دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 77
مقدمه :
از جمله اهداف تعاونی ها تامین نیاز اعضاء ایجاد ارزش افزوده و تحصیل در آمد متناسب می باشد . نوعی از شرکت های تجاری که نه سرمایه و نه ضمانت شرکاء در آن تاثیر کلی دارد بلکه شرکاء و کثریت آنها موثر است شرکت تعاونی هستند .
در قبال احتیاجات روز افزون افراد ضعیف مخصوصاً کشاورزان و کارگران ، جزء با کمک یکدیگر نمی توانند مشکلات بزرگی را حل کنند یک فرد توانا شاید بدون کمک دیگران بتواند حوائج را بر آورد ولی بیشتر افرادی که از جنبه مالی ضعیف اند کمک نکنند هرگز نمی توانند زندگی خوبی داشته باشد . یک نیروی ضعیف در جامعه ناچیز است و در مقابل احتیاجی که در اثر توسعه دائره تمدن هر ساعت اضافه می شود نمی تواند وسائل راحتی خود را فراهم نماید . پی این نیروها هر قدر ضعیف باشند . اگر متمرکز شوند قدرت بزرگی تشکیل می دهند که در سایه آن شرکائی که از آن بهره مند می شوند به هر هدف اقتصادی که مایل باشند خواهند رسید .
تعریف شرکت تعاونی :
الف ) شرکت تعاونی شرکتی است مرکب از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان … تشکیل می شوند .
البته تعریف فوق از شرکت تعاونی – تعریفی رسا و بی نقص نیست زیرا بزرگترین هدف شرکت تعاونی حذف واسطه گری و دلالی و تامین خدمات شرکاء از جمله مواد اولیه مستقیماً توسط شرکت و با سرمایه گذاری و همکاری اعضاء می باشند
شرکت تعاونی کشاورزی و روستایی :
شرکت تعاونی کشاورزی و روستایی – شرکتی است که با مشارکت کشاورزان باغداران ، دامداران ، دامپروران – پرورش دهندگان کرم ابریشم و زنبورداران و روستائیان شاغل در صنایع محلی روستایی و یا کاگران کشاورزی تشکیل می شوند .
هدف شرکتهای تعاونی کشاورزی و روستایی :
- خرید و تهیه مواد اولیه وسائل مورد احتیاج مصرف شخصی و خانوادگی اعضاء همچنین تهیه وسائل و علوفه دامهاو خوراک طیور و وسائل دیگری از این قبیل .
- انجام عملیات جمع آوری ، نگهداری ، طبقه بندی و بسته بندی حمل و نقل و یا فروش محصول اعضاء .
- انجام خدمات به منظور بهبود امور حرفه ای و یا زندگی اعضاء مانند تهیه ماشین آلات کشاورزی و استفاده شرکت از آنها تهیه وسائل حمل و نقل برای استفاده اعضاء و تهیه مسکن ، تامین و توزیع آب مشروب و آب برای مصارف زراعی اعضاء ، با رعایت قانون ملی شدن منابع آب پیش بینی وسائل بهداشتی و آموزشی به منظور استفاده جمعی و مشترک تلقیح مصنوعی دامها و مبارزه با امراض و آفات نباتی و حیوانی .
- بهره برداری جمعی و مشترک از اراضی ملکی و یا استیجاری .
- تامین اعتبارات و وامهای مورد نیاز اعضاء
ب ) شرکت تعاونی روستایی با مشارکت زارعینی که به موجب قوانین و مقررات اصلاحات ارضی صاحب زمین شده یا بشوند ، برای مقاصد مندرج در بند های ماده الف تشکیل می شوند .
زارعین دیگری که در حوزه عملی شرکتهای تعاونی روستایی به زراعت اشغال دارند و میزان مالکیت و فعالیت زراعی آنان در حدود مالکیت و فعالیت زارعین مشمول قوانین و مقررات اصلاحات ارضی حوزه مربوط است نیز می توانند به عضویت شرکتهای تعاونی روستایی آن حوزه در آیند .
ج )شرکتهای تعاونی و با روستایی که از جمله مقاصد آنها رفع حوائج اعتباری اعضاء است . می توانند با کسب اجازه از وزارت تعاون به نمایندگی تعاون کشاورزی حسابهای سپرده برای اعضاء و غیر اعضاء در حوزه فعالیت شرکت باز می کنند .
غالباً برای بسیاری از افرادی که به شرکتهای تعاونی مراجعه می کنند و گاه حتی برای اعضایی که سالهاست از خدمات یکی از انواع وجوه تمایز تعاونیها با شرکتهای تجاری :
تعاونیها بهره مند شده اند ؛ این سوال مطرح می شود که چه تفاوتی بین موسسات تعاونی و شرکتهای تجاری وجود دارد . آنچه بیش از همه موجب طرح این سوال می شود ، علاوه بر کنجکاوی و شوق دانستن ، شاید تشابه وضع ظاهری ، نحوه داد و ستد ، رعایت مقررات بازرگانی و حتی ارکان تعاونیها با بنگاههای تجاری باشد . بر این اساس ، برای آگاهی بیشتر علاقه مندان به این موضوع ، در اینجا به تفاوتهای بارز موجود بین تعاونیها و موسسات تجاری اشاره می کنیم .
