وصایای « علامه حلی به فرزندش فخرالمحققیق »
10 صفحه
علامه حلی حسن بن یوسف بن مطهر بزرگ فقیه امامیه و یکی از اعجوبه های روزگار در فقه ، اصول ، کلام و فلسفه و منطق و رجال می باشد بیش از یکصد اثر ارزنده از او به یادگار مانده است که تنها کتاب «تذکره الفقهاء» در نشان دادن نبوغ او کفایت می کنند از دیگر آثار فقهی او: القواعد: ارشاد، مختلف الشیعه، المنتهی می باشد...
او در فلسفه و منطق شاگرد خواجه نصیرالدین طوسی است آنچنان که خواجه در فقه و اصول از او تلمذ نموده است. و در فقه شاگرد دائی بزرگوارش محقق ملی می باشد. علامه در 664 متولد و در 726 به رحلت ایزدی پیوسته است. وصایای زیر به نام فرزندش علامه محمدفخرالمحققین می باشد که ما شرح حال تفصیلی او را در کتاب «فقهای نامدار شیعه» ص 133 تا 141 آورده ایم» قابل ذکر است.»
وصایای