خوشبخت کسی است که هم در بهداشت جسم خود و تغذیه سالم بادقت بکوشد و هم در بهداشت روح خود و تغذیه معنوی صحیح که با تذکر و موعظه و مطالعه زندگی میسر است تلاش و کوشش نماید:
انسان موجودی است دارای دو بعد که یک بعد آن نیازهای جسمی و بعد دیگر آن نیازهای روحی او میباشد. برای رسیدن به تعالی نیازمند ارتقای نیازهای روحی و مصنوعی می‌باشیم، اما در جامعه‌ای که مردم منتظران واقعی حضرت ولیعصر می‌باشند نیازمند انسانهایی هستیم که نه تنها به لحاظ حضوری و روحی در مراتب بالائی هستند بلکه از لحاظ جسمی توانائی مبارزه با دشمنان و مشکلات را داشته باشند.
در همین راستا مطالعه زندگی یشیاوندکه و موعظه پیشنهاد شد که یکی از بهترین رمز و رسیدن به سعادت واقعی میباشد.
گزیده 207 ص 70
سعادتمندان میانه‌رو هستند، حتی هنگامی که نماز می خوانند صدایشان را نه بسیار بلند می‌کنند و نه بسیار اهسته بلکه راهی بین این دو که حد وسط است اختیار می‌کنند.
«خَیر الامور اوسطها»
افراط و تفریط یکی از مشکلات بزرگ انسان‌هائی است که دچار شخصیت های دگرگون و ارزشهای دوگانه می‌باشند این انسانها هیچگاه نمی‌توانند یک زندگی همه‌ج انبه و موفق داشته باشند.
انسان یک موجود چندبعدی و همه جانبه است که توقع بیش از حد به یکی از نیازها باعث کمبود در دیگر نیازها و بوجود آمدن نوعی تعارض در شخصیت فرد می‌شود، پس برای رسیدن به سعادت راهی باید در جهت ارضای همه جانبه نیازها که به همان عضو میانه‌روی یا همان انتخاب حدوسط است میباشد.
گزیده 60 ص 33
سعادتمند کسی است که باعث نیکوکاری شود وب رای او از آن نیکویی بیهوده کامل خواهد بود و بدبخت کسی است که به وسیله کار زشتش گردد و از آن زشتش سهمی به سزا خواهد یافت و خداوند بر همه اعمال ما مراقب است.
در علم جدید روانشناسی به ضابطه‌ای دست یافته‌‌اند که آن را به عنوان قانون «کار ما» نامگذاری نموده اند طبق قانون کار ما:
«هر پدیده‌ای ، پدیده‌ای مشابه خود را به دنبال خواهد داشت از نوع و جنس همان پدیده‌ی اول»
مشاهده می‌شود که پیشرفت علم همیشه در مسیر تایید و تثبیت آیات قرآنی در سخنان ائمه مع صومین بوده است که این نیز گوشه‌ی دیگری از آن میباشد و در حقیقت آورده شده که برای دریافت نیکی باید کارهای نیکو انجام داد و نتیجه کارهای زشت بازگشت کارها به سوی خودمان میباشد.
بدیهی است که چنانچه در جامعه‌ای ملت برای کارهای نیک تلاش کنند یقیناً آن جامعه به سعادت واقعی خواهد رسید.
گزیده 45 ص 28
مهربانی و خوشرویی همانا خوشبختی و مایه سعادت است و تندخویی و سخت‌دلی مایه بدبختی و شقاوت میباشد، با دیگران خوش اخلاق باشید و به آن احترام گذارید و با مشورت دیگران را بزرگ بشمارید تا به سعادت و خوشبختی برسید.
در آیات و روایات مختلف مومنان به مهربانی و خوشرویی دعوت شده‌اند همان طور که آمده است:
«نیمی از دین اخلاق نیکوست»
یقین است که چنانچه در جامعه‌ای انسان ها با مهربانی و خوشرویی با هم برخورد داشته باشند و از تندخوئی و سخت دلی پرهیز کنند و به یکدیگر احترام بگذارند به جامعه‌ای متمدن و با فرهنگ عالی خواهیم رسید که هیچ عاملی نمی‌تواند خوشبختی و یا سعادت جامعه را خدشه‌دار بنماید.
آمده است با دیگران احترام بگذارید و با آنها مشورت کنید که این باعث بوجود آمدن یک نوع اتحاد در بین مردم جامعه و همچنین عملکردهای عاقلانه و باتدبیرند از آنها خواهد شد و این پایه و اساس جامعه‌ای سعادتمند خواهد بود.
گزیده 40 ص 27
به دنبال صبر و پرهیزگاری امدادهای الهی می‌رسد و آنکه به دنبال سعادت است بایستی تلاش و کوشش در راه هدف مقدس خویش نماید.
