تحقیق حقوقی: احکام و تشریفات رسیدگی به دعوی خسارت در قانون آیین دادرسی مدنی
قالب: word و قابل ویرایش
تعداد صفحات: 8
فهرست مطالب
بیان مساله
مرور ادبیات و سوابق پژوهش
اهمیت و ضرورت انجام پژوهش
جنبه جدید بودن و نوآوری پژوهش
سوال های پژوهش
فرضیه های پژوهش
اهداف پژوهش
روش گردآوری اطلاعات
ساختار تحقیق
بیان مسأله:
ماده 515 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه های عمومی و انقلاب مقرر داشته است: خواهان حق دارد جبران خسارت ناشی از دادرسی را که به علت تقصیر خوانده نسبت به ادای حق یا امتناع از آن به وی وارد شده یا خواهد شد، از باب اتلاف و تسبیب از خوانده مطالبه نماید. خوانده نیز می تواند خساراتی را که عمداً از طرف خواهان با علم به غیر محق بودن در دادرسی به او وارد شده از خواهان مطالبه نماید. دادگاه در موارد یاد شده، خسارت را پس از رسیدگی معین کرده و محکوم علیه را به تأدیه خسارت ملزم خواهد نمود. تصویب این ماده مسبوق به سوابقی است. زیان رساندن به دیگران به حکم عقل مذموم و جبران آن واجب و ضروری است. درآیات متعددی از قرآن کریم و احادیثی از پیامبر اکرم (ص) نیز اضرار اعم از مادی و معنوی مورد نهی جدی واقع شده است. منابع عمده مسؤولیت مدنی در حقوق ایران اجمالاً غصب، اتلاف و تسبیب هستند. برای تحقق مسؤولیت و امکان مطالبه خسارت از وارد کننده زیان، وجود سه عنصر ضرورت دارد. وجود ضرر، ارتکاب فعل زیان بار و رابطه سببیت بین فعل انجام شده و زیان وارده.
قانون مدنی ضرر را تعریف نکرده است. در مفهوم عرفی، ضرر عبارت است از ایجاد نقص در اموال یا از دست رفتن یک منفعت مسلم یا لطمه وارد آمدن به سلامت و حیثیت اشخاص. ماده 728 قانون آیین دادرسی سابق، به منظور جبران نقص قانون مدنی، برای تبیین مفهوم ضرر مقرر کرده بود: ضرر ممکن است به واسطه از بین رفتن مالی باشد یا به واسطه فوت شدن منفعتی که از انجام تعهد حاصل می شده است. اما متن فوق در قانون آیین دادرسی مدنی جدید ملاحظه نمی شود. ظاهراً قانونگذار با بدیهی فرض کردن مفهوم ضرر، خود را از تعریف و توضیح آن بی نیاز دانسته است. در هر حال، ضرر ممکن است مربوط به معامله و قرارداد باشد. مانند عدم انجام تعهد یا تأخیر در انجام آن؛ و یا در نتیجه اعمال دیگری غیر از معامله و قرارداد همچون اتلاف، تسبیب، غصب، استیفا، و.......
تحقیق حقوقی: احکام و تشریفات رسیدگی به دعوی خسارت در قانون آیین دادرسی مدنی