لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:16
فهرست و توضیحات:
صنایع هوایی
صنایع هوایی ایران
گواهینامه های شرکت:
فرودگاه آزادی بخشی از صنایع هوایی ایران
محوطه پارکینگ
خبر:
تحلیل:
ارزیابی یک نمونه آزمایشی 15 متری به نام "گلر" که ترکیبی از فلز و الیاف شیشه تقویت‌شده بود، بازتابهای مهمی در صنایع هوافضایی داشت. آلومینیوم تقویت شده با الیاف شیشه این امید را ایجاد کرده است که بدنه هواپیماهای آینده، 15 تا 28 درصد سبکتر از هواپیماهای مشابه امروزی ساخته شوند. این درحالی است که با دو برابر کردن ابعاد هواپیما (که از مواد سنتی ساخته شده باشد)، وزن آن سه تا چهار برابر میشود.
در این ماده جدید، نوارهای پیش‌آغشته الیاف شیشه، در دماهای بالا بین صفحات آلیاژ آلومینیوم پرس شدهاند. این ماده رقیب قدرتمندی در ساخت بدنه هواپیماهای بزرگ (با 480 تا650 سرنشین) سوپر جامبوی A3XX ساخت ایرباس است. همچنین به علت داشتن چگالی کمتر از آلیاژ آلومینیوم، قویتر بوده و مقاومت بیشتری در برابر خستگی، آتش، ضربه و خوردگی دارد.
پیشینة ساخت این قطعه به سالهای نخستین دهة 80 برمیگردد؛ هنگامی که پرفسور سانگ و دانشجویان دانشگاه صنعتی دلف در هلند به فکر افتادند مقاومت در برابر ضربه آلومینیوم را با مقاومت خستگی فوقالعاده کامپوزیتها ترکیب کنند تا پوششی برای بدنه هواپیما بسازند. پژوهشهای آنها منجر به پیشرفت در ساخت "آرال" شد؛ ترکیبی از فلز و کامپوزیت که در آن پلاستیک پایة آرامیدی داشت.
آرال, گرچه امیدبخش بود اما شرط اصلی کابینهای تحت فشار، یعنی "تحمل تنش در تمام جهات" را نداشت و برای بدنه هواپیما مناسب نبود. این مشکل در نسلهای بعدی این ماده مورد توجه قرار گرفت. در "گلر" الیاف شیشه پیشرفته موجود به جای آرامید بهکار رفته است.
آزمایشهای انجام شده توسط ایرباس نشان داد که گلر تا چه حد برای ساخت سازههای اولیه بدنه هواپیما قابل اطمینان است. این ماده هم اکنون برای بستهبندیهایی که به تحمل بالایی در برابر ضربه نیاز دارند، به کار گرفته میشود. این حقیقت که گلر نیمه‌فلزی است و در برخی از پروژههای تولید بدنههای فلزی قابل استفاده خواهد بود، از جذابیتهای این ماده است. ایرباس تأکید میکند که با معرفی گلر، ساخت بدنه هواپیما بدون افزایش هزینه تولید ممکن خواهد بود. (پایان نقل قول از مجلة کامپوزیت)
تحقیق درباره صنایع هوایی