پاور پوینت شناخت کویر و بیابان

اختصاصی از اس فایل پاور پوینت شناخت کویر و بیابان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

کویر، به نمکزار یا اراضی گفته می‏شود که مقدار نمک آنها آنقدر زیاد است که قابل رویش برای گیاهان زراعتی (مانند گندم، چغندر و حتی گیاهان خیلی مقاوم به شوری مانند پسته و خرما) نیست. اما امکان دارد که گیاهان غیر زراعتی مقاوم به شوری (مانند: گز، خارشتر، نی ، اشلن و غیره) بتوانند در آن برویند . در این صورت، به این کویرها، کویرهای گیاهدار یا مراتع کویری می‏گویند. اما اگر مقدار نمک خاک از یک حدّی (از 3% ویا هدایت الکتریکی مخصوص خاک از 43 میلی موس بر سانتیمتر) تجاوز کند دیگر هیچ گیاهی قادر به روئیدن درآن زمین نیست. در این شرایط، تعریف کویر

کویرهای فاقد گیاه یا کویرهای واقعی دارای قشرهای نمکی به وجود می‏آیند. بنابراین، باید به اراضی نمکزار، کویر گفت ولاغیر.

کویر و شناخت آن

اختصاصی از اس فایل کویر و شناخت آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه :

، "بیابان" به مناطقی اطلاق می‏شود که مقدار متوسط بارش سالانه آن کمتر از 50 میلی متراست وامکان دارد در طول سال‏و یا سالها،بارندگی درآن صورت نگیردو....

اما"کویر" به نمکزار،گفته می‏شود. عربها به کویر، سبخاءمی‏گویند. امامتاسفانه در زبانهای بیگانه مانند آلمانی،فرانسه، انگلیسی چون لغت خاصی برای "کویر"

ندارند، چیزی می‏نویسند که وقتی ما آن را ترجمه می‏کنیم ، چیزی به اصطلاح از آب درمی‏آید، که غلط است وهمین کمبود لغت در زبان آنهاست که حتی در ایران، کارشناسان واستادان ،کویر رابابیابان اشتباه می‏کنند ویا حتی درمواردی هم آن راطوری می‏نویسند ومی‏گویند، که انسان نمی‏داند منظورشان کویر بوده ویابیابان .

در ایران مابرای "کویر" لغت داریم ، همینطور برای بیابان ،که شرح آن گذشت. چون زبان عربی هم از لحاظ لغت غنی است ،برای هر دو،لغت جداگانه دارد. به کویر،سبخاء وبه بیابان ، ربع می‏گویند که قبلاً هم در این باره مطالبی نوشته‏ایم . امادر زبان‏انگلیسی‏یک‏کلمه‏به‏نام Desert وجود دارد. در مواردی که منظورشان "بیابان" باشد می‏نویسند Sandy Desertو در مواردی که کویر باشد، می‏نویسند Salty .Desert وقتی کارشناسان ما در ایران آنها را ترجمه می‏کنند به ترتیب کویرهای یا بیابانهای شنی (ماسه‏ای) و کویرهای نمکی به آنها می‏گویند که غلط است زیرا:

اولاً همانطور که در صفحه های قبلی نوشتیم ، فقط یک نوع بیابان وجود ندارد که ماسه‏ای و یا به اصطلاح غلط تر،شنی (1) می‏باشد،بلکه انواع مختلف بیابانها را می‏شناسیم که شرح دادیم (ریگی ، سنگی ، شهری وغیره)

ثانیاً ترجمه Salty Desert به کویر نمکی ویابیابان نمکی نیز غلط است زیرا Saltبه معنی نمک است در حالی که کویر هم ،یعنی نمکزار می‏باشد و لذا"نمک‏نمکی" می‏شود. "بیابان نمکی" هم غلط است برای اینکه قسمتی از بیابان اگر کویر باشد به آن کویر می‏گویند و به عمو و به دائی و به شوهر خاله وشوهر عمه هم uncleمی‏گویند برای اینکه برای همه لغت جداگانه‏ای ندارند، همینطور است در زبان آلمانی و... اما ما در زبان فارسی برای هر یک، اسامی جداگانه‏ای داریم. همینطور برای کویر و بیابان .

