شخصات نویسندگان مقاله بررسی تأثیر بهینهسازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد در سازههای پیوسته
میثم جوهری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه یزد
بهروز احمدی ندوشن - دانشیار، گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه یزد
چکیده مقاله:
بهینهسازی توپولوژی براساس قابلیتاعتماد، ادغام تحلیل قابلیتاعتماد در مسائل بهینهسازی توپولوژی میباشد. به دلیل عدم قطعیتهای ذاتی از قبیل بارگذاری خارجی، خواص مصالح و کیفیت ساخت، نمونههای اولیه و محصولات تولید شده ممکن است عملکردهای مورد نیاز ضروری را ارضا نکنند. روشهای بهینهسازی توپولوژی قطعی نمیتوانند این عدم قطعیتها را به حساب بیاورند. اما در بهینهسازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد، بهمنظورکمکردن امکان تنزل عملکرد در فرآیند تولید، هرکدام از این پارامترهای عدم قطعیت، به عنوان متغیر تصادفی انتخاب و قیود قابلیتاعتماد در یک فرمولبندی بهینهسازی اعمال میشود. در این مقاله، بهینهسازی توپولوژی براساس قابلیتاعتماد، در سازههای پیوسته اعمال میشود و تأثیر تحلیل قابلیتاعتماد در بهینهسازی توپولوژی سازههای پیوسته مورد بررسی قرار میگیرد و مشخص میشود که بهینهسازی توپولوژی براساس قابلیتاعتماد، سازههای قابل اطمینانتری در مقایسه با بهینهسازی توپولوژی قطعی، با در نظرگرفتن وزن یکسان، ارائه میدهد
کلیدواژه‌ها:
بهینه سازی، بهینه سازی توپولوژی، تحلیل قابلیتاعتماد، سازه های پیوسته، تحلیل حساسیت
بررسی تأثیر بهینه سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد در سازه های پیوسته