NGN چیست؟
شبکه فعلی شامل سه شبـکه مجزا به نامهای PSTN ، شبکه(Wireless (Mobile، شبکه دیتا(PSDN) و شبکه هوشمند (IN) می باشد.
NGN شبکه ای مبتنی بر IP و مولتی سرویس است که ساختار مدیریت وکنترل واحد دارد و سه شبکه فوق را در یک ساختار عمومیPacket-base یکپارچه می کند.
در NGN، شبکه موجود از یک معمـاری گسترده به شبکـه ای با لایه انتقال Packet Base برای صوت و دیتا تبدیـل می گردد.تمام ترافیک مخابراتی و ارتباطی نظیر صوت ، سرگرمی، آموزش و سرویسهای اطلاعاتی از یک شبکه مجزا حمل خواهند شد.
NGN باعث ایجاد شبکه ای با معماری ساده، هزینه کم و قدرت اجرایی بالا می گردد. هوشمندی و بازدهی بالای NGN قابلیت ارائه تمام سرویسهای موجود درآینده را بصورت Multi Service به شبکه می دهد...
، باید پذیرفت که NGN و به‌کارگیری آن مستلزم تغییرات اساسی در ساختار عملیاتی شرکت‌های مخابراتی خواهد بود: تغییراتی که بر تمامی جوانب فعالیت این شرکت‌ها، اعم از فرهنگ کاری کارکنان و مدیران، گردش سرمایه و ساختار شبکه موجود مؤثر خواهد بود. در واقع برای موفقیت NGN نیازمند تفکر و نگرش جدیدی در میان مدیران میانیِ شرکت‌های مخابراتی خواهیم بود که سخت‌ترین قسمت این فرایند زودگذر را نیز تشکیل می‌دهد.
اصول و مفاهیم NGN
از دید کلی NGN بر سه اصل اولیه متکی است که عبارتند از:
معماری لایه‌ای: NGN به شکلی پیاده‌سازی می‌شود که مجموعه توابع آن در چندین لایه متفاوت قرار گیرند.
این لایه‌ها عبارتند از: دسترسی، انتقال، کنترل و خدمات. مزیت قرار دادن توابع در لایه‌های گوناگون این است که هر لایه به‌صورت جداگانه بهینه‌سازی می‌شود؛ بدون آن‌که بر لایه‌های دیگر تأثیر گذارد. معماری لایه‌ای NGN انعطاف و قابلیت توسعه را به همراه می‌آورد و زمان ایجاد خدمات نوین را در این شبکه کاهش می‌دهد.
اینترفیس‌های استاندارد: توابع هر لایه NGN از طریق اینترفیس‌های استاندارد با توابع سایر لایه‌ها و سایر شبکه‌ها در ارتباطند. این اصل راه را برای اجرای توافقنامه‌های همکاری میان فراهم‌کنندگان خدمات شبکه باز می‌کند، طیف گسترده‌تری از خدمات را برای کاربران نهایی فراهم می‌نماید و سطح تحت پوشش شبکه NGN را افزایش می‌دهد.
چند سرویسی بودن: اصل بسیار مهم چند سرویسی بودن، یعنی برخلاف شبکه‌های نسل قبل است که، هر یک برای خدمات خاص و مشخصی طراحی شده‌اند. این اصل به فراهم‌کنندگان امکان ارائه خدمات نوین و یکپارچه را می‌دهد و برای کاربران نیز به معنی دسترسی یکسان به انواع خدمات مورد نیازشان است.
خصوصیات اصلی NGN عبارتند از :
• جدا کردن لایه های انتقال، کنترل ، سرویس و دسترسی از یکدیگر.
• قابلیت همـکاری با لایه هـای مختلف و شبکه های دیگر از طریق اینترفیس های باز (Open interface)
• کنترل یکپارچه تکنولوژی های مختلف انتقال نظیر ATM، IP، TDM، Frame Relay و...
• استفاده از عناصر استاندارد شبکه نظیر Gateway، Soft Switch و Application Server .
لازم بذکر است ایجاد شبکه NGN برای شبکه های مختلف دارای راهکار ثابتی نمی باشد و برای هر شبکه متناسب با ساختار آن شبکه، نیاز به پیاده سازی یک روش و یا تلفیق چند روش است.
معماری NGN
شامل چها ر لایه میباشد:
لایه دسترسی: ارتباط میان کاربران و شبکه را فراهم می‌کند و پیاده‌سازی آن می‌تواند به صورت سیمی و یا بدون‌سیم انجام گیرد و می‌تواند از رسانه‌های گوناگون ارتباطی همچون سیم مسی، کابل و فیبرنوری استفاده کند.
این لایه به دو صورت سوییچینگ بسته‌ای و سوییچینگ مداری ایجاد می‌شود.
لایه انتقال: ارتباط میان گره‌های شبکه ( Node ) را برقرار می‌کند و از یک یا چند شبکه زیرساخت از نوع سوییچینگ بسته‌ای (مانند IP ) تشکیل شده است. لینک‌های این شبکه‌ها معمولا از نوع فیبرنوری است، ولی امکان استفاده از ارتباطات ماهواره‌ای نیز وجود دارد.
روی این لایه تنوع ترافیک زیادی وجود دارد. ترافیک‌های مختلفی همچون مکالمات صوتی، تصاویر ویدیویی، تبادلات دیتا و فایل‌های اطلاعاتی، روی همین بستر مشترک مبادله می‌شوند. در گره‌های انتهایی به کمک دروازه‌هایی
( Gateway )، ترافیک شبکه دسترسی و شبکه‌های غیر NGN (مانند ترافیک‌های تلفنی و کنفرانس‌های تصویری)، به ترافیک مناسب عبور روی شبکه NGN تبدیل می‌شوند.