امروزه برخی از محققان به این اشتباه که ناشی از کمبود لغت است پی برده‏اند و

سعی می‏کنند به کویر همان کویر "Kewir" بگویند که درنوشته‏های برخی از دانشمندان مشاهده می‏شود.

بنابراین کویر با بیابان تفاوت دارد. چون با بیابان و انواع آن تا حدودی آشنا شدیم، حال می‏پردازیم به توضیح درباره کویر:

تعریف کویر

کویر، به نمکزار یا اراضی گفته می‏شود که مقدار نمک آنها آنقدر زیاد است که قابل رویش برای گیاهان زراعتی (مانند گندم، چغندر و حتی گیاهان خیلی مقاوم به شوری مانند پسته و خرما) نیست. اما امکان دارد که گیاهان غیر زراعتی مقاوم به شوری (مانند: گز، خارشتر، نی ، اشلن و غیره) بتوانند در آن برویند . در این صورت، به این کویرها، کویرهای گیاهدار یا مراتع کویری می‏گویند. اما اگر مقدار نمک خاک از یک حدّی (از 3% ویا هدایت الکتریکی مخصوص خاک از 43 میلی موس بر سانتیمتر) تجاوز کند دیگر هیچ گیاهی قادر به روئیدن درآن زمین نیست. در این شرایط، کویرهای فاقد گیاه یا کویرهای واقعی دارای قشرهای نمکی به وجود می‏آیند. بنابراین، باید به اراضی نمکزار، کویر گفت ولاغیر.

انواع کویرها و......

دانلود تحقیق درمورد گسترش بیابان , سومین چالش جهانی

اختصاصی از اس فایل دانلود تحقیق درمورد گسترش بیابان , سومین چالش جهانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 7

گسترش بیابان سومین چالش جهانی؛ 43 میلیون هکتار وسعت ایران در معرض فرسایش باد

قرن حاضر را می توان به عنوان قرن بحران آب، منابع طبیعی و محیط زیست نام برد. اگرچه در چند دهه اخیر، این منابع به شیوه های مختلف توسط انسانها مورد بی مهری و تخریب قرار گرفته اند، اما تلاشهای همه جانبه جامعه جهانی و دوستداران محیط زیست بر بهره برداری اصولی از این منابع به عنوان مهمترین راهبرد توسعه پایدار همواره تأکید داشته است. از جمله تلاشهای قابل توجه جامعه جهانی که در اواخر قرن بیستم به ثمر نشست، کنوانسیون مقابله با بیابانزایی ملل متحد بود که با هدف ارایه معقول ترین شیوه مدیریت و بهره برداری از منابع پایه تولید در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب تدوین و بر همین اساس، برای توجه بیشتر به مقوله بیابانزایی، 27 خرداد (17 ژوئن) هر سال به عنوان روز جهانی بیابان زدایی نامگذاری شد.

