ارزشگذاری شرکت هدف یکی از بخش های اساسی فرایند ادغام به شمار می رود . یک قرارداد که از دیدگاه تجاری خوشایند است ممکن است که از نقطه نظر مالی اگر خریدار قیمت زیادی برای خرید بپردازد ناخوشایند به نظر آید . ارزیابی دقیق ملاحظات غیر مالی یک ادغام بالقوه و تجزیه و تحلیل صورت هی مالی شرکت هدف به همراه تعدیلات مورد نیاز ، پایه ای برای مذاکره به منظور قیمت کذاری دارائی یا سهام شرکت هدف به دست می دهد . زمانی که سهام شرکت هدف فهرست می شود ، ؟؟؟؟ قیمت برای خرید چنین شرکتی معمولاً بزرگتر از قیمت بازار بورس یا خارج بورس می باشد . وظیفه مهم شرکت در این موقعیت این است که از طریق ارزیابی دقیق ، بررسی کند که آیا ارزش بازار واقعی است و چه صرفی باید پرداخت شود تا سهامداران را ترغیب کند تا سهام خود را در مقابل پول نقد یا سهام خریدار مبادله کنند . برای سهامداران قیمت نشاندهنده ارزش شرکت است و هر پیشنهادی که از نظر آنان کمتر از قیمت بازار باشد مردود به حساب می آید . مشاهده شده که از نظر مدیران شرکت خریدار قیمت بازار سهام یک شرکت هدف بیشتر از مقدار واقعی می باشد و دلیل آن هم کاربرد مختلف اصول پذیرفته شده حسابداری بود در موقعیت دیگر قیمت واقعی شرکت هدف بیشتر از قیمت بازار برآورد شده بود پس لزوماً ارزشی که توسط بازار تثبیت می شود مساوی ارزش واقعی شرکت نمی باشد . اگر نتیجه گیری شود که ارزش بازار معقولانه است مقدار صرف در نتیجه مذاکره تعیین می شود . در این مواقع هدف از تجریه و تحلیل ارزیابی این است که یک دستورالعمل منظمی برای رسیدن به قیمت مطلوب و معقول پیش روی مدیران قرار دهد . اگر خریدار قیمت کمی را پیشنهاد کند هدف در برابر آن مقاومت می کند .
اگر قیمت بسیار بالایی باشد صرف پرداخت شده ممکن است هرگز توسط سینرجی ایجاد شده بعد از ادغام داده نشود .
ادغام ارزش را افزایش می دهد که ارزش شرکت حاصل بزرگتر از جمع ارزش قبل از ادغام شرکت های مستقل باشد :
NVI = Net value increase = VBT – ( VB + VT )
افزایش خالص در ارزش
80 میلیون دلار = VB + VT ارزش جاری بازار 40 میلیون دلار = VB ارزش شرکت خریدار
100 میلون دلار = VBT ارزش جاری بازار 40 میلیون دلار = VT ارزش شرکت هدف
20 میلیون دلار = NVI
سؤالی که مطرح می شود این است که این افزایش در ارزش چگونه بین دو شرکت تقسیم می شود . با توجه به این که شرکت های هدف مبلغی را به عنوان صرف دریافت می کنند اگر خریدار کمتر از 20 میلیون دلار صرف پرداخت کند در افزایش ارزش سهیم است . اگر صرف بیشتر از 20 میلیون دلار باشد ارزش خریدار کاهش می یابد . اگر فرض کنیم 50 میلیون دلار برای شرکت هدف بپردازد :
N 10 = ( 40 – 50 ) = صرف
وسهم هر یک از افزایش مساوی 10 میلیون دلار می باشد . اگر خریدار برای صرف ، 60 میلیون دلار بپردازد صرف 20 میلیون دلر خواهد بود و تمام افزایش ارزش به هدف منتقل می شود و اگر 70 میلیون دلار پرداخت کند صرف 10 میلیون دلار خواهد بود و به میزان 30 میلیون دلار کاهش ارزش را برای خریدار خواهیم داشت . البته درصد بسیاری بالایی از قرار دادهای بزرگ ادغام و خرید از سال 1992 سهام در مقابل سهام بوده است .
بنابراین همانطور که ملاحظه شد شرکت خریدار باید با محاسبات و برآوردها میزان صرف را پیش بینی نماید تا به قیمت مطلوب و معقولانه برای شرکت هدف دست یابد .
تعیین ارزش شرکت شرکت یا قیمت پرداختی در مورد شرکت های پذیرفته نشده در بورس شکل می باشد . ولی حداقل قیمت پذیرش توسط بازار تعیین می شود . در مورد شرکت های کوچک با ناشتن قیمت بازار تعیین ارزش و قیمت بسی مشکلتر است . بعلاوه به علت مشکلات ارزیابی که در نتیجه کاربرد مختلف از اصول پذیرفته شده حسابداری حاصل می شود مشکل تعدیلات در سود و زیان و ترازنامه نیز وجود دارد . برای شرکت های کوچک و پذیرفته نشده هیچ استاندارد واحدی برای تعیین ارزش وجود ندارد ، سود سرمایه ای ، ارزش خالص و روکرد ارزیابی دارائیها همه می توانند به عنوان معیاری اولیه مورد استفاده قرار گیرد .
شامل 45 صفحه Word
دانلود تحقیق ارزیابی شرکت هدف بعنوان مأخذی برای قیمت خرید
