یکی از مقولههای قابل توجه در ادبیات، استفاده شاعران از عناصر فرهنگی و بازی های ملی و سنتی در شعر فارسی است، از میان این بازی ها چوگان، شطرنج و تخته نرد مهم ترین و پر مخاطب ترین بازی های قبل از اسلام در ایران هستند که بیشترین بسامد را در شعر قرن ششم هجری دارند. از بین شاعران مطرح و برجسته قرن ششم نظامی، خاقانی و انوری بیشترین توجه را به این سه نوع بازی داشتهاند. بازتاب سه بازی فوق در شعر این سه شاعر، آینهای است که بخشی از فرهنگ آن روزگاران را پیش روی چشم مخاطب میگذارد. در این پژوهش در خلال بررسی و بازتاب این سه بازی در شعر شاعران فوق، به ارزش های زیبایی شناسی هم توجه شده است و سعی شده که در حد توان از دیدگاه زیبایی شناسی نیز به بازتاب این بازیها توجه شود تا وجوه برجستهی استفادهی شاعران از این بازیها بهتر نموده شود. در بعضی موارد مشکلات ابیات دشوار شرح گردیده اند تا مخاطب به آسانی بتواند شیوه استفاده ی شاعر را از این بازی ها دریافت نماید. در پایان میزان استفاده ی هر شاعر، هم به صورت مجزا هم در مقایسه با شاعران دیگر آورده شده است تا نشان دهنده کیفیت استفاده شاعر از این بازی ها باشد. دستاورد دیگر این پژوهش نشان می دهد که شاعران مورد نظر (خاقانی، نظانی، انوری) از این بازی های سه گانه(تخته نر، شطرنج و چوگان) به نحو احسنت در آثار خود استفاده نموده اند.
بازتاب بازی های قبل از اسلام (تخته نرد، چوگان و شطرنج) در شعر شاعران قرن ششم (نظامی، خاقانی و انوری)