عنوان مقاله : روش تحلیلی محاسبه معادله پروفیل سطح مقطع کانال منحنی شکل بر پایه نشت با استفاده از نگاشت همدیس
محل انتشار:نهمین کنگره ملی مهندسی عمران مشهد
تعداد صفحات: 8
نوع فایل : pdf
مقدمه :
این مقاله که در بیست و چهارم سپتامبر 2001 نوشته شده ، نخستین بار در شماره 73 نشریه سخنگو Spokesman و پس از آن در کتاب « جنگ یعنی صلح » آروند هاتی روی آمده است . در آینده ی نزدیک ، تحلیل « جنگ یعنی صلح » آروندهاتی روی را هم ترجمه خواهم کرد . آروند هاتی روی نویسنده متفکر، ضد جنگ و ضد توسعه طلبی های امپریالیستی ، هندی است ، چهل و یک ساله است ، در دهلی نو زندگی می کند ، به خاطر تنها رمان خود به نام خدای چیزهای کوچک The God of Small Things جایزه بهترین کتاب را گرفته و از موضعی بسیار بالاتر ، آگاهانه تر و گستاخانه تر و هدفمند تر از نوام چامسکی و سایر نویسندگان ضد جنگ ، به امپریالیسم امریکا می تازد . این نویسنده ی متفکر هندی ، امروزه از چهره های سرشناس دنیای قلم و مبارزه با ستمگران است .
نقل این ترجمه در سایت ها و نشریات ، کاملا و بدون هیچ قید و شرطی آزاد است .
{} {} {}
پس از حمله های انتحاری و خشمناک یازده سپتامبر سال 2000 به مرکز تجارت جهانی
( World Trade Centre. WTC ) ، یکی از فرستنده های امریکائی گفت : « به ندرت پیش آمده است که خوب و بد ، خود را به صراحتی ابراز کنند که سه شنبه ی هفته ی پیش کردند. کسانی که ما آن ها را نمی شناسیم ، مردمی را قتل عام کردند که ما آن ها را می شناسیم ، و این عمل را با خوشحالی اهانت آمیزی هم انجام دادند . » پس از آن ، گوینده حرفش را قطع کرد و گریست .
دلیل بریدن حرف ، توجه به نوعی شباهت است : امریکا با مردمی در جنگ است که آن ها را نمی شناسد . برای آن که این مردم ، چندان در تلویزیون ظاهر نمی شوند . پیش از آن که دولت ایالات متحده کاملا هویت دشمن را تشخیص بدهد ، یا حتی شروع به درک این دشمن کند ، در تهاجم تبلیغاتی و قدرت بیانی گیج کننده ، ائتلافی بین المللی علیه ترور را هموار می کند ، نیروی زمینی ، نیروی هوائی ، نیروی دریائی وسپاه رسانه های خبری خود را به حرکت در می آورد و روانه صحنه نبرد می کند .
درد سراین جاست که وقتی امریکا به قصد جنگ کفش و کلاه کند ، بدون جنگیدن نمی تواند برگردد. اگر نتواند دشمنش را پیدا کند ، برای قانع کردن نیروهای خشمگینی که به خانه باز می گردند، باید یک دشمن تولید کند . وقتی هم که جنگ شروع شود ، حرکت آنی ، منطق و توجیه خاص خود را خواهد داشت و ما گیج می شویم که اصلا چرا جنگ شروع شده است .
آنچه ما اکنون شاهد آنیم ، نمای قدرتمند ترین کشورهای جهان است که با خشم و حالتی واکنشی ، غریزه ای کهنه را برای راه انداختن جنگی جدید ، جست و جو می کنند . ناگهان اما ، وقتی مساله ی دفاع از خود پیش می آید ، صف طویل کشتی های جنگی ، موشک های کروز و جنگیده های اف 16 امریکائی ، پدیده هائی مطلق و تعیین کننده به نظر می رسند . بمب های هسته ای ، به عنوان وسیله ای برای ارعاب و تهدید ، دیگر کارائی ندارند . قلم تراش ها ، جعبه برها و خشم سرد ، سلاح هائی هستند که به جنگ های قرن جدید اهمیت می دهند . خشم می تواند قفل را باز کند . می تواند بدون جلب توجه از در گمرگ ها سربخورد و رد شود . اصلا اثری هم از آن در اوراق گمرکی و برچسب چمدان ها نخواهد ماند .
امریکا چرا می جنگد ؟ روز بیستم سپتامبر ، اف بی آی گفت که در مورد هویت بعضی هواپیما ربایان تردیدهائی داشته . در همان روز ، پرزیدنت جرج بوش گفت که دقیقا می دانست تروریست ها چه کسانی بودند و کدام دولت ها از آنان پشتیبانی می کردند . به نظر می رسد رئیس جمهوری چیزهائی می داند که اف بی آی و مردم امریکا نمی دانند .
روز بیستم سپتامبر2001 ، پرزیدنت جرج بوش در پیامی به کنگره امریکا ، دشمنان آمریکا را «دشمنان آزادی » خواند . امریکائی ها می پرسند چرا آن ها از ما بدشان می آید ؟ جرج بوش می گوید: « آنها از آزادی های ما تنفر دارند : از آزادی مذهب ما ، آزادی بیان ما ، آزادی رای دادن و گردهم آئی های ما و آزادی ما در موافق نبودن با یکدیگر نفرت دارند . » این جا مردم دچار دو نظر متناقض می شوند : نظر اول می گوید تصور کنید دشمن همان است که دولت ایالات متحده می گوید دشمن است ، حتی اگر دلایل اثباتی قانع کننده ای برای این ادعا نداشته باشد . نظر دوم می گوید تصور کنید انگیزه های دشمن همائی است که دولت ایالات متحده ادعا می کند . در این مورد هم اما ، شواهد اساسی وجود ندارد .