هرگاه به طور سطحی و ظاهری ، به سازمان یک شرکت تجاری و ارکان یک شرکت تعاونی نگاه کنیم ، تفاوت محسوسی بین آنها مشاهده نمی کنیم ، زیرا هر دو دارای سهامدارانی هستند ، هر دو به وسیله هیئت مدیره اداره می شوند که رابط بین شرکا و دستگاه اجرایی شرکت می باشد و در هر یک از این دو ، اعضاء هیئت مدیره منتخب عموم صاحبان سهام یا حداقل و در عمل ، منتخب اکثریت آنها هستند .
ولی اگر در هنگام مقایسه ، از مرز نامهای تشکیلاتی و سازمانی بگذریم و در ورای عناوین ظاهری ، به اساس و فلسفه تشکیل و طرز اداره و سرانجام نتایج حاصل از فعالیت دو موسسه توجه کنیم ، به وجوه تمایز متعددی بر می خوریم که بسیار قابل ملاحظه وآ موزنده است . بدین لحاظ در اینجا ، با دقت ، جنبه های متفاوت شرکتهای تعاونی و بنگاههای تجاری را مورد بررسی قرار می دهیم :
در آغاز باید به اختلاف بارزی که بین یک شرکت تعاونی و یک موسسه خصوصی وجود دارد توجه کنیم . فعالیت شرکتهای تعاونی را باید در چار چوب طرز فکر و آرمان خاصی که این شرکتها بر اساس آن شکل می گیرند ، مورد بررسی قرار دارند . تعاونیها برای تحقق هدف معینی ، در قالب شکل مشخص و تعریف شده ای از اقتصاد ایجاد می شوند و فعالیت می کنند . گرچه این هدف ممکن است در جوامع و کشورهای مختلف تا حدودی متفاوت باشد ، لیکن عموم تعاونیها پذیرای اصول تعاون بوده و جلب مشارکت وسیع مردم در فعالیتهای اقتصادی و سهیم ساختن آنان در سرنوشت اقتصادی خویش را مد نظر دارند و از این طریق در راستای تامین عدالت اجتماعی و کاهش تبعیضهای اجتماعی تلاش می کنند . چنین انگیزه و هدفی در موسسات خصوصی که برای تامین منافع اقتصادی افراد معینی تشکیل شده اند ، به چشم نمی خورد .
منظور از ذکر این وجه تمایز آن نیست که سهامداران شرکتهای خصوصی کنترلی بر موسسه خود ندارند و یا نمی توانند از مجرای جلسات عمومی ، عقاید و نظرات خود را ابراز کنند ، بلکه تفاوت تعاونیها با موسسات خصوصی از نظر طرز اداره شرکت در این است که شرکتهای تعاونی در قبال اعضای خود متعهدند و بر خلاف موسسات سرمایه داری ، سرنوشت و تقدیر اعضاء در دست صاحبان سرمایه قرار ندارند . این یک کیفیت حیاتی و مهم تعاونی است .
در عین حال ، این وجه امتیاز در آن نیست که بخش خصوصی به طریق استبدادی اداره می شود و شرکت تعاونی به طرز آزاد دمکراتیک ، بلکه وجه تفاوت در این است که در بخش خصوصی ، کنترل دمکراتیک منوط به میزان سرمایه هر سهامدار است در حالی که شرکتهای تعاونی تمام اعضاء دارای حق مساوی برای اعمال نظارت و کنترل شرکت تعاونی خود می باشند و این امر با رعایت اصل یک نفر یک رای به مرحله اجراء و عمل در می آید نه تناسب سهامی که خریداری کرده اند .
در شرکتهای تعاونی ، صاحب سهم ، صرف نظر از تعداد سهامی که در اختیار دارد فقط دارای یک رای است . در حالی که در سایر شرکتها ، صاحب سهم بر حسب تعداد سهام و نوع آن ، ممکن است صاحب چند رای باشد . نتیجه مهمی که از این روش حاصل می شود آن است که در شرکت تعاونی ، یک فرد با یک گروه موتلف کوچک ، به هیچ وجه نمی تواند بر مبنای تعداد سهامی که در اختیار دارد ، امور شرکت را قبضه کند و کنترل آن را در دست گیرد .
بنابراین در صورتی که اکثریت اعضای یک شرکت تعاونی از خود بی علاقه گی نشان دهند کنترل شرکت در دست عده ای خاص قرار می گیرد . بر این اساس ، تعاونیها به طور طبیعی در تمام مدت حیات خود ، به صورت اجتماعی از اعضای مسئول و صاحب نظر مستقل باقی می مانند و تابع صاحبان سرمایه قرار نمی گیرند .
- اختلاف در نقش سرمایه و منظور از به کار انداختن آن :
تعاونیها از لحاظ هدف سرمایه گذاری و نقشی که سرمایه در شرکت ایفا می کنند ، با موسسات تجاری تفاوت دارند . در یک بنگاه تجاری ، سرمایه به این منظور به جریان گذارده می شود که منفعت عاید کند و اگر هیچ یک از این دو به دست نیاید ، سرمایه گذار به فکر می افتد که سهام خود را به فروش برساند تا به نحوی از آن خلاص گردد .
در یک تعاونی ، سرمایه گذاری ، به منظور تامین وجوه لازم برای عملیات بنگاه ، صورت می گیرد و در حقیقت دریافت سود سهام انگیزه درجه دوم به شمار می رود . همین اختلاف در نقش و منظور از سرمایه گذاری در شرکتهای تعاونی موجب شده است که سهام آن قابل عرضه در بازار سهام نباشند .
