لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:14
فهرست و توضیحات:
مقدمه
بیان مسأله
حصیر بافی
دست ساخته های ظریف، هنرمندانه و اصیل ایرانی که روزگاری دراز صنایع دستی منحصر به فرد محسوب می شد و پهنه اقتدارش تمام مصر، شبه قاره هند و اکثریت قریب به اتفاق مراکز و مجامع هنری را تسخیر کرده بود امروز به دست فراموشی سپرده شده است. حصیربافی از جمله این هنرهای سنتی و دستی محسوب می شود که در اکثر نقاط روستایی ایران به روش های مختلفی صورت می گیرد و کاربردهای متفاوتی دارد که گروهی از کارشناسان آن را در گروه ویژه ای با عنوان «سبد و حصیربافی» جای
می دهند و گروهی دیگر آن را جزو صنایع چوبی می دانند.
بافت سبد و حصیر به اعتقاد اکثر محققان یکی از قدیمی ترین صنایع دستی و شاید کهن ترین آنها باشد. کما اینکه نمونه های سفال به دست آمده در کوهستان های بختیاری که به روایتی مهد سفال گری جهان بوده نشان دهنده آن است که در بدو پیدایش سفال گری از سبدهای حصیری به منزله قالبی برای ساخت محصولات سفالی استفاده می شده به طوریکه می توان نتیجه گرفت که حصیر بافی به دلیل استفاده از شاخ و برگ گیاهان در بافت از اولین دسته ساخته های بشری بوده که با یکجانشینی بشر (تثبیت در اقامت) و ایجاد کشاورزی به وجود آمده. دکتر گریشمن ضمن تحقیقات و تألیفات خود یادآور می شود که با شروع کشاورزی صنایع وابسته به آن مانند حصیربافی (بافندگی) را زنان ایجاد کرده و توسعه داده اند. وجود این دو صنعت در ایران به دلایل متعددی نیم قرن از تمدن مصر، بالغ بر هزار سال از تمدن هند و افزون بر ده هزار سال از تمدن چین جلوتر بوده است.
در حال حاضر نیز در مناطق مختلف کشور ما به ویژه مناطق شمالی و جنوبی و هر نقطه دیگر که امکان دسترسی به برگ درخت خرما، ساقه گندم، ساقه برنج، ترکه و نی های مردابی وجود داشته باشد نشانه هایی از بافت حصیر را می توان دید. فرآورده های حصیری با توجه به تنوع و گوناگونی شکل تولید جزو آن دسته از صنایع محسوب می شوند که جنبه های هنری کمتر و جنبه مصرفی بیشتری دارند و عمدتاً برآورنده نیازهای مصرفی محلی و منطقه ای به شمار می روند. در ساده ترین نوع بافت حصیر از برگ درختان به ویژه درختان با برگ های پهن و بلند هم چون خرما استفاده می شود.
مقاله درباره حصیر بافی