تحقیق بررسی نقش ویژگی های فراشناختی محیط یادگیری کلاس بر استفاده دانش آموزان از راهبردهای مدیریت منابع

اختصاصی از اس فایل تحقیق بررسی نقش ویژگی های فراشناختی محیط یادگیری کلاس بر استفاده دانش آموزان از راهبردهای مدیریت منابع دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 31 صفحه

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ویژگی های فراشناختی محیط یادگیری کلاسی بر استفاده دانش آموزان از راهبردهای مدیریت بود. منظور از راهبردهای مدیریت منابع، راهبردهای مدیریت زمان و مکان، تنظیم تلاش، یادگیری با همسالان و کمک خواستن است. بدین منظور تعداد 398 نفر (205پسر و 193دختر) از دانش
آموزان اول دبیرستانی شهر شیراز با میانگین سنی 3/15 به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. این آزمودنی ها به مقیاس های محیط فراشناختی یادگیری و راهبردهای مدیریت منابع پاسخ دادند. روایی و پایایی مقیاس ها با استفاده از روایی همگرا و آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت و رضایت بخش بود. نتایج نشان داد که بین ویژگی های فراشناختی محیط یادگیری و راهبردهای مدیریت منابع رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (01/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز بیانگر این بود که مباحثه دانش آموز با معلم، حمایت عاطفی، صدای دانش آموزان و حمایت و تشویق معلم به عنوان ویژگی های فراشناختی محیط یادگیری قادر به پیش بینی راهبردهای مدیریت منابع بودند. بطورکلی نتایج این پژوهش بیان می دارد که محیط های آموزشی با داشتن ویژگی هایی نظیر تعامل دانش آموزان با هم و با معلم، حمایت عاطفی، اظهار نظر دانش آموز و حمایت و تشویق معلم می تواند بر استفاده دانش آموزان از راهبردهای مدیریت منابع تأثیرگذار باشد.

مقدمه:

راهبردهای مدیریت منابع[1] راهبردهایی هستند که یادگیرندگان از آن برای کنترل و اداره محیط یادگیری و مطالعه نظیر مدیریت در تنظیم وقت، نحوه تلاش، انتخاب محیط مطالعه و کمک گرفتن از افراد دیگر مثل معلمان، همسالان، منابع و مانند آن استفاده می کنند. این راهبردها به دانش آموزان کمک می کند تا با محیط سازگار شده و آن را با توجه به اهداف و نیازهای خود تغییر دهند (زیمرمن و مارتینز-پونز[2]،1986).

     با استفاده از این راهبردها یادگیرندگان قادر می شوند تا زمان، مکان و حمایت های لازم هنگام مطالعه و یادگیری را انتخاب و تنظیم نمایند. در واقع راهبردهای مدیریت منابع جزئی از راهبردهای یادگیری خودگردان[3] هستند.

     خودگردانی[4] عبارت است از کنترل، هدایت و تنظیم اعمال برای رسیدن به اهداف
و اکتساب اطلاعات
 (پاریس و پاریس[5]، 2001 ). فرآیند خود
گردانی در یادگیری به دنبال فعال نمودن یادگیرنده و پذیرفتن مسئولیت از طرف وی نسبت به مسائل آموزشی روزمره خود می
باشد. یادگیری خودگردان به فعالیت
های رفتاری، فراشناختی و انگیزشی دانش
آموزان که در جریان یادگیری
شان سهیم هستند اطلاق می
شود (زیمرمن، 1998).

راهبردهای یادگیری خودگردان به دانش
آموزان کمک می کنند تا مطالب ارائه شده در آموزشگاه
ها را نه تنها بهتر بفهمند، بلکه در امور تحصیلی خود
 انگیخته، فعال و علاقه
مند باشند و پیشرفت تحصیلی قابل توجهی کسب نمایند.

 افراد خودگردان، بر اساس معیارها و اهدافی که برای خود مشخص کرده
اند رفتار خود را مورد قضاوت و ارزیابی قرار می
دهند، سپس بر اساس اینکه کدام یک از رفتارها با اهداف و معیارهای شخصی آنها هماهنگی دارد خود را پاداش یا تنبیه می
کنند. به عبارت دیگر راهبردهای خودگردانی سبب انعطاف پذیری در رفتار یادگیردنده می شوند و به او کمک می کنند تا هر زمان که برایش ضرورت داشته باشد روش و سبک یادگیری خود را تغییر دهد (موسوی،1387).

زیمرمن (1995) نشانه
های یادگیری خودگردان را عبارت از هدفمند بودن، مدیریت زمان، تمرین معنی
دار و جهت
دار، کاربرد

 مناسب راهبردهای شناختی
و
 فراشناختی و احساس خود کارآمدی می داند.

پنتریچ، اسمیت، گارسیا و مک کیچی[6]‌ (1991) راهبردهای مدیریت منابع در یادگیری را شامل چهار راهبرد مدیریت زمان و مکان، تنظیم تلاش، یادگیری به کمک همسالان و کمک خواستن از دیگران می دانند.

     منظور از مدیریت زمان و مکان توانایی فرد در کنترل و تنظیم زمان و سازماندهی محیطی است که برای مطالعه کردن در نظر می گیرد (استفانو و سالیسبری-گلنون[7]،2002). یادگیرندگان خودگردان از مهارت هایی نظیر استفاده از یک جدول زمانی یا انتخاب مکانی مناسب برای مطالعه برخوردار هستند (فولادچنگ،1383).

     تنظیم تلاش یک راهبرد مدیریتی دیگر است که حاکی از تمایل فرد برای انجام تکلیف و مداومت بر انجام آن تا اتمام تکلیف است. این راهبرد بویژه در مواجهه با تکالیف مشکل دارای ضرورت و اهمیت است (استفانو و سالیسبری-گلنون،2002؛ فولادچنگ،1383)