هدف از این پژوهش بررسی جایگاه اقتصادی استادیومها و تیمهای ورزشی حرفهای بر شاخص درآمد افراد در شغلهای مرتبط بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و روش تحقیق توصیفی-کتابخانهای-تحلیلی است. جامعۀ آماری، کلیۀ افراد شاغل در شغلهای مرتبط در هشت شهر بزرگ ایران بودند که طی سالهای 1388 تا 1390 یک تیم فوتبال لیگ برتری داشتند. نمونۀ آماری برابر با جامعۀ آماری در دسترس و مجموع کل اطلاعات جمعآوریشده، 1037 مورد بود. بهمنظور جمعآوری دادهها از پرسشنامۀ طرح هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران استفاده شد. همچنین با مراجعۀ حضوری به فدراسیون، سازمان لیگ و تحقیقات کتابخانهای دادههای تعداد استادیومها، تعداد بازیهای برگزارشده، وجود یا نبود تیم و ظرفیت استادیومها جمعآوری شد. در تجزیهوتحلیل دادهها برای تخمین مدل اقتصادسنجی از دادههای تابلویی و برای رسیدن به مدل بهینه از آزمون F، آزمون هاسمن و آزمون بروش-پاگان با استفاده از Eviews استفاده شد. نتایج نشان داد که وجود تیمهای حرفهای و استادیومها در شهرها، روی درآمد افراد تأثیر مثبت و معناداری ندارد. با توجه به نتایج پژوهشبودجههای عمومی شهری برای ساخت استادیومها یا حضور تیمها نباید با هدف بهوجود آمدن مزایای اقتصادی در شهرها صورت گیرد.
بررسی جایگاه اقتصادی استادیومها و تیمهای ورزشی حرفهای بر شاخص درآمد