در یک تعاونی ، بهره ای که بابت سرمایه پرداخت می شود و به تبعیت از اصول تعاون ، محدود است . اگر در تعاونیها سود سرمایه مانند بنگاههای انتفاعی غیر محدود بود ، هیچ نفعی از کاهش هزینه عاید اعضاء نمی شد و این امر به منزله نادیده گرفتن هدفی بود که شرکت به خاطر آن ، تشکیل شده است این موضوع تفاوت دیگری را که در امر سرمایه گذاری بین دو نوع شرکت وجود دارد نشان می دهد . در یک تعاونی سرمایه فقط یک عامل از مجموع عوامل مربوطی به عملیات بازرگانی است . در حالی در بنگاههای انتفاعی سرمایه عامل اصلی است و پاداش به کار انداختن آن ، درست همان منظوری است که موسسه به خاطر آن تشکیل شده است.
مفهوم دیگر این مطلب آن است که در یک تعاونی ، سرمایه خادم است ، در صورتی که در سیستم سرمایه داری سرمایه مخدوم می باشد . این موضوع کا پاداش سرمایه در یک تعاونی نقش درجه دومی را نسبت به عضویت ایفا میکند ، با این استدلال واقع گرایانه اثبات می گردد : نهضت تعاون از آغاز پیدایش تا کنون به طور مداوم پیشرفت کرده است در جالی که همواره این واقعیت وجود داشته که تقریباً در تمام تعاونیها نرخ بهره پرداختی در مقابل سرمایه به جریان گذاشته شده ، پاییت تر از نرخ سود سهامی است که در موسسات انتفاعی پرداخت می شود . در نتیجه باید یکی از این شقوق را قبول کنیم : یا میلیونها نفر طرفداران تعاون ، از دنیای بازرگانی پیرامون خود بی اطلاع هستند ( که بعید است ) یا اینکه آگاهانه سرمایه خود را در تعاونی به جریان می اندازند ، زیرا از این طریق می توانند کالا و خدمات را با قیمت پایین تری به دست آورند . البته شق دوم واقعیت دارد .
- انگیزه خدمت در مقابل اندیشه سود :
داد و ستد به منظور انجام خدمت مهمترین هدف نهضت تعاون است . با توجه عمیق به این موضوع خواهیم توانست بین بنگاههای انتفاعی و تعاونی تفاوت قائل شویم .
در بنگاههای بازرگانی ، سه طبقه از مردم علاقه مستقیم دارند : مالکان ، کارکنان و مصرف کنندگان یا مشتریان . در سالهای اخیر در صنایع بزرگ یک طبقه علاقه مند جدید ظاهر شده است که عبارت است از گروه مدیریت ، انگیزه اقتصادی که در هر مورد ، بدون توجه بزرگی و کوچکی بنگاه ، سودی است که به هزینه مصرف کننده تامین می شود . سود نیز عبارت است از تفاوت بین قیمت تمام شده و قیمت فروش به مصرف کننده نهایی بنگاه های سرمایه داری که با فمر انتفاع یعنی تفاوت بین قیمت تمام شده وضعیت فروش کار خود را شروع می کنند . ، کار خود را شروع می کنند ، به بنگاه تعاونی نیز به همان چشم می نگرد مدعی هستند که تعاونی نیز ار هر جهت با آنها مشابه است .
در تعاونی مصرف با تعاونی تامین نیاز تولید کنندگان ، فقط دو گروه از مردم مستقیماً ذی علاقه اند : گروه اول کارکنان و گروه دوم مصرف کنندگان که در عین حال مالکین تعاونی می باشند . در یک تعاونی تولیدی فروش متشکل از تولید کنندگان ، سه طبقه ذی مدخل هستند که عبارتند از :کارکنان ،مصرف کنندگان و تولید کنندگان که در این مورد مالکین تعاونی هستند .
تمام طرفداران تعاون معترفند که سود خرید یا چیزی که با منفعت در موسسات عادی مطابقت دارد ، مانند نفع ، از مایه التفاوت قیمت تمام شده و قیمت فروش حاصل می شود . ولی اگر این تشابه را تعمیم دهیم مرتکب اشتباه شده ایم زیرا انگیزه و منظور و مقصد نهایی تفاوت بین دو قیمت ( یعنی قیمت تمام شده و قیمت فروش ) در بنگاه تعاونی و بنگاه انتفاعی کاملاً با یکدیگر متفاوت است .
در بنگاه سرمایه داری ، انگیره ای که موسسه را وادار می کند تا قیمت فروش را افزایش و قیمت تمام شده را کاهش دهند ، سود جویی است و این سود نه عاید کارکنان می شود و نه عاید مصرف کننده ، بلکه به عنوان پاداش سرمایه ای که به جریان افتاده ،نصیب مالک سرمایه می شود . موسسات خصوصی حیاتشان به منفعت وابسته است و از تفاوت بین قیمت تمام شده و قیمت فروش تغذیه می کنند . اگر تفاوتی وجود باشد و این وضع ادامه پیدا کند ، موسسه انتفاعی ، هیچ دلیلی برای ادمه کار ندارد و به سادگی از صحنه ناپدید می شود.
