فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 9 صفحه
بهبود کیفیت چوب به کمک پرتوگاما(چوب پلاستیک)
توسعه وپیشرفت تکنولوژی در جهان سبب گشته تا از یک سو به علت امتیازات فرآورده های چوبی برای بسیاری از مصارف به ویژه در صنایع و از سوی دیگر عرضه آن برای مصرف کننده بسته به فاکتورهایی از قبیل مقاومت، تثبیت ابعاد وعمر مفید آن در برابر عوامل بیولوژیکی نیاز به فرآورده های چوبی روز به روز افزایش یابد.
ترکیب چوب- پلاستیک در حدود سال 1960 شناخته شده وبا تحقیقات گسترده در این زمینه تعداد زیادی مواد شیمایی جدید مانند منومرهای وینیل را جهت پر کردن فضای خالی چوب وپلیمر مریزاسیون آن مورد استفاده قرار گرفت.در همین سال سازمان انرژی اتمی ایالات متحده مطالعه توسعه ترکیبات چوب و پلیمر به کمک پرتو گاما برای پلیمر نمودن منومرهای ونیل را در دانشگاه واشنگتن به منظور رفع نیاز دوشرکت به ترکیبات چوب- پلاستیک آغاز نمود.
تحقیقات متعددی در این زمینه به علت مصرف ترکیب چوب- پلیمر در جهان با استفاده از تکنیکهای متفاوت(پرتو گاما، امواج حرارتی وحرارت مستقیم) صورت پذیرفته است.
به طورکلی مطالعات زیادی در جهان روی ترکیب چوی- پلیمر انجام شده که ارائه کامل آنها از حوصله این مقاله خارج است. به طور کلی نتایج این تحقیقات رضایت بخش بوده وچنین به نظر می رسد که اگر برای چوب-پلاستیک از نظر اقتصادی محدودیتی وجود نداشته باشد ، می‌تواند برای کاربردهای مختلف، نظیر ماکو و ماسوره مورد استفاده در نساجی، مدلهای صنعتی قالب، ابزار باغبانی، پارکت سازی، جعبه ابزار دقیق، وسایل ورزشی، دسته کارد، یخچال و غیره که همگی از مداد وارداتی بوده و سالیانه ارز قابل توجهی را به خود اختصاص می دهند توصیه می گردد.
با معرفی پلیمر، دانشمندان جهت اندود واشباع چوب به تعدادی از مواد شیمایی دست یافتند. در نتیجه اشباع چوب با رزین های طبیعی و پلیمرزاسیون آنها با هدف بهبود کیفیت چوب قوت گرفت.
در تکنیک پرتو گاما، از روش های متفاوتی از قبیل چشمه کبالت 60، پرتو گاما ساطع از عناصر سوختی فعال، ترکیب اشعه گاما ونترون حاصل از یک راکتور و پرتوهای الکترونی استفاده می شود. پلیمریزاسیون منومرهای ونیلی در چوب طی دومرحله هموپلیمریزاسیون (پر کردن فضای خالی چوب با پلمیر) وکوپلیمریزاسیون(پیوند چوب با پلیمر) صورت می پذیرد.
تحقیق درباره چوب و کیفیت چوب