ایران با در اختیار داشتن 2/1 درصد خشکیهای جهان و 34 میلیون هکتار اراضی بیابانی دارای 4/2 درصد از بیابانهای جهان است که در سال 1375 با تصویب مجلس شورای اسلامی، به عنوان سومین کشور متعهد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی شناخته شد. براساس تعریف این کنوانسیون، بیابانزایی به معنی تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب ناشی از عوامل مختلف ازجمله تغییرات آب و هوایی و فعالیتهای انسانی است که براساس این تعریف، حدود 90 درصد مساحت ایران در معرض تهدید خطر پدیده بیابانزایی است. مناطق بیابانی ایران هم اکنون با 34 میلیون هکتار وسعت، حدود 20 درصد مساحت کشور و 25 درصد عرصه های منابع طبیعی ایران را شامل می شود. این مناطق به لحاظ گستردگی در 17 استان و 97 شهرستان با دربر گرفتن حدود 39 میلیون نفر (2/58) از جمعیت کشور و بسیاری از شهرهای بزرگ از جمله تهران، اصفهان، شیراز، مشهد و اهواز و نیز به دلیل وسعت اراضی کشاورزی، صنایع، معادن، راه آهن، جاده ها، بنادر، مراکز مهم گردشگری و...، از اهمیت بالایی برخوردار است. معاون امور مراتع و خاک سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری ایران، با بیان آن که پدیده بیابانزایی در قرن 21، در بین 38 چالش مهم جهانی پس از دو چالش تغییر اقلیم و کمیابی آب شیرین، مهمترین چالش جهانی محسوب می شود، گفت:این پدیده افزون بر پنج میلیارد هکتار سرزمینهای آباد یعنی حدود 5/38 درصد از مجموع خشکیهای زمین را در 110 کشور جهان در معرض زوال و تهدید قرار داده است. "ابوالقاسم بهرامی" افزود:بیابانزایی به مفهوم تخریب سرزمین، تخریب و زوال اکوسیستمهای طبیعی یا کاهش توان تولید بیولوژیک اراضی در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب است. وی، عوامل طبیعی بخصوص عوامل اقلیمی نظیر میزان و پراکنش نامناسب زمانی و مکانی نزولات آسمانی، تبخیر و تعرق سالانه (30 تا 40 برابر متوسط بارندگی سالانه)، طول دوره نسبتاً کوتاه برگشت خشکسالی و استمرار آن، طوفانهای باد موسمی و نیز خاک حساس به فرسایش، فقر پوشش گیاهی، لغزش و رانش زمین و...و عوامل انسانی را از علل اصلی بیابانزایی نام برد. به گفته وی، عدم تعادل دام موجود و ظرفیت مراتع، بوته کنی و تخریب جنگلها و مراتع، تبدیل و تغییر غیر اصولی کاربری اراضی، تخریب سرزمین ناشی از برداشت معادن سطحی، آیش بلندمدت اراضی حساس به فرسایش، برداشت بی رویه و در نتیجه کاهش سطح سفره های آب زیر زمینی، شخم در جهت شیب دیمزارها، شیوه های نامناسب آبیاری و...، را از عوامل مهم انسانی بیابانزایی ذکر کرد. وی با اشاره به پیامدهای بسیار گسترده، پیچیده و وسیع بیابانزایی، اظهار داشت:هجوم ماسه های روان، افت کمی و کیفی آبهای زیرزمینی، کاهش حاصلخیزی خاک، افزایش حساسیت اراضی به فرسایش، شور شدن اراضی، افزایش سیل خیزی، تشدید آلودگیهای زیست محیطی، بیکاری، فقر، مهاجرت و...از جمله پیامدهای این پدیده شوم، اما دست ساز بشر محسوب می شوند.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید

تحقیق در مورد بیابان

اختصاصی از اس فایل تحقیق در مورد بیابان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه19

فهرست مطالب

بیابان

جانوران و سازگاری آنها به خشکی

گیاهان و سازگاری آنها به خشکی

خاک بیابان

اقلیمهای بیابانی

علل پیدایش بیابانها

تأثیر انسان در گسترش بیابانها

خشکسالی

بیابان سرزمین وسیعی است که به خاطر بارندگی سالیانه کم دارای پوشش گیاهی کمی است. در ایران قسمت‌های نسبتاً وسیع بیابان که به خاطر کمبود باران و نمکی بودن خاک به کلی بدون پوشش گیاهی است کویر نامیده می‌شود.

بیابان یکی از اکوسیستم‌های اصلی خشکی است که از زمینهای بوته‌زاری تشکیل شده است که در آنها گیاهان بسیار پراکنده‌اند و به‌وسیله خاک لخت و شنی از هم جدا مانده‌اند. بسیاری از بیابانها در مجاورت رشته کوهها واقع هستند.

مشخصات بیابان از نظر آب و هوا

بیابانها، بیومهای خشکی هستند که بارندگی سالانه آنها از 250 میلیمتر کمتر است. بسیاری از بیابانها در مجاورت رشته کوههایی قرار دارند که هوا را روبه بالا می‌راند و در آنجا، هوای سردتر، بخار آب را سرد کرده و باران ایجاد می‌شود. سپس هوا

دانلود مقاله بیابان و بیابان زائی

اختصاصی از اس فایل دانلود مقاله بیابان و بیابان زائی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

جهت تعریف بیابان بایستی مناطق خشک را شناخت و از آنجایی که ویژگیهای مناطق خشک زیاد است تعریف آن در یک جمله مشکل است . بنابراین بیابان را به صورتهای مختلف تعریف کرده اند .

طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی « بیابان به سرزمینی گفته می شود که توان حیات و زیست موجودات در آن بدلیل کمی بارندگی بسیار محدود باشد . » و دو ویژگی عمده اغلب بیابانها کمبود بارش  و تبخیر زیاد باشد .