در تعاونی این وضع وجود ندارد و بر عکس آنچه در بنگاههای عادی می بینیم ، تعاون دلیلی برای افزایش قیمت فروش ندارد ، زیرا مصرف کنندگان ، خودشان مالک هستند و هیچ دلیل منطقی برای این وجود ندارد که مالکین پول بیشتری از خودشان وصول کنند تا جایزه خرید بیشتری نصیبشان شود . بنابراین منطق حکم می کند که هم خود را مصروف کاهش هزینه نمایند .
اگر امکان داشته باشد که هزینه مزبور با دقت معین شود ، در این صورت تعاونیها می توانند کالای خود را به قیمت تمام شده به فروش برسانند و بنابر این جایزه خرید وجود نخواهد داشت که بین مشتریان تقسیم شود . ولی از آنجا که قسمت تمام شده به سادگی قابل محاسبه نیست ، تعاونیها قیمت فروش را در حدود سطح قیمتهای بازار حساب می کنند . اتخاذ قیمت بازار به دو علت راحت است : در وهله اول رقابت برای کاهش قیمت را از میان می برد و از طرف دیگر به تعاونی اجازه می دهد که کارآیی عملیات خود را به وسیله مقایسه جایزه خرید که بدین ترتیب حاصل می شود با منافع سیستم انتفاعی در همان فعالیت ، اندازه گیری کند .
از اینجا می توان دید که تعاونی اساساً سازمانی است که هزینه ها را پایین می آورد ، در حالی که موسسات بازرگانی عواملی هستند که هم هزینه ها را افزایش می دهند و هم قیمت فروش را تعیین می کنند و در مورد اخیر ، قیمت فروش بر اساس قدرت تحمل بازار تعیین می گردد ، هر چه قیمت بالاتر باشد به نفع فروشندگان است .
- تفاوت در سرنوشت منافع بنگاه :
در موسسات انتفاعب مغصود اصلی از فعالیت اقتصادی ، تامین منافع سهامداران و تضمین سودی است که باید به سرمایه تعلق گیرد . به بیان دیگر ، در این موسسات ، منفعت بازرگانی یا تفاوت بین قیمت تمام شده و قیمت فروش ، عاید مشتریان نمی گردد بلکه به عنوان پاداش سرمایه نصیب مالکان آن می شود .
در شرکت تعاونی تفاوت بین قیمت تمام شده و قیمت فروش ، به مشتریان و اعضای تعاونی تعلق دارد و به صورت سود خرید یا « مازاد برگشتی » به آنها مسترد می شود . بدین ترتیب ملاحظه می کنیم که در تعاونیها ، تعلق سود به سرمایه هدف اصلی نیست بلکه هدف ارائه خدمات بهتر و مقرون به صرفه اعضای تعاونی است و منافع نهایی بنگاه ، در صورت تحصیل ، بر مبنای میزان معاملات نه بر مبنای تعداد سهام به اعضاء ( مشتریان ) پرداخت می شود و این پرداخت موجب ان است که ارتباطی بین اعضاء و خدمات تعاونی به وجود آید ، زیرا اگر صاحب سهم بخواهد مازاد برگشتی دریافت کند باید خرید کند و تمایل مشتری به خرید به خرید منوط ، به کیفیت خدماتی است که عرضه می شود .
بنابراین ، تامین خدمات با پرداخت مازاد برگشتی به هم گره می خورد و وجود یکی باعث وجود دیگری می شود و این امر یکی از وجوه اصلی تمایز نهضت تعاونی با اقتصادی سرمایه داری است .
اساسنامه شرکت تعاونی کشاورزی کلیات
ماده 1- نام شرکت : شرکت تعاونی کشاورزی است که در این اساسنامه باختصار شرکت نامیده می شود و نوع آن شرکت تعاونی کشاورزی تولید و توزیع است .
ماده 2- مرکز اصلی شرکت می باشد و یا تصویب هیئت مدیره می توان شعب شرکت را در سایر نقاط حوزه عمل شرکت تاسیس نمود و یا محل شعب تاسیس شده را در همان حوزه تغییر داد .
ماده 3- مدت شرکت از تاریخ تاسیس نامحدود است .
ماده 4- حوزه عملیات شرکت شهرستان است .
ماده 5- موضوع و حدود و عملیات شرکت عبارتست از بالا بردن سطح زندگی اعضاء تولید محصولات زراعی و دامی با رعایت اهداف توسعه کشاورزی و موازین تعاونی از طریق بهره برداری جمعی و مشترک اراضی ملکی و یا استیجاری با انجام عملیات زیر :
- انجام عملیات زیر بنایی کشاورزی اعم از تسطیح اراضی و قطعه بندیهای فنی ، اقتصادی اراضی در اختیار شرکت و احداث راههای ارتباطی مورد لزوم .
- حفره چاه عمیق و نیمه عمیق در زمین متعلق به شرکت و اعضاء شرکت به منظور تامین آب کشاورزی و غیر کشاورزی با رعایت قانون « ملی شدن منابع آب » و نگهداری و بهره برداری چاه و قنوات و سایر تاسیسات آبرسانی .
- تهیه و تدارک و یا تولید مواد و وسایل مورد احتیاج حرفه ای اعضاء از قبیل ماشین آلات و ابزار و ادوات کشاورزی و دامی و وسایل حمل و نقل جمعی اعضاء و محصولات تولیدی شرکت .
