10 ص
« بنام خدا »
یکی از مواردی که تا حد زیادی می‌تواند به تشخیص بیماریها کمک کند، ادرار یا همان بول است.
بول در طب سنتی اسامی دیگری نیز دارد که یکی از آن تفسره است زیرا تفسیر کننده حالتهای بدن است و دلیل نیز نامیده می‌شود زیرا حالتهای بیمار را به پزشک نشان می‌دهد تا بتواند در مورد معالجه تصمیم بگیرد.
قاروره ظرفی شیشه‌ای است که ادرار را در آن جمع می‌کنند و عملاً و بصورت مجازی ادرار را، قاروره هم می‌نامند.
در بدن چهار هضم وجود دارد که عبارتند از:
1 – هضم اول: معدی 2 – هضم دوم: کبدی 3 – هضم سوم: عروقی 4 – هضم چهارم: بافتی
که ادرار در واقع مواد زائد ناشی از هضمهای دوم تا چهارم است که تا وقتی که از مجرای آلت دفع نشده نام ادرار بخود نمی‌گیرد، وقتی از آن خارج شد نام ادرار یا بول می‌گیرد.
ادرار به چند چیز دلالت می‌کند:
1 – غذای مصرف شده که فرضاً مصرف سبزیجات، زعفران، فلوس، به ترتیب رنگ ادرار را سبز، زرد و قرمز می‌کنند. 2 – اندامهای گوارشی که مهمتر از همه کبد است. فرضاً سفیدی ادرار به خودی خود نشانة سردی کبد است. 3 – اوضاع اعضای دیگر به واسطة اندامهای گوارشی. برای مثال از سفیدی ادرار متوجه می‌شویم کبد سرد است و به واسطة سردی کبد متوجه می‌شویم شخص درد مفصلی نوع سرد هم دارد.
ادرار از 2 قسمت تشکیل شده است:
1 – قسمت رقیق که از نوشیدنی‌ها بوجود آمده است. 2 - رسوب که مواد زایدی است که به دلیل نداشتن خاصیت غذائی از غذا جدا شده و ممکن است در ظرف ادرار ته‌نشین شود یا معلق بماند و یا روی ادرار شناور شود.
زمان گرفتن نمونة ادرار:
صبح ناشتا بعد از خواب متعادل بدون اینکه شخص بیخوابی کشیده باشد بهترین زمان نمونه‌گیری است.
بررسی ادرار 10ص
