تحقیق درباره بررسی جنگل نشینان

اختصاصی از اس فایل تحقیق درباره بررسی جنگل نشینان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه44

بخشی از فهرست مطالب

جنگل نشینان چه کسانی هستند؟

گزارشی از روند تخریب جنگل های ایران و زندگی جنگل نشینان ؛

امکانات بسیار کم حفاظت از جنگلها و جنگل نشینان

جنگلها و مراتع توان حضور مردم را ندارند

ایجاد پارکهای جنگلی راه خروج از بحران

اگر مردم وارد عرصه تصمیم گیری نشوند

طرحهای منابع طبیعی اغلب در حال سکون هستند

مشکل ساختاری سازمان

طرح طوبای جنگل نشینان

سازمان مدیریت و برنامه ریزی جنگل نشینان

کمبود اعتبار جنگل نشینان

قدمت جنگل نشینی و کوه نشینی به مراتب بیشتر از جلگه نشینی منطقه شمال به ویژه تنکابن می‌باشد، از ازمنه باستان تاکنون به همه آن کسانی که در ارتفاعات البرز شمالی از جنگل تا کوه پایه‌ها و کوهستان‌های آن زندگی می‌کردند و به کار گله داری مشغول بوده‌اند «گالش» یا گالش‌ها می‌گفتند که عمدتاً زندگی کوچ نشینی دارند؛ در فصل زمستان به همراه دام‌های خود به مناطق جنگلی و روستاهای جنگلی بر می‌گردند (قشلاق ) در فصول دیگر که زمین مستعد تعلیف چارپایان آن‌هاست به مناطق کوهستانی ارتفاعات بالای 1500 متر تا 3800 متر به مرور بالا می‌روند که این نوع کوچ را (ییلاق) می‌گویند عمدتاً کوچ آن‌ها خانوادگی نیست برعکس عشایر آن‌ها ماه‌های زیادی دور از خانواده در میان کلبه‌های چوبی یا سنگی خود به نام «سرا» به سر می‌برند. خانواده آن‌ها در میان بند تا جنگلهای تنک یا روستاهای مرتعی پایین دست به کار کشاورزی مانند فندق، چای گندم کاری، جو و یونجه و حتی پائین ترها به کشت برنج و مرکبات مشغول هستند.گالش‌ها مردمانی سخت کوش، پرتوان، زحمت کش، بی تکلف و متواضع و کم توقع اند که بیشتر عمر خود را به کوه گردی جهت تعلیف حیوانات خود مانند گاو، گوسفند، بز، اسب و غیره مشغولند. در دنیای آن‌ها خبری از زندگی لوکس و ماشین و فناوری روز و صنعت نیست، آن‌ها از حداقل امکانات بهداشتی، پوشاک ،  مسکن و هرگونه امکانات رفاهی محروم اند و از نظر تغذیه فقط از فرآورده‌های دامی ارتزاق می‌نمایند، ( مناطق گالش نشین تنکابن مربوط به ارتفاعات دوهزار و سه‌هزار می‌باشد.) فرهنگ خاص خود را دارند، گویش آن‌ها گیلکی و شیوه زندگی آن‌ها کاملاً سنتی مربوط به نحوه زندگی قرون بسیار گذشته و شاید به اعصار نخستین تقسیم اجتماعی کار بشر پس از اهلی نمودن حیوانات برمی‌گردد. آن‌ها فرهنگ دیرپای خود را کاملاً محفوظ نموده‌اند در گویش‌ها ونام‌های وسایل کار و غیره کاملاً به زبان‌های گذشته تکلم دارند پوشش آن‌ها، نحوه سازوکار آن‌ها همه و همه حکایت از آن را دارد که در مقابل همه برخورد هایی که فرهنگ های غیر بومی به