- انجام عملیات جمع آوری ، نگهداری ، تبدیل ، طبقه بندی ، بسته بندی ، حمل و نقل ، بازاریابی و فروش محصولات کشاورزی و دامی اعضاء .
- ایجاد واحدهای کشاورزی اعم از واحدهای زراعی و باغی ، دامداری ، دامپروری ، پرورش آبزیان ، کرم ابریشم ، زنبور عسل و… و تاسیسات بهداشتی ، بهداری ، آموزی ، انبار و دفتر کار و کلینکهای لازم و تاسیسات مورد نیاز و مرتبط با فعالیت شرکت جهت بهره برداری مشترک اعضاء
- انجام خدمات به منظور بهبود امور حرفه ای اعضاء با توجه به نوع و رشته فعالیت شرکت .
- ایجاد کارخانجات انواع صنایع تبدیلی کشاورزی اعم از زراعی و دامی و تاسیسات و تجهیزات بسته بندی ، درجه بندی ، نگهداری و انبارهای سرد و چند منظوره و سردخانه جهت نگهداری محصولات کشاورزی با رعایت موازین فنی و قانونی و ایجاد مراکز تعمیرگاهی ماشین آلات کشاورزی و تجهیزات فنی مرتبط با موضوع فعالیت شرکت .
- انجام هر گونه معاملات مجاز جهت تامین نیازهای شرکت با رعایت موضوع عملیات پیش بینی شده در اساسنامه مانند تهیه بذور مختلف ، نهال ، نشاء ، کودهای حیوانی و شیمیائی ، سموم دفع آفات نباتی و حیوانی و همچنین تهیه خوراک دام و طیور ، کرم ابریشم ، زنبور عسل ، ماهی و آبزیان و انجام سایر فعالیتهای مرتبط با اهداف شرکت .
- شرکت می تواند با توجه به نوع فعالیت و در صورت وجود تولیدات با رعایت مقررات کسب و مجوزهای لازم از سازمان مرکزی تعاون روستائی و سایر مراجع ذیربط اقدام به صدور آنها به خارج از کشور و یا نیازمندیهای شرکت و اعضاء را از خارج تامین نماید . همچنین با برگزاری نمایشگاه یا شرکت در نمایشگاههای داخلی و بین المللی ، ایجاد دفاتر نمایندگی و شعب در داخل و یا خارج از کشور ، بازاریابی و تولیدات خود را عرضه نماید .
- شرکت مکلف است در جهت ارتقاء مهارتهای فنی و شغلی و اشنایی با شیوه های نوین زراعی و دامی اعضاء خود با دستگاهها و موسسات ذیربط همکاری نموده و موجبات شرکت اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل ، بازرس یا بازرسان و دیگر اعضاء را در دوره های آموزشی و تخصصی مربوط فراهم نماید .
- تامین اعتبارات و وامهای مورد نیاز اعضاء و تامین منابع مالی تکمیلی از طریق استقراض و تحصیل اعتبار و قرضالحسنه و استفاده از تسهیلات بانکی وفق عقود معینه .
- شرکت می تواند با تصویب مجمع عمومی عادی به عضویت اتحادیه شرکتهای تعاونی کشاورزی ذیربط در آید و یا در سایر انواع شرکتهای تعاونی کشاورزی مشارکت نماید .
- شرکت می تواند نمایندگی شرکتها و اتحادیه های تعاونی و بانک کشاوری سازمان و موسسات و شرکتهای دولتی را برای عملیات و خدماتی که مورد نیاز آنها و یا شرکت تعاونی باشد بپذیرد یا برای انجام مقاصد شرکت نمایندگی بدهد .
- در صورت بروز اختلاف بین شرکت و سایر شرکتها و اتحادیه های تعاونی در صورت قبول طرف ، شرکت می تواند اختلاف مذکور را به داوری سازمان تعاون روستایی شهرستان حوزه عمل خود ارجاع کند در این صورت نظریه سازمان تعاون روستائی شهرستان برای طرفین قطعی است
- شرکت می تواند سهام سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران ، بانک کشاورزی ایران ، سازمان تعاون مصرف شهر و روستا را خریداری و در سایر شرکتهای تعاونی تولید کشاورزی و روستایی با موافقت سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران سرمایه گذاری نماید .
تبصره 1- شرکت می تواند هدایای اشخاص حقیقی و حقوقی را قبول کند .
تبصره 2- باستثنای عملیات اعتباری که مخصوص اعضاء است ترتیب معاملات با غیر اعضاء در آئین نامه معاملات شرکت که به تصویب مجمع عمومی عادی شرکت می رسد تعیین خواهد شد .
ماده 6- عضویت در شرکت با تصویب هیئت مدیره برای تمام اشخاصی که محل فعالیت یا سکونت آنان در حوزه عمل شرکت باشد و به تمام یا قسمتی از خدمات شرکت احتیاج داشته و دارای شرایط زیر باشند آزاد است :
- اشتغال در رشته های کشاورزی در حوزه عمل شرکت .