تفکر و تعمق در زندگی انسانهای موفق نشان داده است که این افراد همیشه اهدافی بزرگ داشته‌اند که رسیدن به هدف را نوعی رسالت الهی در خود احساس می‌کردند که در جهت کمک به مردم یا نزدیک شدن به ذات مقدس الهی میباشد و همین باعث وجود نوعی تقدس در اهداف آنها می‌شده است.
انسان با داشتن هدفی بزرگ و مقدس تلاش مضاعف در راه رسیدن به هدف خود دارد و برای پیروزی باید با مشکلات زیادی مبارزه کند همان طور که گفته‌اند: شکست مقدمه پیروزی میباشد.
در اینجا ابتدا توصیه به صبر شده که این امر به وضوح لازمه مقابله با مشکلات و شکستهای احتمالی میباشد و بعد مژده امدادهای الهی آمده که این تفکر باعث ایجاد نوعی توکل و اعتماد به نفس می‌شود و در حقیقت این همان مطلوب‌ترین مسیریست که می‌شود در راه رسیدن به سعادت پیمود.
گزیده 23 ص 22
انفاق به نیازمندان واقعی با توجه به موازین صحیح اقتصادی یکی از ارکان خوشبختی جامعه است و در این جامعه میتوان به خوشبختی واقعی رسید.
همان طور که مسلم است به تاکید دستورات اسلام و موازین و مقررات که در قرآن دستور داده شده است تنها ترین و بهترین راه رسیدن به موفقیت و خوشبختی جامعه است در اینجا توصیه به انفاق باتوجه به موازین صحیح اقتصادی آمده است که چنانچه این امر انجام پذیرد اختلاف طبقاتی در جامعه کم شده و طبعاً بسیاری از مشکلات مانند دزدی، تجاوز به حقوق دیگران، حسادت‌ها،.. گرفته می‌شود.
در حدیثی نقل شده است که از دری که فقر می‌آید از در دیگری ایمان میرود بنابراین برای داشتن جامعه‌ای در پرتوی ایمان که لزوم داشتن جامعه‌ای خوشبخت است نیازمند از بین بردن فقر هستیم که در اینجا به بهترین شکل، بهترین راه حل برای مبارزه با این مسئله پیشنهاد شده است.
گزیده 30 ص 25
فکر و عمل خوش است که آدم را خوشبخت می‌کند به خصوص آنکه بداند آنچه کشت کند همان را درو نماید «آیه 30 سوره آل عمران»
ای برادر تو همه اندیشه‌ای ورنه باقی استخوان و ریشه‌ای
امروزه در علم جدید کنونی به روشنی مشخص گردید که هر مشکلی که در دنیای مادی تصویری در خود اختصاص داده شکلی از منور انرژی بوده که قابل تبدیل به انرژی میباشد و همچنین در قانون بزرگ به اثبات رسیده انیشتن:
E=mc2
ثابت شده که تحت شرایط خاص انرژی نیز قابل تبدیل به ماده میباشد «سرعت صفر» پس می‌توانیم انسان را به عنوان یک منبع انرژی که در مباحث پیچیده‌تر این انرژی به چهار نوع الفا، بتا، گاما، لاندا تقسیم بندی خواهد شد و در نظر بگیریم و در حقیقت فکر انسان نوعی از انرژی است که طبق قانون انرژی قابلیت جذب انرژی هم نوع خود با درجه بالاتر از خود را داراست.
بدیهی است که آوردن کلمه «عمل» در پس از کلمه «فکر» نشانگر اهمیت فکر و نوعی پایه و اساس گذاری نحوه تفکر در هر عمل را یادآورد شده است، بنابراین فکر و عمل خوش نشات گرفته از همان فکر خوش و در یک نوع رابطه طولی و فرد در عرض یکدیگر میباشد.
انسان با تفکر خوش در حقیقت به بروز و تولید نوعی از انرژی پرداخته که طبق مباحث گفته شده این انرژی در تماس سطح کائنات جستجو کرده و به جذب خوشبختی و توانمندی موثر واقع خواهد شد.
در روانشناسی یکی از اصول مردم به عنوان «اصل کارما» تثبیت شده است که طب تعریف این اصل: هر نوع تفکر یا فعالیتی بازگشتن دارد از همان نوع و جنس که به نظر می‌رسد این اصل برگرفته شده از همین آیه میباشد و خداوند در این آیه از قرآن کریم با تعبیری لطیف تر و ملموس‌تر آورده است که آنچه کشت کند همان را درو نماید.
در مجموع باید گفت که مثبت نگری و زیبااندیشی که در اینجا با تعبیر فکر و عمل خوش آمده است در تمامی ادیان الهی و تئوری های بشری تاکید داشته که به نظر می‌رسد یکی از شروط لازم و اساسی برای دستیابی به خوشبختی دنیوی و اخروی میباشد.