اصطلاح بیابان زایی اولین بار توسط یک جنگل بان فرانسوی (آبرویل)در سال 1949 به کار گرفته شد. منظور او از کاربرد این اصطلاح بیان وضعیت بخشی از جنگل های بارانی آفریقا بود که با هدف تبدیل اراضی به مزارع کشاورزی و جنگل تراشی ، سوزانده شده و پس از رهاسازی به مرور  درختچه زار و بوته زار تبدیل می شوند. تاآماده برای تبدیل شدن به اراضی زراعی وباغی گردند. او معتقد بود که چنین پدیده ای در مناطق حاره ای نیم مرطوب آفریقا باعث بوجود آمدن نوعی از بیابان در عرصه هایی که در گذشته پوشیده از جنگل بوده اند، می شود.پس از آن اصطلاح بیابان زایی توسط کارشناسان و پژوهشگران دیگری برای تبیین وضعیت تخریب اراضی در سایر مناطق بویژه در مناطق خشک توسعه و تعمیم یافت.

در کنوانسیون جهانی مبارزه با بیابان زایی در سال 1994 بیابان زایی چنین توصیف گردید:    بیابان زایی یعنی تخریب اراضی نواحی خشک که ناشی از فاکتورهای متفاوتی شامل تغییرات آب و هوایی و فعالیت های بشری می باشد و یا به تعریفی دیگر تخریب اراضی به معنی کاهش یا فقدان کامل تولید بیولوژیک اقتصادی اراضی آبی و غیر آبی، مراتع و جنگل ها و دیگر اراضی،با توجه به کاربردشان، یا دیگر فعالیت های منتهی به فرسایش آبی و بادی خاکها در مدت زمان طولانی که باعث نابودی یا کاهش پوشش گیاهی گشته است.

برخی ازشاخص های بیابان زایی شامل کاهش اراضی پوشیده از پوشش گیاهی، افزایش سطح بازتاب اراضی، میزان کاهش گیاهان چندساله مخصوصاً درختان و بوته ها، تخریب و فرسایش خاک، توسعه تپه های ماسه ای، شور شدن و باتلاقی شدن خاک هاست .

سال(1996) از آن رو که هم به پیشنهاد دبیرکل سازمان ملل متحد، نام «بیابان و بیابان زایی» را بر پیشانی اش داشت و هم نخستین سال اجرای برنامه اقدام ملی مقابله با بیابان زایی و کاهش اثرات خشکسالی درایران محسوب می شد، از دو منظر ملی و بین المللی واجد اهمیتی کم نظیر بود. هر چند بیابان زایی را سومین چالش پیش روی بشر در هزاره سوم لقب داده اند، اما به جرأت می توان ادعا کرد که بیش از هر عامل مستقل مخرب و کاهندة دیگری، مقبول ترین آرمان زمانه معاصر، یعنی «توسعه پایدار» را با چالشی جدی مواجه ساخته و شعارهای دولتی دستیابی به آن را به سخره گرفته است. در این میان، تهدید بیابان زایی در ایران زمین، کشوری که ابعاد آسیب پذیری و ناپایداری عرصه های طبیعی اش از همیشه بحرانی تر به نظر می رسد،‌نه تنها در سطح منطقه که در تمامی کره زمین و در مقایسه با اغلب کشورهای جهان پیش برنده تر وخطرسازتر می نماید. سیطره 7/89 درصدی سرزمین های خشک، کمبود فاحش ریزش های آسمانی به نسبت     میانگین های جهانی، پراکنش ناهنجار مراکز جمعیتی و عدم تناسب آن با اندوخته های آبی کشور، ضریب تغییرات فاحش اقلیمی آن از میانگین های درازمدت سالانه، وجود شناسه های غیرقابل انکار فقر در تمامی ابعاد پنج گانه پایداری (بوم شناختی، سکونت گاهی، اقتصادی،‌ اجتماعی و فرهنگی)، به همراه میل شدید کشور به توسعه و جبران عقب ماندگی های اغلب تحمیل شده ماضی به هر قیمتی، بخشی از مهم ترین دلایل شتاب ویران گر بیابان زایی در گسترة زادبوم مشترک و عزیز ماست.

شامل 23 صفحه فایل word قابل ویرایش