بنا به دلایل استراتژیکی ، نظامی و اقتصادی ، ترغیب جامعه ی امریکائی به باور کردن این مساله که التزام امریکائی به آزادی و دموکراسی و اصولا نوع زندگی امریکائی مورد حمله قرار گرفته است ، برای دولت ایالات متحده امری حیاتی است . در فضای جاری که اندوه و خشم و غضب حاکم است ، جارزدن این تصور ساده کار مشکلی نیست . گیرم که اگر چنین تصوری درست می بود ، باید تعجب می کردیم که چرا مرکز تجارت جهانی و پنتاگون به عنوان مظاهر اقتدار اقتصادی و نظامی امریکائی ، هدف گرفته شده اند ؟ چرا مجسمه آزادی را به عنوان هدف انتخاب نکرده اند ؟ آیا واقعیت می توانست چنین باشد که ریشه های اصلی خشم ظالمانه ای که منجر به آن حمله ها شده ، در آزادی و دموکراسی امریکائی نبوده ، بلکه به عکس ، در حمایت ها و اقدامات امریکا از نقطه ی مقابل آزادی و دموکراسی بوده است ؟ در تروریسم نظامی و اقتصادی ، شورش ها ، دیکتاتوری های نظامی ، تعصب مذهبی و نسل کشی غیرقابل تصور در خارج از امریکا ؟
برای امریکائی های عادی که تازگی داغ دیده اند ، سخت است که با چشم هائی پر از اشک به دنیا نگاه کنند و به این نتیجه برسند که اگر خونسرد و بی تفاوت باشند ، چه اتفاقی برای آن ها خواهد افتاد. نقل بی تفاوتی نیست . مساله مربوط به پیش بینی است . به این که جای تعجبی وجود ندارد . عقل و معرفت خسته از آگاهی نسبت به آنچه در پیرامون ما می گذرد ، احتمالا باز می گردد. مردم امریکا باید بدانند که دولت های آنان مورد نفرت قرار گرفته اند ، نه خود آنان . همه ما از شایستگی و شجاعتی که آتش نشانان ، گروه های نجات و کارمندان عادی در روزهای پس از حملات از خود نشان دادند ، تکان خوردیم . احتمالا مردم امریکا نباید تردیدی نسبت به این واقعیت داشته باشند که خود آن ها ، موسیقی دانان فوق العاده ی آن ها ، نویسندگان شان ، هنرپیشه ها شان ، ورزشکاران جذاب و سینماشان ، در سراسر جهان مورد علاقه اند .
غم و اندوه امریکا از آنچه رخ داده ، بسیار بود که بسیار هم اجتماعی شد . عجیب و غریب است که انتظار داشته باشیم این اندوه حد واندازه ای داشته باشد و تنظیم شود . با وجود این اما ، تاسف انگیز خواهد بود اگر مردم امریکا از این فرصت برای درک علت وقوع یازده سپتامبر استفاده نکنند و چنین بپذیرند که تاسف و اندوه فقط در انحصار آن ها است که نتیجه ی انتقام جوئی فردی ازش در می آید . در این صورت ، تکلیف بقیه ما این است که سئوال های سخت بکنیم و حرف های تند وسخت گیرانه بزنیم . و برای دردها و وقایع ناگواری که برای ما پیش می آید ، مورد بی مهری و غفلت قرار بگیریم و شاید هم مجبور به سکوت شویم .
احتمالا جهان هرگز نخواهد دانست که انگیزه ی آن هواپیما ربایان خاصی که هواپیما ها را به سمت آن ساختمان ها پرواز داده اند ، چه بوده است . آن ها بچه های سربلندی نبودند . آن ها نه یادداشتی برای دست زدن به آن اقدام انتحاری از خود به جا گذاشتند ، نه پیام سیاسی . هیچ سازمانی هم مسئولیت حمله ها را به عهده نگرفت . ما فقط می دانیم که در آن عمل ، عقیده ی آنان از غریزه طبیعی انسانی برای زنده ماندن ، یا آرزوی به یاد ماندن ، پیشی گرفته بود . چنین به نظر می رسد که خشم شان را چیزی جز عمل شرورانه ای که انجام دادند ، فرو نمی نشاند . همان طور که می دانیم ، آن عمل حفره ای بزرگ در جهان ایجاد کرد . سیاست مداران ، مفسران سیاسی و نویسندگان (مثل خود من )، در غیبت اطلاعات ، از زاویه ی سیاسی ، دیدگاه ها وتفسیر های خودشان مایه می گذارند . این احتکار و این تجزیه وتحلیل از آن فضای سیاسی که حمله ها در آن صورت پذیرفت ، فقط می تواند چیز خوبی باشد .
شامل 11 صفحه word
این مقاله به بررسی تاثیر عوامل مختلف از جمله چسبندگی خاک بر روی معادله نفوذ دارد.فایل اصلی این مقاله به همراه سمینار کلاسی استخراج شده از مقاله در این لینک قرار داده شده است.
پاورپوینتی زیبا و جذاب که منطبق بر مطالب درسی می باشد . در 50 اسلاید و قابل ویرایش می باشد.
