهمترین مسایل روز دنیا می باشد. و در این راستا بهداشتی بودن مواد غذایی هواره مد نظر بوده است،به طوری که در تعریف، غذایی را بهداشتی می گویند که عاری از هر گونه موادی باشد که در مصرف کننده ایجاد عوارض کند. این مواد فقط محدود بر میکروارگانیسم ها و سایرعوامل بیولوژیک و سموم مترشه از آنها نمی باشد بلکه انواع مواد شیمیایی که طی مراحل تهیه و تولید مواد غذایی به صورت مستقیم یا غیر مستقمیم ممکن است وارد مواد غذایی شود را نیز در بر می گیرد و امروزه به دلیل طیف گسترده استفاده از مواد افزودنی در صنایع غذایی بررسی اثرات آنها بر سلامت مصرف کنندگان حایز اهمیت است.
افزودن مواد شیمیایی به غذاها زمانی افزایش یافت که مسأله انتقال مواد غذایی به نقاط ور دست و نگهداری آنها برای مدت زوان طولانی مطرح شد. بسیاری از مواد شیمیایی ، میکروب ها را از بین می برند ویا رشد آنها را متوقف می کنند ولی مصرف کلیه مواد شیمیایی در مواد غذایی مجاز نمی باشد.
شاید به ندرت بتوانید مواد غذایی مورد استفاده خود را به صورتی تهیه کنید که دارای افزودنی های گوناگون باشند.
تعریف افزودنی ها
راستی برداشت شما از مواد افزودنی چیست؟ جالب است بدانید که افزودنی ها در مواد غذایی به موادی گفته میشود که برای بهبود یا افزایش ویژگی ها و یا نگداری از مواد به صورت های گوناگون استفاده می شوند. به عبارت دیگر افزودنی ها موادی هستند که توسط عمل مستقیم و یا غیر مستقیم انسان، به غذا اضافه می شوند و به دلیل اینکه جزء طبیعی موئاد غذایی نیستند، باید با آزمایش های گوناگون مورد تأیید قرار گیرند. نکته جالب توجه این است که اغلب مردم مصرف افزودنی طبیعی را مفید و یا لااقل بی ضرر می دانند و استفاده از افزودنی های ساختگی و شیمیایی را در بسیاری از موارد مضر می دانند درحالی که بسیاری ازافزودنی ها ی طبیعی نیز دارای مواد ترکیبی و شیمیایی هستند که حتی ممکن است در برخی موارد باعث ایجاد بیماری کشنده می شوند و با تأثیر مستقیم و غیر مستقیم، به بافت های بدن آدمی آسیب برسانند. هر انسان در سال به طور مستقیم چیزی در حدود 700 کیلو گرم مواد غذایی مصرف می کند که میزان مواد افزودنی موجود در آن به ندرت از 0.6 کیلو گرم بیشتر می شود. با این حال بشتر از صدها نوع ماده افزودنی نگهدارنده و رنگی و صد ها مواد افزودنی دیگر وجود دارند که در مجموع هزاران نوع مواد افزودنی را مطرح می کنند.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
