بنام خدا
تحقیق پیشرو در قالب word در 29 صفخه و با فونت 2نازنین و سایز 14 در برگ A4 تهیه و تنظیم گردیده که قابل ویرایش ار سوی شما می باشد.
تکنوفیزیک
برآورد غیرپارامتری در معرض خطر وابسته به زمین لرزه: یک کاربرد فضایی – زمانی در شمال غربی شبه جزیره ایبری
چکیده
تکنیکهای غیرپارامتری اغلب در مطالعات زلزله شناسی به کار میروند تا مدلهای آماری را به عنوان پیشنهادی در روشهای پارامتری قدیمی مناسب بررسی اطلاعات زلزله کنیم. در این مقاله، از تکنیکهای غیرپارامتری استفاده میکنیم تا برخی خصوصیتهای منطقهای پارامترهای در معرض خطر وابسته به زمین لرزه (مانند دوره بازگشت متوسط یا تعداد مورد انتظار زمینلرزهها) را در شمال غربی شبه جزیره ایبری با استفاده از کاتالوگ اطلاعات کامل مطالعه کنیم. بعلاوه، تکنیکهای خود راهانداز بهکار میروند تا توافقات اطمینان همزمانی را برای این کارکردها گسترش دهیم. رویکردهای غیرپارامتری پیشین برای چارچوب فضایی اقتباس شدند که نقشههای احتمالات exceedance حداکثر شدت سالانه را در منطقه مورد مطالعه بدست آوریم. این روش بهطور مناسب مشخصات منطقه مطالعه شده را سازگار با تحقیقات زمینشناختی پیشین توصیف میکند.
کلیدواژهها: برآورد غیرپارامتری، در معرض خطر وابسته به زمین لرزه، خود راهانداز، شمال غربی شبهجزیره ایبری.
مقدمه
محبوبیت فزاینده تکنیکهای برآورد غیرپارامتری که برای تحلیل زمین لرزه بهکار رفتند اساساً در نتیجه نیازمندیهای فرضیات اندک آنها با در نظر گرفتن ساختار توزیع متغیرهای علاقه هستند. اساساً، تکنیکهای غیرپارامتری فاقد مدل هستند و متضمن هیچ توزیع خاصی مانند توزیعات نمایی، طبیعی یا دیگر توزیعات برای این متغیرها نیستند.
روشهای غیرپارامتری برای اطلاعات زلزلهای در چندین موقعیت بهکار رفتهاند. در میان بسیاری از آنها، در برآورد عملکرد شدت، مقالههای چوی[1] و هال[2] (1999) یا استاک[3] و اسمیت[4] (2002) را میتوان ذکر کرد. توزیع زمانهای بین رویدادی در تحقیق استِوِنز – پیرِز[5] (2002) مورد تحلیل قرار گرفته است. مقالات اخیرتر، با استفاده از روششناسیهای مشابه مقالاتی که در تحقیق حاضر استفاده شدند، شامل فینزا[6] و دیگران (2003)، لاسوکی[7] و اُرلِکا – سیکورا[8] (2003) یا فینزا و دیگران (2009) هستند. خواننده را به روپِرت[9] و دیگران (2003) و ارجاعاتی در آن خلاصهای از تکنیکهای اخیرتر در برآورد منحنی غیرپارامتری ارجاع میدهیم.
در مقاله حاضر، تکنیکهای غیرپارامتری در چارچوب در معرض خطر وابسته به زمین لرزه به کار میروند. یک تحلیل احتمالی در معرض خطر وابسته به زمین لرزه، خطر زمین لرزه حرکت زمین را در محل با در نظر گرفتن تمام زمین لرزههای ممکن در منطقه، با برآورد تکاندهندههای مربوطه در محل و برآورد احتمالات این رویدادها ارزیابی میکند (انجمن تحقیق ملی، 1988). در این بافت، زلزلهشناسان علاقهمند به محاسبه برخی خصوصیات منطقهای خطرات مربوط به پارامترهای زمین لرزهای هستند، مانند بیشترین شدت یا احتمال exceedance بیشترین شدت (هر واحد زمانی) که با فرمول زیر مشخص میشود:
1) R(m)= P(Y > m)
[1]. Choi
[2]. Hall
[3]. Stock
[4]. Smith
[5]. Estevz-Perez
[6]. Faenza
[7]. Lasocki
[8]. Orlecka-Sikora
[9]. Ruppert
تکنوفیزیک برآورد غیرپارامتری در معرض خطر وابسته به زمین لرزه