پاورپوینت روستای ابیانه در 161 اسلاید کامل و قابل ویرایش می باشد.
روستای ابیانه
ابیانه
در بخش پایانی دره برزرود ، در دامنه شمال غربی کوه کرکس یکی از جلوه های اصیل و تقریباً دست نخورده روزگاران کهن ایران زمین ، به نام ابیانه قرار دارد . این روستای زیبا که پرتوافکن جلوه های گوناگون تمدن کهن ایران زمین است در فاصله 22 کیلومتری جنوب غربی جائه آسفالته نطنز – کاشان و 42 کیلومتری غرب شهر نطنز قرار
گرفته است.
وجه تسمیه یا نامگذاری
گرچه در مکاتبات و گفتارها این روستا را ابیانه نوشته یا بیان می کنند ، ولی مردم این روستا در گفت و گوهای خود از زادگاهشان به نام " ویونه یا ویانه " یاد می کنند و خود را " ویانه ای یا ویونج " می نامند و کلمه ویانه به معنی درخت بید و بید ستانه می باشد ، زیرا دره ابیانه از محل سرچشمه دو آب در غرب روستا تا پایین ده پوشیده از درختان بید بوده است و حتی در حال حاظر نیز بقایای این درختان در مسیر دره دیده می شود . ساکنین اولیه روستا که در جست و جوی پناه گاهی مناسب برای سکونت خود بوده اند ، پس از رسیدن به این منطقه آنرا مناسب سکونت یافته و کلمه بیدزار یا بید ستانه ( ویونه ) را بر محل خود نهاده که هنوز هم شکل اولیه خود را حفظ کرده است .
زبان مردم ابیانه
زبانی که مردم ابیانه با آن گفت و گو می کنند ، اصطلاحاً " فُرس قدیم " گفته می شود و شعبه ای است از زبان رایج مردم نطنز ، میمه ، جوسقان قالی و با زبان بعضی از نقاط مرکزی ایران و زبان مردم حدود سمنان و سبزوار و دیگر شهرهای آن حدود نزدیکی هایی دارد . از ویژگی های آن از نظر ماکانیسم یا ساختار ، 1- در گردش خود خیلی روان است . 2- واژه ها را صریح ادا می کند . 3- دنباله واژه ها را کش و قوس آن چنانی نمی دهند ، تا لهجه ای به وجود آورد .
در زبان ابیانه ای علاوه بر سه مصوت کوتاه ( زبر ، زیر ، پیش ) و سه مصوت بلند ( آ ، او ، ای ) یک مصوت کوتاه و یک مصوت بلند اضافه دارد .
جمعیت
جمعیت ابیانه 144 نفر متشکل از 83 خانوار می باشد که نسبت به آمار سال 1329 شمسی که جمعیت آنرا 2000 نفر اعلام کرده بود ، کاهش چشم گیری را نشان می دهد . این کاهش جمعیت مانند سایر روستاهای نطنز نتیجه مهاجرت مردم به شهرستان ها به ویژه تهران است .
محله های ابیانه
ابیانه از سه محله اصلی به نام های پل ، یسمان ، هرده ، تشکیل شده است و محله های سه گانه نیز روی هم شامل سیزده محله کوچکتر به شرح زیر می باشند :
محله های خونه گاه ، ( خانقاه ) ، سرکوله ، میمون ده ، ( میان ده ) ، علی پاره نا ، زیاره گاه( زیارت گاه ) ، پیکل ( پشت دیوار ) ، پالیزه ، کوله باغی ( کوچه باغ ) ، پرزله ، برگارماوه ( در گرمابه ) ، هرشوگاه ، هر دروازه ( دروازه پایین ) .
شغل مردم ابیانه
شغل مردم زراعت است و تا چند سال پیش گله داری نیز از رونق به سزائی برخوردار بود .محصولات ابیانه غلات و حبوبات بویژه میوه های سر درختی می باشد . چون بیشتر فضای کشاورزی ابیانه را باغ های میوه تشکیل می دهد .
و .........
دانلود پاورپوینت روستای ابیانه