لایه کنترل: مشتمل بر عناصر کنترل‌کننده شبکه و خدمات آن است. به عبارت دیگر، این لایه تمامی لایه‌های دیگر اعم از دسترسی، انتقال و خدمات را تحت نظارت و فرمان خود قرار می‌دهد. برای مثال برقراری و قطع اتصالات برای مکالمات صوتی یا ارتباطات چندرسانه‌ای (صوتی و تصویری)، همچنین تدارک هوشمندانه خدمات و منابع لازم برای ارائه آن‌ها برعهده این لایه است. یکی از اصول اساسی NGN ، جداسازی منطقی سازوکار کنترل از سخت‌افزارهای لایه‌های زیرین آن است.
لایه خدمات: این لایه حاوی خدمات پایه است و به فراهم‌کنندگان در ایجاد خدمات پیچیده و کامل‌تر کمک می‌کند و نقش واسطه را جهت دستیابی به امکانات لایه‌های پایین‌تر بازی می‌کند. البته سطح و کیفیت این استفاده به سطح روابط میان فراهم‌کننده خدمات و فراهم‌کننده شبکه باز می‌گردد. (که در NGN می‌توانند دو شرکت مستقل باشند). لایه خدمات به صورت اینترفیس‌های برنامه‌نویسی کاربردی ( API ) برای نرم‌افزارهای سرور، یا به‌صورت رابط‌های استانداردی میان سرورها و شبکه، پیاده‌سازی می‌شود. در هر حال هدف، قابل دسترسی نمودن خدمات و امکانات لایه‌های زیرین شبکه برای نرم‌افزارهای سرور است.
حرکت‌های گوناگون به سمت NGN
1- حرکت به سمت NGN برای شبکه‌های مبتنی بر سوییچینگ مداری
وضعیت جاری: در حال حاضر اپراتورهای این گروه از فناوری‌های سوییچ مداری ( Circuit Switch ) برای ارائه خدمات تلفنی و برخی خدمات دیتا IP) ، ATM و Frame Relay ) استفاده می‌کنند. محرک اصلی این گروه برای حرکت به سمت NGN ، دستیابی به یک شبکه همگراشده با خدمات چندگانه ( multi service ) و کاهش هزینه‌ها از این طریق است. البته این حرکت هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم زیادی همچون ارتقای تجهیزات، آموزش مجدد پرسنل و تغییرات سازمانی دارد که با شرایط کیفی نه‌چندان خوب شبکه‌های فعلی IP ، باعث بروز تاخیر در حرکت این گروه از اپراتورها به سمت NGN شده و این تأخیر به‌ویژه در لایه دسترسی مشهود است.
با این حال، همزمان با تکامل فناوری IP ، شاهد حرکت تدریجی این گروه هستیم. این فرایند ده سال یا حتی بیشتر به طول می‌انجامد و در این مدت شاهد حضور هر دو گروه فناوری در کنار یکدیگر خواهیم بود. حرکت فوق به دو شکل <جایگزینی> و <همپوشانی> انجام می‌پذیرد.
استراتژی جایگزینی: در این روش تجهیزات شبکه تلفنی به تدریج با تجهیزات NGN جایگزین می‌شوند. این جایگزینی با هدف افزایش ظرفیت در بخش هسته و ارائه خدمات جدید در بخش لبه‌ای شبکه انجام می‌گیرد.
استراتژی همپوشانی: این روش از طریق یکپارچه‌سازی دو شبکه IP و تلفنی از طریق دروازه‌های واسط انجام می‌گیرد. این دروازه‌ها تبدیل و هدایت ترافیک‌های صوتی و دیتا را میان دو شبکه برعهده دارند.
جهت تبادل سیگنالینگ میان دو شبکه نیز ازپروتکل‌های H.323 و SIP استفاده می‌شود. با افزایش قابلیت‌های شبکه IP و دستیابی به کیفیت خدمات، حجم ترافیک‌های صوتی عبوری از این شبکه نیز به تدریج افزایش می‌یابد.
2- حرکت به سمت NGN برای شبکه های مبتنی بر سوییچینگ بسته‌ای
شبکه‌های مبتنی بر سوییچینگ بسته‌ای در حال حاضر از پروتکل‌های گوناگونی استفاده می‌کنند.
برای این گروه، NGN یعنی ساده کردن این پشته‌های چندلایه‌ای و آماده کردن آن‌ها برای عبور ترافیک‌های حساس صوتی و بلا‌درنگ ( Real Time ).
راهکارهای متعددی برای حرکت به سمت NGN برای این گروه وجود دارد، اما یکی از عناصر مشترک این راهکارها، IPv6 است. این نسخه جدید از پروتکل IP دو ویژگی اصلی دارد: فضای آدرس در این نسخه 128 بیتی است که محدودیت آدرس IP را برطرف می‌کند. به‌علاوه، روند توسعه‌یافته و پیکربندی خودکار کامپیوترهای میزبان، امکان حرکت وجابه‌جایی ( Mobile IP ) میزبان‌ها را در شبکه فراهم می‌کند. پیاده‌سازی کامل IPv6 علاوه بر ارتقای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تجهیزات شبکه، تغییرات اساسی در تجهیزات کاربران را نیز طلب می‌کند.
شامل 12 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت شبکه مخابراتی NGN
