لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه22
بخشی از فهرست مطالب
مقدمه......................................... 2
نام علمی و مختصری در مورد تیره ی خشخاش.......................................... 3
طول عمر و ارتفاع، ریشه، ساقه، برگ، گل، میوه دانه ی خشخاش......... 5
شرایط اقلیمی مناسب برای رشد خشخاش.............. 7
مناطقی که امروزه خشخاش در آنجا کشت می شود..... 11
منشأ تریاک ................................... 12
موارد مصرف خشخاش ............................. 13
خواص دارویی خشخاش ............................ 14
مقدمه:
خشخاش گیاهی است که بومی که اروپای جنوب شرقی و آسیا (خاورمیانه) است.
کشت خشخاش نخستین بار 3400 سال پیش از میالد در جنوب میان رودان صورت گرفت. در برخی از مقالات هم زکر شده که، این گیاه حدود 2500 سال قبل در منطقه ی مدیترانه کشت می شده است و سابقه ی گیاه را تا 5000 سال قبل ذکر می کنند.
به طور کلی بیشتر مواد مخدر از تریاک به دست می آید و آن نیز محصول نوعی خشخاش است. از آثاری که از سومری ها باقی مانده است چنین برمی آدی که آنها قدیمی ترین و مشهورترین ماده ی مخدر یعنی تریاک را استعمال می کردند و به خشخاش گیاه شادی بخش هم می گفتند. سوری ها خشخاش را گیاه لذت می نامیدند. پس می توان عمر کشت خشخاش را با عمر شناسایی تریاک و مواد مخدر توسط انسان برابر دانست.
هنر کشت خشخاش بعدها از سوری ها به آشوریان و سپس به بابلیها منتقل شد و از آن جا به مصر راه یافت. در دهه ی 13 پیش از میلاد دوران طلایی تریاک با کشت گسترده ی خشخاش در تبس پایتخت مصر آغاز شد. بازرگانان، تریاک و همراه آن کشت خشخاش را از مصر به کارتاژ، یونان و اروپا می بردند، پس از آن« کشت خشخاش در قبرس پیشرفت قابل ملاحظه ای داشت و تریاک در قرن چهارم به چین هم رسید و به این ترتیب، کشت خشخاش در سراسر کره ی زمین گسترش یافت.
نام علمی خشخاش:
در طبقه بندی، هر گیاهی دارای یک اسم ژنریک است که از دو کلمه تشکیل یافته است. اولین کلمه معرف جنس و دومی معرف گونه ی گیاه مورد نظر است. گیاه خشخاش با نام علمی papaver somniferuml (پاپاور سومنیفرم)گیاهیست متعلق به تیره یا خانواده ی papaveraceae (شقایق) و جنس یاژانر papaver و گونه ی somniferume مبدأ خشخاش را از گونه ی papaverse tigerum می دانند.
شرح تیره خشخاش:
Papaveraceae گیاهانی عموماً علفی بندرت دارای اعضای چوبی و یا به صورت درختچه اند شامل 700 گونه می باشند که تعداد فراوانی از آنها تعلق به papaver ها دارند وسعت انتشار آنها در کره زمین زیاد می باشد بطوریکه در غالب نواحی معتدله نیمکره شمالی و حتی در مناطق سرد یافت می شوند ولی در نیمکره جنوبی بندرت ممکن است نمونه هایی از آنها مشاهده گردند این گیاهان برگهایی به وضع منفرد بر روی ساقه دارند پهنک برگ آ«ها نیز غالباً منقسم به قطعات باریک فراوان است گلهای آنها نر- ماده شامل 2 کاسبرگ زود افت 4 گلبرک(در 2 ردیف) تعداد زیادی پرچم و مادگی از تخمدانی چند خانه است. در بعضی از آنها 3 کاسبرگ و6 گلبرگ دیده میشود.
از اختصاصات آنها این است که گلبرگ های آنها در حالت غنچه وضع چین خورده دارند ولی پس از شگفتن گل صاف می گردند.
میوه آنها پوشینه یا خورچین مانند و محتوی دانه های ریز بسیار است.
غالب گیاهان این تیره مانند papaverها، Glauciumها، Cheledoniumها و غیره مجاری ترشحی لاتکس مرکب از سلولهای منفرد با پشت سر هم با جدار عرضی سوراخ دار و یا بصورت مشبک دارند این سلولها و مجاری در پارانشیم ها مخصوصا در بافت آبکش دیده می شوند. شیرا به آنها ممکن است شیری رنگ (papaver) ها یا زرد رنگ (Chelidonium)ها و یا قرمز رنگ در (Sanguinaria)ها باشد. گیاهان داروئی مهمی در این تیره وجود دارند که ارزش درمانی ارزنده آنها سبب گردیده که در بسیاری از مداواها با اثر قاطع بکار می روند از بعضی از آنها مواد موثر بسیار مهمی استخراج می گردد که در پزشکی اهمیت فراوانی دارد.
تحقیق در مورد گیاه خشخاش