لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 48
مقدمه
لغت گردشگری(tourism) از کلمه tour به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین turns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدا و مقصد و رخش دارد که از یونانی به اسپانیایی و فرانسه و در نهایت به انگلیسی راه یافته‌است.
گردشگری به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سال‌های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود.
واژه گردشگری در زمان فعلی از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط اقدام به مسافرت کردن نمودند. از زمانی که مردم توانایی مالی بیشتری پیدا کردند و عمرشان طولانی‌تر شد، این امر ممکن شد.
اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ یا طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده‌اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص: برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری، آموختن زبان‌های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت.
گردشگری در بسیاری از کشورهای بزرگ و کوچک جهان، یکی از بزرگ‌ترین و سودآورترین صنایع است. کشور ایران با پیشینه تمدنی کهن و جاذبه‌های متنوع و موقعیت برجسته اقلیمی، ضمن آنکه خواهان منافع اقتصادی از جمله اشتغال‌زایی و درآمد ارزی است، بر حفظ ارزشهای متعالی و هویت فرهنگی، تمدنی خود نیز تاکید دارد.
کشور ایران علیرغم غنا و تنوع فرهنگی، تمدنی، زیست محیطی و آداب و رسوم، جایگاه و سهم متناسب با خود را در صنعت گردشگری کسب نکرده است. هدف کلی این تحقیق، شناسایی اهداف گردشگری در
صنعت توریسم است. تا بتوان بر اساس آن، راه‌کارهای مناسب جهت استفاده لازم از آنها را فراهم نمود.
بدین ترتیب میتوان امیدوار بود که در صورت تقویت این عوامل بتوان در این زمینه به رشد چشمگیری دست پیدا کرد.
طرح مسئله
سفر پدیده ایست که از گذشته های دور مورد توجه جوامع انسانی بوده و بر حسب نیازهای متفاوت اجتماعی، اقتصادی و تاریخی به پویایی خود ادامه داده و با توجه به گسترش ارتباطات و افزایش چشمگیر تعداد علاقه مندان، پیامدهای بسیاری همچون اشتغال و ارزآوری را به همراه داشته است و همچنین نیاز انسانها به استراحت، تفریح و گذران صحیح اوقات فراغت که یک نیاز همگانی در عصر حاضر می باشد و جدایی از اوقات کار و رهایی از شلوغی باعث گشته تا هر خانواده در برنامه ریزی خود این مهم [سفر] را نیز مورد توجه قرار داده و با بهره مندی از آن، روحیه خویش و همچنین حس کنجکاوی خود را تقویت نماید.
در گذشته اغلب سفرها در بین مردم با انگیزه زیارت صورت می پذیرفته اما اکنون مسافران زیادی جهت بازدید از مناطق مختلف توریستی واکوتوریستی بار سفر را بسته و حتی برای برخی افراد این عمل، عادی و امری طبیعی محسوب می شود. از اینرو فرهنگ سفر و گردش در بین مردم تقویت شده و در استفاده از اوقات فراغت خود در عصر کنونی که به عنوان عصر فراغت نیز شهرت یافته است کوشا و پویا هستند.
اما مهم این است که این سفرها در جهت اقتصادی، با صرفه بودن و نهایت استفاده از حداقل منابع انجام گیرد که این هنر تنها می تواند در طول سفرهای زیادی صورت پذیرد و نیازمند تجارب فراوانی می باشد که انسانها بتوانند مقتصد و مدیر سفر گردند؛ که این امر ممکن نیست مگر با شناخت و کسب اطلاعات بسیار که همانا فرهنگ صحیح سفر می باشد. در کشور عزیزمان ایران هر فردی در هر گوشه از این آب و خاک که زندگی می کند در اطراف خود می تواند نمونه هایی از مراکز گردشگری را مشاهده نماید. با گذشت زمان و در اختیار گرفتن مدت زمانی طولانی تر بخصوص در زمانهایی که تعطیلات در کشور بیشتر است (نوروز و تابستان) به مسافت های طولانی تر اندیشه نماید و گردشگری داخلی بدین صورت حول سفرهای همه مکانی و همگانی به جریان در می آید که این خود از سیاست های متولیان امر گردشگری و سفر می باشد. حال باید تمام این برنامه ها را در وضعیت کنونی کشور یعنی سهمیه بندی بنزین و دیگر عوامل در نظر بگیریم که باید توجه داشت که این وابستگی می طلبد تا برنامه های خود را با تمام تمهیدات دولت و متولیان گردشگری هماهنگ نماییم.
