مدیریت و برنامه ریزی در روابط عمومی
32 صفحه
مقدمه
روابط عمومی یکی از مهمترین و اساسی‌ترین بخشهای هر سازمان است. واحدی که پل ارتباطی میان مدیر با کارکنان سازمان مربوطه با مراجعین و بالعکس می‌باشد.
مدیران موفق درصنعت و بازرگانی امروز به روابط عمومی سازمان خود اهمیت ویژه‌ای می دهند.آنان در جستجوی برتری خلاقیت و ابتکار عمل هستند و کارشناسان ورزیده و مبتکرروابط عمومی را به کار می‌گیرند تا ازکنش‌ها و واکنش‌های جامعه پیرامون خود آگاهی یابند انتقادات را بشنوند و به اصلاح رفتارو تولید خود بپردازند و مزیت هاوبرتری‌های تولید و یا محصول خود را به گوش جهانیان برسانند و به آنها بقبولاند که به افکار عقاید سلیقه‌ها و احساساتشان احترام می‌گذارند.
رهبران هشیار سازمان‌ها امروزه این را بدیهی می دانند که پایبندی به اصول روابط عمومی تنها راه ممکن برای بقای نظام آن هاست و هر چیزی غیر این، کهنه، قدیمی و از میان رفتنی است.
یک مدیر به ویژه در سطح عالی سازمان نیاز به شناخت مخاطبان سازمان و رقبااز یک طرف و مجموعه امکانات انسانی و مادی خود از طرف دیگر دارد.
توجه به روابط انسانی و مهارت‌های اووعلاقه‌مندی به حقوق انسانی راهی ممکن برای گشودن دریچه‌های دریای بیکران استعدادهای نهفته اودر بروز خلاقیت و نوآوری محسوب می‌شود و صاحبان چنین اندیشه‌ای روابط عمومی رابه عنوان واحدی ضروری و لازم در سازمان خود می دانند و تمایلات خود به اعمال رویه‌های روابط عمومی را در شخص خود و سازمان شان می‌پرورانند چراکه بالندگی و شکوفایی روابط عمومی را موجب بقای مدیریت و سازمان خود می‌دانند.
مدیریت و برنامه ریزی در روابط عمومی
