تحقیق درباره آزادی بیان و حقوق جزای بین المللی: تحلیل رای ایجاد امتیاز تصدیق برای روزنامه نگاران

اختصاصی از اس فایل تحقیق درباره آزادی بیان و حقوق جزای بین المللی: تحلیل رای ایجاد امتیاز تصدیق برای روزنامه نگاران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:26

فهرست مطالب:

1 مقدمه

1. مورد دعوی Randal : بحث ها و تصمیم ها

A مباحثه های طرفین

B رای مجمع دادرسی

C . Amicus Curiae و رای مجمع دادرسی

D کاربرد آزمایش مجمع استیناف

1. تنظیم قوانین رویه ی دادرسی و مدارک

A توانایی تنظیم قوانین و منابع قابل اجرای قانون

B پذیرش شاهد در دادگاه های بین المللی

4 قانون امتیاز

A قانون سنتی امتیاز

B دیگر امتیازات مبنی بر مدرک در دادگاه های بین المللی

C امتیاز خبرنگاران در دیگر حوزه های قضایی

1 ایالات متحده ی امریکا

2 ایالات متحده ی پادشاهی

3 زلاند نو

4 کانادا

5 متعادل ساختن منافع

A نقش و هدف دادگاه های بین المللی

B حقوق دادرسی منصفانه

1 اسناد بین المللی و حداقل استانداردها

در رای اخیر ٬ مجلس استیناف دادگاه جزایی بین المللی یوگوسلاوی سابق با ایجاد آزمایشی که طرف خواستار تصدیق باید به منظور صدور احضاریه ی دادگاه در رای پیروز شود٬ امتیاز مشروطی را برای خبرنگاران جنگ تصدیق کرد. این مقاله این رای و آزمایش را در مقایسه با رویکردهای دیگر حوزه های قضایی و قوانین کلی حقوقی که ناشی از آن ها است ٬ بررسی می کند. این مقاله همچنین بررسی می کند  که آیا این رای سازگار با حقوق مطرح شده بین المللی آزادی بیان و دادرسی منصفانه است یا خیر و همچنین استدلال می کند که محاکمه های بین المللی باید در تنظیم قوانین و مدارک خود باید تمام این منابع را در نظر گیرند اما باید توجه خاص خود را  نیز به اهداف عدالت جزایی بین المللی که مربوط به پیشبرد ایجاد این صلح هستند معطوف سازند.

در این متن٬ استدلال می شود که ایجاد یک چارچوب رویه ای مجزا که دارای قوانین واضح و اصولی است به نفع منفعت سیستم عدالت جزایی بین المللی خواهد بود. ایجاد مجلس استیناف برای امتیاز روزنامه نگاری نه تنها این هدف را پیش می برد بلکه تصدیق می کند توانایی خبرنگاران جنگ در گزارش جنگ ها برای جوامع بین المللی از قبیل  دادگاه های بین المللی ٬بسیار مهم است. تاثیر بالقوه بر روی این توانایی ناشی از کار دادگاه ها٬ مستلزم ملاحظات خاص و حمایت از این گروه است.

1 مقدمه

بدیهی است که آنچه در رسانه ها می بینیم و می شنویم دانش و نظراتمان پیرامون رویداد های جهان را تحت تاثیر قرار می دهند. اطلاعاتی در مورد جنگ هایی که در سراسر جهان رخ می دهند می توانند منجر به واکنش هایی متفاوت از سوی ملت بین الملل و اقدامات دولت٬ ملل متحد٬ و گروه های غیر دولتی شوند. نتیجه ی آن متهم کردن افراد به جرایم جنگی است. در این متن٬ خیرنگاران در به دست آوردن شواهد و مدارک از مقامات دولتی یا ملل متحد تواناتر هستند. جمع آوری خبر های آنها به این معنی است که اینکه آنها شاهدانی با ارزش در محاکمه های بعدی جرایم جنگی معروف هستند٬  باعث بحث های قابل توجهی در مورد اینکه نقش خبرنگاران در اقدامات قضایی چیست شده است. این مورد هم اکنون در دادگاه های جزایی بین المللی یوگوسلاوی سابق در حال بررسی است که این مقاله آن را مورد Randal می نامد.

آقای Jonathan Randal یک خبرنگار جنگی بود. او مدتی را صرف بررسی جنگ در Bosnia به عنوان خبرنگار روزنامه ی واشینگتن پست کرد. در سال 1993٬ آقای Randal مقاله ای در آن روزنامه نوشت که در آن گفت  Brdganin ٬ مدیر مسکن و خانه سازی آن زمان٬ گفته است که غیر صربی هایی که در شهر  Banja زندگی می کنند باید به منظور ایجاد محیطی که از لحاظ نژاد شناسی مبری است با مهاجرت اختیاری از آن شهر بیرون روند. در طی مصاحبه ای که در آن آقای Randal از مترجمی کمک می گرفت٬  Brdganin ادعا کرد در حال تهیه ی قانونی برای بیرون راندن غیر صربی ها از مسکن دولتی است تا با اینکار فضایی را برای پناهندگان صربی و خانواده های مبارزان صربی باز کند.

Brdganin درسال 1999 متهم به قتل عام٬ جرایم جنگی٬ جرایم ضد بشریت٬ و قانون شکنی پیمان نامه های زنو ی سال 1949 بود. پیگرد های قانونی در جستجوی این بودند که مقاله ی Randal را طوری معرفی کنند که مربوط به حالت روانی متهمی است که منجر به رویدادهایی می شود که به خاطر آنها متهم شناخته شد. دفاعیه بر پایه ی اینکه معرفی این مقاله بدون فرصتی برای امتحان نویسنده منصفانه نبود٬ خصوصا اینکه متهم ٬ مترجم را دشمن خود می دانست و می گفت آنچه که او گفته است را بغلط تفسیر کرده است٬ به این حرکت اعتراض کرد. پیگرد قانونی بنابراین درخواست احضاریه کرد تا Randal  مجبور شود هم صحت گفته ها و هم طرز عمل متهم در طی مصاحبه را تصدیق کند. Randal اینکار را نکرد و به احضاریه اعتراض کرد و اینطور استدلال کرد که دادگاه باید  امتیازی تصدیقی برای خبرنگاران به لحاظ داشتن نقش مهم و اغلب خطرناک در تهیه ی گزارشات از مناطق جنگی٬ در نظر گیرد و اینکه تصدیق اجباری باید حقی برای آزادی بیان باشد.