لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:27
فهرست مطالب
خرطوم کوتاه چغندرقند
شکل شناسی
مناطق انتشار
طرز خسارت
زیست شناسی
بید چغندرقند یا لیتا
ب- جمعآوری بقایای چغندر از مزرعه
ج- شخم عمیق
Stephanophorus vagus Bede 1
(Curculionidae, col.)
شکل شناسی
Menecleonus anxius Gy11.
(curculionidae, co1.)
شکل شناسی
Ulobaris 1oricat Boh.
(Curculionidae,co1.)
Amaranthus retroflexus L.
Amaranthus a1bus L.
Amaranthus blitoides L.
Kochia scopacea Roth.
Salso1a kali L.
Ceratocarpus arenarius L.
Bassia hyssopifolia walk.
خرطوم کوتاه چغندر با آفت خال سیاه که از سال 1340 در مزارع چغندر ایران دیده شده است، به اسامی محلی که در اصفهان به آن سنگبرداری، در شیراز تحت عنوان خزوک و در کرمان به آن سنگ بردار گفته میشود.
شکل شناسی
حشره کامل این آفت سوسکی است باریک و دراز اندام به طول 10-16 میلیمتر.
رنگ عمومی بدن خاکی و پوشیده از پرزهای قهوهای مایل بخاکستری میباشد. خرطوم آن کوتاه و در محل اتصال سینه به شکم خالهای کوچک سفیدرنگی دیده میشود. تخم این سرخرطومی بیضی شکل و زرد رنگ است و طول آن در حدود یک میلیمتر میباشد. تخمها در زیر پولک سیاه رنگی که حشره ماده با ترشح بزاق خود ایجاد میکند قرار دارند و بهمین سبب آفت خال سیاه گفته میشود. لارو حشره قوسی شکل، بدون پا و سفید رنگ و سر آن قهوهای یا زرد روشن است. اندازه لاروهای کامل به حدود 15 میلیمتر میرسد.
شفیره برنگ سفید و طول آن حدود 15 میلیمتر است، شکل شفیره شباهت زیادی به حشره کامل سرخرطومی دارد. شفیرهها درون گهوارههای بیضی شکل گلی در داخل خاک پای بوتههای چغندر تشکیل میگردند (دواچی، خیری، 1343 و خیری، 1345).
مناطق انتشار
سرخرطومی ریشه چغندر در تمام مناطق چغندرکاری ایران وجود دارد و شیوع آن بیشتر در خراسان، فارس، میاندوآب، اصفهان، کرمان و کرج مشاهده شده است.
طرز خسارت
این حشره فقط به چغندرقند و از بین علفهای هرز بیشتر به سلمهع شور و خرفه حمله میکند. نحوه خسارت بدین ترتیب بوده که به محض سبز شدن چغندرقند در بهار حشرات کامل ظاهر میگردند و دو برگ اولیه چغندر را که تازه سبز شده و سر از خاک بیرون آورده است مورد تغذیه قرار میدهند. طرز خسارت باین ترتیب است که سرخرطومی خود را به بوته جوان چغندر چسبانیده و از یک طرف شروع بخوردن برگ میکند، بطوریکه برگ بشکل داس در میآید. در بعضی از مناطق که آفت شدت دارد و تعداد سرخرطومیها در واحد سطح زیاد است مزرعه را بکلی درو میکنند که احتیاج به واکاری پیش میآید.
طزر خسارت لارونیز بدین نحو بوده که از زیر خالهای سیاه که روپوش تخم است لارو زردرنگ کوچکی از تخم بیرون میآید که قسمت زیر برگ را جویده روی زمین میافتد و بتدریج داخل خاک بطرف ریشه چغندر میرود و شروع بخوردن از ریشه میکند در نتیجه باعث پژمردگی و زرد شدن و بالاخره خشکیدن بوته میگردد. برای از بین رفتن بوته جوان چغندر یک لارو هم کافی است ولی در بعضی سالها که آفت شدت دارد تا 14 عدد لارو هم روی یک ریشه دیده شده است. کرمهای این آفت چون پا ندارند نمیتوانند در داخل خاک حرکت کرده و از ریشهای به ریشه دیگر بروند و فقط همان ریشه مورد حمله را از بین میبرند (خیری 1345).
تحقیق در مورد آفات چغندرقند