لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه2
نگاهی به نقش خورشید و ایوان در معماری ایران
یکی از ساده ترین و در عین حال مهمترین اصلی که همیشه در معماری سنتی ایران رعایت می شد توجه به خورشید و بهره وری مناسب از نور آن بود. می دانیم که ارتفاع آفتاب در حرکات ظاهری خود در طول سال حدود 47 درجه نوسان دارد. به عنوان مثال در تهران که در عرض شمالی ' 3542 قرار داد، ارتفاع آن به هنگام آغاز بهار و پاییز حدود 55 درجه و طول سایه اشیا حدود 7/0 ارتفاع خود،
ارتفاع آن در آغاز تابستان حدود 78 درجه و طول سایه اشیا حدود 2/0 ارتفاع شی.
ارتفاع آن در آغاز زمستان حدود 31 درجه و طول سایه اشیا حدود 6/1 ارتفاع
بنابراین ساختمانی به شکل زیر در حالیکه در زمستان حدود 8/4 متر آفتاب را به درون خود جای می دهد در تابستان با در نظر گرفتن ایوانی مسقف به عرض حداقل 60 سانتی متر از ورود آفتاب به درون ساختمان جلوگیری می نماید و بدین ترتیب حدود 50 درصد از مصرف سوخت در زمستان برای گرم کردن و در تابستان از مصرف برق برای سرد کردن صرفه جویی می گردد و با رعایت تهویه های طبیعی و عایق کاری می توان این صرفه جویی را تا حد 80 تا 90 درصد بالابرد کاری که در ساختمانهای قدیمی با وسایل آنروزی استفاده می کردند. علاوه بر استفاده مادی به همین سبب از آلودگی محیط نیز کاسته خواهد شد. وجود ایوانهای مسقف چه در شهرها و چه در روستاها کاربرد بسیاری را داشتند به عنوان حیاطی مستقل برای تمدد اعصاب و داشتن گلدانی به عنوان فضای سبز که در جمع میلیونها اتاق در شهری مانند تهران قابل توجه است، معماری ایرانی برگرفته از زبان قرآن است و عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره‌گیری از روح معنویت نشان می‌دهد. این امر به گونه‌ای است که اعتقاد به توحید و ایمان به تعالیم اسلام به عنوان اندیشه زیبایی‌شناسی دین اسلام در معماری اسلامی تجلی می‌یابد.
تحقیق درباره بررسی خورشید و ایوان در معماری ایران