تدریس و آموزش کودکان استثنائی
تهیه شده با فرمت ورد قابل ویرایش در 58 صفحه
مقدمه
تعلیم و تربیت در هر جامعه منعکس کننده دیدگاههای کلی آن جامعه در مورد انسان و نشانگر فلسفه سیاسی و اجتماعی آن است. به عنوان یک اصل اساسی همه کودکان اعم از عادی، نابینا و ناشنوا و با هر نوع مشکلی و محدودیت در ظرفیتهای لازم برای یادگیری دارای حق برخورداری از فرصتهای یادگیری و آموزش میباشند که این فرصتها میتواند بصورت آموزش عادی و رسمی یا آموزش خاص و ویژه باشد.
تاریخچه و فلسفه تعلیم و تربیت کودکان استثنایی
بصورت تاریخی سه مرحله در دیدگاهها نسبت به معلولیت کودکان وجود داشته است. نخست دوران قبل از میلاد مسیح که کودکان معلول مورد اذیت و آزار قرار میگرفتند و مورد تهدید و نابودی بودند برای مثال اسپارتها کودکان معلول و دچار مشکل را در بدو تولد از بین میبردند. دوم: در دوران مسیحیت و پس از آن که این کودکان تنها مورد حمایت و مراقبت بودند و بالاخره سالهای اخیر که حرکات بسیاری در مورد آموزش و یکپارچگی آنها با جامعه تا بالاترین حد ممکن صورت گرفته و این یکپارچگی از زمینههای تعلیم و تربیت بصورت یکپارچگی با همسالان عادی و رشد ظرفیتها بوده است. قبل از سالهای 1800 فعالیت چندانی در زمینه آموزش ویژه صورت نگرفته است و در دهههای نخستین قرن 19 توسط بزرگانی چون ساموئل گریدلیها و دورتیاریکس و سه حرکاتی چون ایجاد مدارس شبانه روزی برای معلولین ایجاد شد. این مدارس علاوه بر نقش حمایتی نقشی آموزشی هم داشتند ولی بعد حمایتی آنها قویتر بوده است.
تدریس و آموزش کودکان استثنائی