- تسلیم درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی
- پرداخت حداقل بهای یک سهم
- عدم عضویت در تعاونی دیگر با موضوع عملیات مشابه
تبصره – هیئت موسس موظف به مراعات شرایط این ماده می باشد و بعد از تشکیل شرکت ، هیئت مدیره در مورد متقاضیان جدید عضویت در شرکت به تشخیص خود تقاضای عضویت کسانی را که واجد شرایط مذکور نیستند رد خواهد کرد .
ماده 7- خروج هر عضو از شرکت اختیاری است .
ماده 8- در صورت تحقق یکی از موارد زیر عضو شرکت بر اساس صورتجلسه هیئت مدیره اخراج می گردد و مراتب به نحو مقتضی باطلاع عضو اخراج شده خواهد رسید .
- از دست دادن یکی از شرایط عضویت در شرکت
- مبادرت به اعمالی که موجب زیان مادی یا معنوی شرکت گردد
- مبادرت به رقابت با موضوع فعالیت شرکت
- عدم رعایت مقررات اسانامه و عدم ایفای تعهدات قانونی
ماده 9- کسی که تقاضای عضویت او از طرف هیئت مدیره رد شده باشد حق دارد اعتراض خود را به یکی از بازرسان شرکت و در غیاب بازرسان به سازمان تعاون روستائی شهرستان تسلیم کند و هر یک از مقامات مذکور موظف است در نخستین مجمع عمومی عادی که تشکیل می شود موضوع را مطرح کند و معترض می تواند بدون حق رای در مجمع مذکور شرکت نماید و رای مجمع در این باره قطعی است .
ماده 10-هرگاه رابطه عضوی به علت استعفاء ترک ، عضویت ، اخراج و یا فوت با شرکت قطع شود ، بهای سهم یا سهام او پس از تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان ( مربوط به سالی که عضور مزبور در آن سال رابطه عضویت را از دست داده است ) در مجمع عمومی حداکثر ظرف یکسال از تاریخ قطع رابطه عضویت به ترتیب زیر پرداخت خواهد شد :
چنانچه شرکت زیان نکرده یا مبلغ زیان کمتر از رقم ذخیره قانونی غیر قابل تقسیم باشد معادل ارزش اسمی سهام ، باز پرداخت می شود و در صورتیکه در حسابهای شرکت مبالغی به عنوان زیان بدون داشتن ذخیره قانونی غیر قابل تقسیم وجود داشته باشد و ارقام زیان از مبلغ ذخیره قانونی غیر قابل تقسیم زیادتر باشد در صورت اول به میزان مبلغی از زیان که به تناسب کل سرمایه به سهم مربوط تعلق می گردد و در صورت دوم به نسبت مابه التفاوت ارقام مذکور به کل سرمایه از ارزش اسمی سهام کسر و بقیه به عضو یا وارث قانونی او پرداخت خواهد شد .
تبصره 1- در صورت فوت عضو ورثه وی که واجد شرایط و ملتزم به رعایت مقررات تعاونی باشند، عضو تعاونی شناخته شده و در صورت تعدد بایستی ماالتفاوت افزایش سهم ناشی از تعداد خود را به تعاونی بپردازد اما اگر کتباً اعلام کند که مایل به ادامه عضویت در تعاونی نیستند و یا هیچکدام واجد شرایط نباشند ، وفق این اساسنامه مطالبات ، وفق مقررات این اساسنامه مطالبات عضو متوفی اعم از مبلغ سهام یا مطالبات دیگر به ورثه او پرداخت می گردد و چنانچه عضو متوفی بدهکاری به شرکت داشته باشد مطالبات و بدهی وی تهاتر خواهد شد .
تبصره2- اگر تعداد ورثه بیش از ظرفیت تعاونی باشد ، یک یا چند نفر به تعداد مورد نیاز تعاونی با توافق سایر وراث عضو تعاونی شناخته میشوند .
تبصره3- هیئت مدیره موظف است فهرست سهام و مطالبات اعضائی را که تقاضای بازپرداخت آن شده به اولین مجمع عمومی عادی سالانه شرکت که برای رسیدگی به ترازنامه سال مالی قبل تشکیل می شود گزارش نماید .
تبصره4-درصورتیکه ظرف یکسال از تاریخ قطع رابطه عضویت ترازنامه و حساب سود و زیان آن سال به تصویب مجمع عمومی نرسد هیئت مدیره از روی ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت که به مسئولیت خود تنظیم می نماید نسبت به باز پرداخت ارزش اسمی سهام مزبور اقدام خواهد کرد .
تبصره5- بهای سهام و مطالبات کسانی که به شرکت بدهکارند پس از وضع بدهی آنها قابل پرداخت خواهد بود .
ماده 11- هرگاه شرکت به موسسات و شرکتهای دولتی و بانکها بدهکار باشد چنانچه سرمایه شرکت نسبت به زمان ایجاد بدهی کاهش یابد . شرکت بلافاصله میزان تقلیل سرمایه شرکت نسبت به زمان ایجاد بدهی کاهش یابد . شرکت باید بلافاصله میزان تقلیل سرمایه را به دستگاههای مزبور اطلاع دهد .
ماده 12- مطالبات شرکت از اعضاء جزء مطالبات متمازه است .
ماده 13- شرکت مخیر است طلب خود از عضو پس از اخطار کتبی و عدم وصول از هر یک از مطالبات وی از شرکت ( از محل مازاد برگشتی سهام ، سود سهام و سایر مطالبات عضو از شرکت )برداشت کند هر گاه ، مبالغ مذکور تکافوی مطالبات شرکت را نکند برای وصول مازاد طلب خود به بدهکار مراجعه خواهد شد .
