این مطلب از مطالب آزاد موجود در اینترنت جمع آوری شده است و در مورد انقلاب ایران و بحران سازی های آمریکا و در15 صفحه می باشد و در زیر قسمتی از متن آورده شده است :جهان غرب به رهبری آمریکا جمهوری اسلامی ایران را از بدو پیروزی انقلاب شکوهمند خود در بهمن ماه 1357، به چالش کشیده است که در این خصوص فشارهای سیاسی اخیر غرب و آمریکا به بهانه مسائل هسته ای ،ادامه همین چالش های مستمر بوده است بر این اساس نگارنده معتقد است انقلاب بزرگ ایران و نظام سیاسی آن درتقابل با منافع هژمونیک جویانه غرب بوده و بحران سازی های به عمل آمده امری طبیعی تصور می شود .در این راستا تلاش شده ریشه های تقابل غرب با انقلاب ایران مورد بررسی قرار گیرد . پر واضح است مفهوم انقلاب پدیده ای است که با تغییر در زیر ساخت های فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی و … نظامی نو برای اداره جامعه می آفریند که خود سر منشاء رویکردهای جدید می شود. بطوریکه هر تغییری در نظام سیاسی ،که حوزه های فرهنگی ، اجتماعی و … متأثر از آن هستند انقلاب (به معنای مورد قبول عرف و صاحب نظران) شناخته نمی شود در این خصوص پدیده ای انقلاب نامیده می شود که لوازمات سخت افزاری (رهبری، ایدئولوژی ، مردم) و نرم افزاری ( تغییرو تحول ، شدت و سرعت، خشم) را توأماً در کنار یکدیگر داشته باشد و براین اساس انقلاب شکوهند اسلامی ایران با دارا بودن تمامی ابزارها و خصوصیات لازم در خود از انقلاب های مهم قرن بیستم تلقی گردیده است اما یکی از بحث های مهمی که در مورد انقلاب مورد چالش قرار گرفته موضوع تأثیرات و ثمرات این پدیدة تحول زای اجتماعی در بیرون از مرزهای جغرا فیایی محل وقوع خود بوده است که از آن تحت عنوان «بازتاب» تعبیر گردیده است. در واقع هر ا نقلابی مشمول مفهوم بازتاب نبوده و تنها ا نقلاب هایی تأثیرات فرا مرزی داشته اند که شرایط چهارگانه 1 ) بزرگ بودن 2 ) تأکید صاحب نظران و محققین بر بازتاب داربودن 3 ) تأکید رهبران انقلاب برای صدور ایدئولوژی انقلاب به عنوان یک رسالت 4 ) ایدئولوژی فراملی و پذ یرش آن در در فراسوی مرزها رادر کالبد خود داشته اند و در این راستا انقلاب ایران باداشتن شرایط چهارگانه فوق خود منشأ نتایج و تأثیرات گسترده ای در فرامرزهای خود بوده است که مورد بررسی قرار می گیرد
انقلاب اسلامی ایران، تقابل و تداخل آن با نظام بینالملل
نظام اسلامی که بعد از انقلاب اسلامی ایران، محور اصلی تمامی سیاستها و عملکردها در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و . . . درون مرزی و برون مرزی کشور گردید از دو دیدگاه مختلف نظری و عملی با نظام بینالملل تقابل داشته است بطوری که به لحاظ چهارچوبهای نظری، نظام جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر ایدئولوژی دیانت اسلام و به ویژه مذهب شیعه بوده و لذا دین باور و ارزش محور است و با نظام بینالملل که مشروعیت خود را از دین و اخلاق دینی کسب نمی کرد، از درون در تضاد و تقابل بوده است. بر همین اساس است که حامیان نظام بینالملل نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران را درست نقطة مقابل نظام جهانی شناسایی کردهاند و تمدن اسلام را دشمن تمدن غرب و حقوق اسلام را مخالف حقوق بینالملل عمومی و حقوق بشر اسلامی را ناقض حقوق بشر جهانی میدانند.
1) دیدگاه نظری یا اخلاقی و ارزشی (دین اسلام و مذهب تشیع): با توجه به اینکه دیانت اسلام برای تمامی جنبههای زندگی فردی و اجتماعی انسان، از جمله روابط بینالملل و بینالادیان احکامی دارد، از دیدگاه نظری بحث تقابل نظام جمهوری اسلامی ایران با نظام بینالملل را باید براساس فقه اسلامی و شیعی مطالعه کرد.
الف ـ هدف دیانت اسلام به منزله دینی جهانی و جهان شمول، در نهایت برپایی جامعه بزرگ اسلامی با عنوان (امت اسلام) است که «ان هذه امتکم امه واحده و انا ربکم فاعبدون»1 بر این اساس از یک سو پیامبر اسلام (ص) به مثابه آخرین پیامبر، در نظر هر ایرانی اسلام باور و بنا به مضمون (لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون) آخرین و کاملترین دین و برنامه الهی را برای تمام افراد بشر در همه
انقلاب ایران و بحران سازی های آمریکا