آثار معماری گذشته به ویژه آنهایی که بیانگر تمدنهای عظیم بشری هستند نشان دهندة بکارگیری عمق وسیع هندسه در طراحی بنا بوده اند بصورتیکه بناهای عظیم و مانـدگـار دوران گذشتـه، خود را مقیـد به هنـدسه مطلـق نمـوده و به خاطـر رعایـت
جنبـه هـای نظـم (بـه ویـژه تقـارن) بـسیـاری از بنـاهـای دیـگـر معمـاری را پشـت
سر گذاشته اند.
هندسه معرب کلمة اندازه است و به دانش اطلاق می شود که رابطه ریاضی مابین نقاط، طول ها، سطـوح و حجم ها را تعییـن می کنـد و نسبت های میـان آنها را نشـان می دهد.
کلمة هندسه در زبانهای اروپایی، ریشه یونانی دارد (Geometry) و به معنای مساحی است.
آغاز دانش هندسه را به تجارب مساحی و معماری نسبت داده اند ود اولین قدمهای آنها در ترسیم روی زمین (به منظور تعیین و یا ترسیم مجدد حدود اراضی زراعی و یا احداث ساختمان...) صورت گرفته است. اولین آثار ترسیمات و احداثاث منظم به دوران نوسنگی تعلق دارد. بعدها که دستورالعملهای مختلفی برای مساحی و ترسیمات بدست آمد برخی مساحان به کشف روابط پیچیده تر آن همت گماشتند و سرانجام اولین قدمها در راه جمع آوری و تدوین مباحث و تعاریف این دانش در قرن قبل از میلاد توسط اقلیدس صورت گرفت که به صورت دانش مستقل از حرفه های مساحی و معماری مطرح گشت.
هندسه در اصل علم اندازه گیری زمین بوده است. هرودوت مورخ یونانی (سده پنجم قبل از میلاد) پیدایش هندسه را به مساحان مصری نسبت می دهد ولی تمدنهای کهن دیگر هم اطلاعات هندسی زیادی داشته اند. مطالعات و تجربیات نشان می دهد بدست آوردن و به کار بستن اصول طراحی هندسی در معماری که با شرایط وامکانات طراحی و اجرائی معاصر تناسب داشته باشد، از یک سو در افزایش سرعت و دقت ساختمان سازی از طریق ترسیم و اجرای صحیح ساختمان مؤثر خواهد بود و از طرف دیگر به ایجاد هویت و منطق در گزینش و ترکیب شکلها و حجمها در طرحهای معماری یاری خواهد نمود.
شامل 9 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله آموزش مقدمات هندسه ترسیمی