گزیده 35 ص 26
به عهد و پیمان خویش پاینده باشید تا سعادتمند و خوشبخت شوید اگرچه با کافران و دشمنان خود پیمان بستید «آیه 75 تا 81 سوره ال عمران»
به طور کلی الزام بوجود آمدن هر نظم و انضباطی در هر تشکل و جامعه‌ای پاینده و متعهد بودن افراد آن تشکل یا جامعه به یک سری قوانین و انجام تعهدات پیمانهای منعقد شده بین فرد با فرد یا فرد با جامعه میباشد ، خوشبختی یک جامعه در گروی حضور نظم و نبود حرج و مرج و در راستای یکپارچگی و اتحاد به وقوع خواهد پیوست.
القای اعتماد به نفس که در علم روانشناسی به عنوان عامل اصلی تمامی مشکلات روانشناسی شناخته شده در مضمون این آیه نهفته شده است چرا که با به انجام تعهدات یکی از بزرگترین عوامل تاثیرگذار در اعتماد به نفس میباشد که البته لازم به ذکر می‌دانم که قبل از این عهد و پیمان را به سه بخش عمده تقسیم بندی کنم:
الف) تعهد با خدا
ب) تعهد با خویش
ج) تعهد با مخاطب «شخص یا جامعه»
الف) تعهد با خدا
هر انسانی در برابر وجود لایتناهی آفریدگار هستی و در برابر تعهدات و هر آنچه که خداوند در اختیار او قرار داده است وظیفه‌ای بر دوش دارد که از مهمترین آنها تقوا پیشگی و طاعت و بندگی خداوند میباشد که به طور قطع خوشبختی جز در بندگی حضرت حق حاصل نخواهد شد.
ب) تعهد با خویش
انسان در پیمودن مسیر کمال که ملزم است که از جانب خدا و ائمه معصومین به عهده او نهاده شده است وفای به عهد در این سنجش مربوط به انجام یک سری از واجبات الهی و دوری از حرامات در جهت پیمودن قله‌های کمال و رسیدن به تعالی می باشد.
ج) تعهد با مخاطب «شخص یا جامعه»
این نوع تعهد شامل قراردادهایی با توافقی طرفین یا تعهدهایی جهت انجام در یک جامعه نباید توافق اکثر آرای مردم و شکل پذیرفته است بنابراین شخص با پذیرفتن و انجام به عهد خویش باعث ایجاد اطمینان و آرامش در مجموعه خواهد شد که طبعاً این برخورد باعث افزایش اعتبار و افزایش ارتباطات مردمی نوعی عملکردهای دوست خواهانه و همکاریهای بیشتر در تمامی امور خواهد شد و این بنیان‌گذاری برای زندگی در سایه سعادت میباشد.
از آنجا که هر انسانی نشانگر نوعی شخصیت و مکتب خود میباشد در ادامه آیه تذکری هوشمندانه به چشم می‌خورد که تکیه بر وقای به عهد با کافران و حتی دشمنان خود را دارد، مسلماً در ادامه این نوع برخورد باعث ساختن باورهای درستی از اسلام و مسلمانان در دیگر فرقه‌ها و گروهها خواهیم شد که خود بهترین تبلیغ برای شریعتمان می باشد.
گزیده 97 «آیه 108 سوره انعام»
خوشبخت هیچگاه دهان به دشنام دادن به دیگران حتی به دشمنان خدا باز نمی‌کند زیرا ممکن است که دیگران دهان به دشنام بازنمایند و این چنین تیره بختی گشوده خواهد شد.
برای رسیدن به یک نوع خوشبختی منسجم در یک جامعه نیازمند وجود امنیت و آرامش در تک تک افراد خواهیم بود برای این منظور بر همه مرد و زن مسلمان این وظیفه نهاده می‌شود تا با ایجاد تفاهم و دوستی به تعالی بزرگ انبیا و پیغمبران الهی پرداخته و مسیرهای زیبای اسلام را در جهت رسیدن به کمال واقعی دنیوی و اخروی بر تمامی دنیا آشکارا سازد.
روایت شده است که در زمان پیغمبر ایشان نیزبر مسلمان می‌فرمودند که «عباده بر بتهای جاهلان فراموش کنید تا آنها بر خدای شما نسبت ناسزا ندهند.»
بدیهی است که این نگرش روشنکفرانه و متمدن است که می تواند قلب و جان مخاطب را مجذوب خویش کرده و در بوجود آوردن فضامین صمیمانه و همچنین پرورش اسلام و طبعاً سعادت و خوشبختی دنیوی و اخروی که پیامد اسلام و مسلمانی است موفق باشید.