سرمایه :
ماده 14- سرمایه اولیه شرکت مبلغ 000/57600 ریال است که به 5760 سهم و ده هزار ریالی تقسیم شده و تماماً پرداخت گردیده است .
تبصره – مالکیت سهام وقتی محقق است که در دفاتر شرکت به نام صاحب سهم ثبت ، و رسید و یا تصدیقی مبنی بر تعداد و مبلغ سهام به امضاء صاحبان امضاء مجاز شرکت صادر و در دست صاحب سهم باشد .
ماده 15- سهام شرکت با نام و غیر قابل تقسیم است و اعضاء شرکت می توانند با تصویب هیئت سهام خود را به سایر اعضاء یا افراد واجد شرایط متقاضی عضویت منتقل کنند در اینصورت نقل و انتقال در دفتر شرکت ثبت می شود .
ماده 16- هیچ عضوی نمی تواند بیش از یک هفتم مجموع سرمایه شرکت را داشته باشد .
ماده 17- سرمایه شرکت را می توان با فروش سهام به اعضاء شرکت و یا قبول اعضاء جدید افزایش داد و یا بازپرداخت بهای سهام اعضاء سرمایه شرکت را کاهش داد .
ماده 18- ثبت تغییرات سرمایه شرکت در اداره ثبت در هر موقع از سال با تصویب هیئت مدیره شرکت و تائید سازمان تعاون روستائی بلامانع است .
ماده 19- کسی که از عضویت شرکت استعفا کرده و سهام به او باز پرداخت شده است در صورت تقاضای مجدد عضویت ، قبول عضویت او علاوه بر شرایط مقرر در این اساسنامه مشروط به خرید لااقل تعداد سهامی است که قبلاً در شرکت داشته است مگر اینکه وسعت خدمات شرکت و یا میزان فعالیتهای عضو تقلیل یافته یا هسئت مدیره شرکت بنا به مقتضیات و شرایط و دلایل موجه تعداد سهام کمتری را تعیین نماید .
ماده 20- سود سالانه شرکت معادل حداکثر نرخ بهره اوراق قرضه دولتی از درآمد ویژه پرداخت خواهد گردید و در صورت عدم تکافو یا در جریان نبودی اوراق قرضه مذکور ، سود سالانه سهام معادل سود سپرده بلند مدت بانکها پرداخت خواهد شد و چنانچه درآمد ویژخ تکافوی پرداخت سود سهام به اعضاء را ننماید بر اساس پیشنهاد هیئت مدیره و تصویب مجمع عمومی سود سهام تعیین و پرداخت خواهد گردید .
ماده 21- در آئین نامه های شرکت ، انواع خدات معملات و عملیات اعتیاری شرکت با هر یک از اعضاء متناسب با میزان سهام و فعالیتهای کشاورزی عضو معین می شود .
ماده 22- مسئولیت اعضاء محدود به میزان خریداری و تعهدی آنهاست .
ارکان شرکت :
ماده 23-ارکان شرکت عبارتست از مجمع عمومی ، هیئت مدیره و بازرسان
الف ) مجمع عمومی :
ماده 24- مجمع عمومی دو قسم است : عادی و فوق العاده .
الف ) وظایف مجمع عمومی عادی عبارتست از :
- رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت پس از استماع گزارش هیئت مدیره و بازرسان .
- انتخاب هیئت مدیره و بازرسان و یا تغییر هر یک از آنها
- اخذ تصمیم درباره گزارشها و پیشنهادهای حسابرسان بر اساس نتایج حسابرسی شرکت .
- تعیین خط مشی و برنامه های شرکت و تصویب بودجه سالانه و تعیین ضوابط لازم برای حقوق و دستمزد و میزان تضمین ابوابجمعی مدیر عامل و کارکنان شرکت بنا به پیشنهاد هیئت مدیره .
- اخذ تصمیم نسبت به ذخائروپرداخت سودسهام ومازاد برگشتی وتقسیم آن
- اتخاذ تصمیم درباره پیشنهادهای هبئت مدیره در مورد اعتبارات درخواستی و یا سرمایه گذاری شرکت در اتحادیه های تعاونی کشاورزی موسسات تولیدی .
- تصویب آئین نامه های داخل شرکت .
- تصویب گزارش تغییرات سرمایه در دوره مالی قبل و تعیین مبلغی برای بازپرداخت سهام اعضاء سابق که در دوره مالی بعد باید پرداخت شود .
- اتخاذ تصمیم درباره عضویت شرکت در اتحادیه تعاونی و میزان سهام یا حق عضویت سالانه پرداختی به اتحادیه
- اتخاذ تصمیم درباره شکایت عضوی که اخراج شده و یا کسی که درخواست عضویت و یا انتقال سهام او از طرف هیئت مدیره پذیرفته نشده است یا ارجاع امر به هیئتی مرکب از پنج نفره از اعضای مجمع عمومی ، تصمیم متحده از طرف مجمع عمومی یا هئیت پنج نفره در این مورد قطعی است .
- رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره سایر مواردی که به مجمع پیشنهاد می شود و منطبق با اساسنامه شرکت باشد .
