فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات25
آویشن یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای است. به طوری که مصریان و یونانیان باستان از آویشن برای درمان بیماری های خود استفاده می کردند. به علت خواص ضدباکتریایی، ضد قارچی و ضد انگلی اسانس آویشن، این گیاه از قرن 16 رسماً به عنوان یک گیاه دارویی معرفی شد و در تمامی فارماکوپه های معتبر خواص درمانی آن مورد تایید قرار گرفت.
نیومن در سال 1725، ماده موثره این گیاه را کشف کرد و آن را کافور آویشن نامید و دانشمند دیگری به نام لالماند در سال 1853، این ماده را تیمول نام گذاشت. از این زمان به بعد، بررسی های زیادی بر روی اثر درمانی این گیاه به عمل آمد و از آن در معالجه بیماری های مختلف استفاده شد.
آویشن یکی از گیاهان مهم تجاری است که در برخی از کشورها از جمله مجارستان از نظر صادراتی ارزش خاصی دارد. به طوری که سالیانه معادل 20 تن آویشن به ارزش 60 هزار دلار از مجارستان به سایر کشورهای اروپایی صادر می شود. اسپانیا و فرانسه نیز تهیه کنندگان آویشن برای آمریکا هستند.
در حال حاضر آویشن در سطوح وسیعی در کشورهای اسپانیا، آلمان، فرانسه، پرتغال، امریکا، چک اسلواکی، مجارستان و شمال افریقا کشت می شود.
آشنایی با گیاه داروئی آویشن