10 صفحه
پروژه های تکنولوژی اطلاعات
در مالزی و سنگاپور ، رهبران سیاسی ملی اکثراً با پتانسیل اقتصادی در زمینه ی الکترونیک پذیرفته می شوند ، آنها طرح هایی را برای قدرت نفوذ در امتیاز رقابتی در این عرصه به قصد رهبری در تکنولوژی اطلاعات تدبیر می نمایند . در سنگاپور ، ابتکار عمل به مثابه طرح " جزیره ی هوش " شکل گرفته است ، در حالیکه در مالزی کوشش برای ائتلاف پیرامون شناخت اموری مانند "بزرگراه چند رسانه ای" موضوعیت دارد . هر دو طرح از آمادگی محلی برای دست یابی به تکنولوژی کامپیوترهای شخصی سود می برند . بوسیله ی ساختاربندی انگیزه ها برای تشویق توسعه از طریق فعالیت های آی تی ، دو کشور اعتقاد دارند آنها باید به مثابه " حلقه ی مرکزی " برای ارتباطات و تجارت الکترونیکی پدیدار شوند . مالکیت کامپیوتر تا درجه ی زیادی یک پدیده ی شهری در بیشتر قسمت های جنوب شرقی آسیا بود ، اکنون حتی با پایان یافتن دهه ی 1990 ، اندکی بیشتر از 30 درصد از مالکان دفاتر اینترنتی سنگاپوری هستند ، و کامپیوتر های شخصی در تقریباً 40 درصد از خانه ها وجود دارد . این محاسبه ها عموماً با پذیرش دیگر اسباب اطلاعات الکترونیکی هم زمان شد . تقریباً نیمی از سنگاپوری ها یک صفحه الکترونیکی را در اختیار دارند (انتقال می دهند) و تقریباً یک سوم جمعیت یک تلفن خانه ای مالک هستند . سنگاپور بهترین دسترسی به سرویس تلفن بین المللی در آسیا را دارد ، 55 خط تلفن برای هر 100 سکنه ، حتی جلوتر از ژاپن با 49 خط به ازای هر 100 سکنه ( "ون ایندیا ، 2000) . گذشته از اینکه سنگاپور یک رهبر منطقه ای است ، تصویری موثر در دیگر کشورهای جنوب شرقی آسیا ایجاد کرده است.
تکنولوژی اطلاعات جنوب شرق اسیا