ب ) وظایف مجمع عمومی فوق العاده
- تغییر مواد اساسنامه
- انحلال شرکت
- ادغام شرکت با شرکت یا شرکتهای تعاونی کشاورزی دیگر یا انتزاع آن .
ماده 25- مجمع عمومی عادی با حضور حداقل نصف بعلاوه یک اعضاء شرکت و یا وکلای آنها رسمیت پیدا می کند و در صورت به دست نیامدن حد نصاب مذکور دعوت نوبت دوم با ذکر نتیجه جلسه قبل و همان دستور جلسه باید حداکثر ظرف پانزده روز به عمل آید و تاریخ تشکیل جلسه مجمع عمومی نوبت دوم حداقل 15 روز بعد از آگهی تعیین شود جلسه دوم با هر تعداد از اعضاء شرکت که درجلسه حضور به هم می رسانند مشروط بر اینکه کمتر از 7 نفر نباشد رسمیت خواهد داشت . در صورت عدم تشکیل جلسه دوم هر ذیحق می تواند برای رسیدگی به موضوع یا درخواست انحلال شرکت به سازمان تعاون روستائی شهرستان ذیر بط مراجعه نماید .
ماده 26- تصمیمات مجمع عمومی عادی با رای اکثریت اعضاء حاضر در جلسه مجمع اتخاذ می شود .
تبصره – انتخاب اعضاء هیئت مدیره و علی البدل و بازرسان با اکثریت نسبی آراء مجمع خواهد بود و در صورت تساوی آراء رای طرفی قاطع خواهد بود که رئیس مجمع با آن طرف رای داده باشد .
ماده 27- مجمع عمومی فوق العاده با حضور حداقل سه چهارم اعضاء شرکت یا وکلای آنان رسمیت پیدا می کنند و در صورت عدم حصول این حد نصاب حداکثر ظرف پانزده روز دعوت نوبت دوم با ذکر نتیجه جلسه قبل و همان دستور جلسه به عمل خواهد آمد و تاریخ تشکیل جلسه مجمع حداقل برای 15 روز بعد از آگهی تعیین می شود . این جلسه با حضور حداقل نصف به علاوه یک اعضاء شرکت یا وکلای آنان رسیمت پیدا می کنند و در صورت عدم حصول حد نصاب مزبور مجمع برای بار سوم با همان ترتیب دعوت می شود ، جلسه سوم مجمع با حضور هر تعداد اعضاء و وکلای آنان که نباید از 7 نفر کمتر باشد رسمیت خواهد یافت .
ماده 28- تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده با رای لااقل سه چهارم اعضاء حاضر در جلسه اتخاذ می شود .
ماده 29- هلاک تشخیص تعداد اعضاء حاضر در جلسات مجامع عمومی ورقه حضور و غیابی است که حاضر در بدور ورود اصالاتاً یا با وکالت آنرا امضاء می کنند .
ماده 30- در صورتیکه در جلسه مجمع عمومی مذاکرات به اخذ تصمیم منتهی نشود ، جلسه به عنوان تنفس تعطیل می گردد و جلسه بعدی که منحصراً برای تعقیب مذاکرات و اتخاذ تصمیم درباره دستور جلسه قبلی تشکیل می شودنباید از جلسه اول بیش از 48 ساعت به طول انجامد .
ماده 31- دعوت مجامع عمومی با قید دستور جلسه و ساعت و تاریخ تشکیل لااقل پانزده روز قبل بوسیله انتشار آگهی در جراید محلی یا الصاق آگهی در حوزه عمل شرکت یا دعوت کتبی و یا در وسایل ممکنه دیگری که اعضاء اطلاع نمایند به عمل آید .
تبصره 1- چنانچه دعوت مجمع عمومی به منظور رسیدگی به حساب ترازنامه و سود و زیان سالانه باشد در دعوتنامه بایستی تصریح شود که اعضاء می توانند از ده روز قبل از تشکیل مجمع در دفتر شرکت حاضر و اطلاعات لازم با در خصوص گزارش هیئت مدیره و گزارش بازرسان و ترازنامه و حساب سود و زیان و هر گونه حسابهای دیگر کسب نماید .
تبصره 2- دستور جلسه مجمع از طرف هیئت مدیره تعیین می گردد و چنانچه دعوت مجمع عمومی به تقاضای مقامات مجاز دیگر باش دستور جلسه طبق تصمیم و تقاضای آنها خواهد بود .
تبصره 3- شرکت ملزم است تصمیم خود را مبنی بر ضرورت دعوت مجمع عمومی فوق العاده به سازمان تعاون روستائی شهرستان اطلاع دهد .
ماده 32- مجمع عمومی عادی شرکت حداقل هر سال یک مرتبه تشکیل می شود و تشکیل آن باید حداکثر در ظرف 6 ماه از پایان سال مالی شرکت صورت می گیرد و در موارد مقتضی هر موقع از سال می توان مجمع عمومی عادی را به طور فوق العاده با بیش از یک مرتبه دعوت و تشکیل داد .
ماده 33- مجامع عمومی از طرف اکثریت اعضاء هیئت مدیره و یا بر اساس درخواست مقامات و اشخاص زیر به وسیله هیئت مدیره دعوت به تشکیل می شود
- بازرس یا بازرسان
- درخواست حداقل یک پنجم اعضاء شرکت
- سازمان تعاون روستائی شهرستان
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) 