نشان داده شده است که در به کارگیری نوعی کلمان و دشنام دادن ها باعث وجود تفکری انتزاعی در مخاطب گشته که در این حالت حتی تک تک اعضا و جوارح داخلی «غددها و ترشحات و سلولهاو…» در جهت مخالفت با توهیت یا اطلاحاً عامل برانگیخته فعلا خواهد شد. واضح است که در بروز چنین شرایطی توقعی جز درگیری پرخاشگری عدم امنیت بر فهش و توهین در مقدسات … نمی‌توان راست و سعادت و خوشبختی در این صورت امری غیرممکن به نظر می‌رسد.
گزیده 149 ص 56 آیه 94 سوره یونس
سعادتمند کسی است که هرگاه شک و تردیدی داشت از آنها که دانا و دانشمندند بپرسد تا به حق و حقیقت دست یابد.
انسان سعادتمند همیشه در راستای توکل الهی دارای اعتماد به نفس بالا بودهو از آنجا که «ان الا یدافع ان الذین امنو» همیشه دارای عزت نفس و استواری در نگاه خود خواهد بود.
یکی از اصول مهم سه گانه اعتماد به نفس قاطع بودن و جدا شدن از شک و تردید میباشد که مسلماً مفهوم ابتدائی در این آیه نظر به ایجاد اقتدار و اعتماد در وجود مومنان و مسلمانان داشته است.
در بخش دیگری از آیه آمده است که از آنها که دانا و دانشمندند بپرسید اولاً اشاره به تلاش کوشش برای رسیدن به معنا و مفهوم را دارد و در کنار این به بهره ور یاز منابع جامع و کامل دانا و دانشمند متذکر شد و ثانیاً بر انسانهای دانا و هوشمند پاسخ رهبر و راهنمایی دیگران را یادآور شده است .
در بخش آخر آیه آمده است تا به حق و حقیقت برسند از معنی آیه برمی‌آید که برای رسیدن به خوشبختی دستیابی به حقیقت و تلاش در این امر ضروری میباشد بنابراین از نگاهی دیگر می‌توانیم بگوئیم انسان برای رسیدن به خوشبختی باید در راه رسیدن به حق و حقیقت تلاش کند و در غیراین صورت سعادت امری دست نیافتنی میباشد.
گزیده 91 ص 41
نیکبختان اهل مسیر و مسافرت در زمین هستند و به آثار گذشتگان و عاقبت پیشینیان به دیده عبرت و پندی نگرند.
یکی از تعارضات روحی و روانی انسان که در زمان ماسیشن و در زندگی کار خانه‌ای نسل امروز بیشتر قابل لمس میباشد دچار یکنواختگی شدن و به دنبال آن برانگیزه شدن. کپل شدن و….. خواهد بود به طوری که یکی از بهترین فنون برای مقابله با آن تغییر محیط برای مدت کوتاه و به جهت ایجاد تنوع است مسافرت علاوه بر این باعث ایجاد یک گسترده‌نگری یا وسعت دید خواهد شد و فرد خود را محدود و محصور به محیط کوچک اطراف خود نمی‌بیند و بار فتن به نقاط دیگر با گویش‌های متنوع طبیعت‌ها، ادیان، فرقه‌ها، افکار، سنت‌ها، سیاستها و اقتصادهای مختلف آشنا خواهد شد، در هر مسافرتی انسان با پذیرفتن محدودیتها و همچنین با مقابله با تعلقات کاذب «مثلاً کسی که در محل سکونت خود علاقه عجیبی به گچبری یا نوع جوبکاری مبلمان خویش را دارد» به نوعی تذیب نفس را به ارمغان می‌آورد و با تعمق بیشتر آمادگی انسان را برای سفر تنهایی که همان مرگ میباشد بیشتر نموده و باعث بروز یک نوع تصحیح راه در ادامه مسیر زندگی می‌شود.
همان طور که می‌دانیم یکی از مسیرهای موفق در راه رسیدن به هر نوعی از الگوها میباشد که ما با دقت در روشها و عملکردهای دیگران می‌توانیم روش صحیح تری را انتخاب کنیم مثلاً کسی که در را ه رسیدن به خوشبختی سعید در انباشته کردن مال حرام و از طرق ناشایست میباشد را در نظر می‌گیریم، در قسمت دوم ایه آمده است که از آثار گذشتگان به دیده عبرت می‌نگرند، حال این شخص با سفر به کاخها و خانه‌های سست بنیادی که در هزاران سال گذشته به ثبت رسیدن و به سعادت و خوشبختی نباشد و تعمق در فرجام ها و عاقبتها قطعاً در مسیر خود شخیصه‌ای ایجاد کردهو با پند گرفتن که در این آیه فعل شده می‌تواند رویه‌ی جدیدی جهت آینده‌ی بهتری برای خویش ترسیم نماید.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 30 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله تحلیل بر 20 گزیده از مجموعه چگونه خوشبخت شویم