بنابراین برنامه ریزی صحیح سازمان ها و ارگانهای دولتی و خصوصی مرتبط با سفر بسیار مهم تلقی می شود؛ تا صنعت گردشگری به مطالبات خود برسد و خود را در برآورده شدن احتیاجات مردم و مسائل اقتصادی نشان دهد. یکی از سیاست های کنونی دولت نهم در امر گردشگری، سفرهای همگانی(ارزان قیمت)است؛ که با تعیین مسیرهای خاص گردشگری، مردم می توانند در آن نیز شرکت کنند، لذا اطلاع رسانی و تبلیغات اینگونه سفرها بسیار مهم می باشد تا مردم بتوانند به راحتی انتخاب و حتی در مورد آنها اطلاعات قوی داشته باشند و بتوانند امورات خود را با برنامه ها تنظیم وبا بهره گیری از آنها اوقات خوشی را سپری نمایند و نفس کار، یعنی گردش در غالب این گونه سفرها که برای افراد، کم هزینه می باشد و در اندک زمانی یعنی یک، دو یا سه روزه (و برخی بیشتر) با برنامه ریزی قبلی به سفر بپردازنداین سفرها برای مردم به صورت سفرهای راحت وهمگانی است که انجام میپذیرد؛ بنابراین با شناخت و کم هزینه بودن آن میتواند با تقاضای زیاد مردم همراه باشد. در کنار آن نیز میتوان به فرهنگ سازی و اهمیت گردش و تعامل با گردشگران نیز اشاره نمود.
نتیجتا در امر اجرای اینگونه برنامه ها باید دولت و همراهان دولت یعنی دفاتر خدمات مسافرتی با ایجاد برنامه های هماهنگ، تعامل با دست اندرکاران تورگردانی، حضور هر چه بیشتر بخش خصوصی را تقویت و برنامه ریزی کنند تا نیاز مردم برآورده شود و چرخ اقتصادی کشور و صنعت توریسم با فرهنگ سازی صحیح، علی الخصوص توسط رسانه ها و اطلاع رسانی قوی قوت گیرد. مسیرهای سفر به تعداد بیشتری طراحی وبا توجه به ذائقه گردشگران و علاقمندان صورت پذیرد تا گردشگران بتوانند به راحتی هر چه تمام تر انتخاب و تصمیم گیری کنند تا سفرهای همگانی واقعا ً همگانی و برای همه یک برنامه مدون و همیشگی شود که در این مورد می توان گفت که حتی به گردشگری پایدار وتوسعه ی آن نیز کمک می گردد. در این راستا پیشنهاد می گردد که دولت و متولیان امر در این موارد برنامه ریزی صحیح و کارآمد و فرهنگ سازی در بین عموم مردم و معرفی این برنامه ها (سفرهای همگانی) در حال حاضر با نظر به سهمیه بندی بنزین از طریق رسانه های گروهی و تبلیغاتی آموزشی صحیح به مردم داده تا مردم این سفرها را بشناسند و استفاده از تورهای کم هزینه و همگانی را در سبد خرید خانواده قرار دهند و همچنین دولت می تواند با سپردن امور مسافرتی به دفاتر خدمات مسافرتی منتخب و کارگزاران سفرهای همگانی، تحت کنترل و چارچوب خاص باعث استدام و تقویت روحیه ی تورگردانی و همکاری با آنها گردد. امید است با برنامه ریزی صحیح، همگی شاهد پیشرفت طرح ها و صنعت عظیم گردشگری در کشور عزیزمان ایران باشیم. (مریم مرادی، مرجان فیاضی – مدیریت گردشگری - انتشارات به نشر1375)
اهمیت و ضرورت تحقیق
افزایش در آمد
وقتی جهانگردان به کشوری وارد می‌شوند الزاماً باید هزینه‌هایی را در آن کشور بپردازند مثل هزینه غذا و هزینه محل اقامت و هتل ومهمانخانه، هزینه تفریحات، هزینه حمل و نقل، هزینه گشتها، تورها، و همچنین پولی که بابت خرید سوغاتی و کالای بومی کشور میزبان می‌پردازند و هزینه ورود به موزه یا مکان دیدنی این هزینه‌ها از طریق ارزی که وارد کشور میزبان می‌کنند باعث رونق اقتصادی کشور میزبان می‌شوند به جهان گردان صادرات نامرئی هم می‌گویند.
ایجاد شغل
با توسعه فعالیتهای جهانگردی زمینه برای ایجاد اشتغال فراهم می‌شود و این امر برای کشور‌هایی که با جمعیت جوان و متقاضی روبه رو هستند بسیار مفید است از هر ده نفر توریست که وارد کشور میزبان می‌شود یک فرصت شغلی ایجاد می‌گردد.
پیشینه تحقیق
اکو توریسم
تعریف انجمن بین المللی اکوتوریسم(TIES) در سال 1991 یکی از آخرین تعاریف در این باره است: \\" اکوتوریسم مسافرتی است به مناطق طبیعی با تعهد به حفظ محیط زیست و آسایش مردم بومی. \\"
ژئوتوریسم را میتوان از زیر شاخه های اکوتوریسم، توریسم آموزشی، توریسم اکتشافی، توریسم تجربی و حتی توریسم ماجراجویانه طبقه بندی کرد.
به نظر Valentine(1996) در اکوتوریسم از فضاهای طبیعی و بکر با هدف نگرش به مناظر، صحنه ها، گیاهان، جانوران منطقه، بازدید می شود و عکاسی، کمپینگ و راهپیمایی با قصد تفریح و غنای علمی، فرهنگی و ماجراجویی از فعالیتها و اهداف آن است.
اصول حاکم بر اکو توریسم
- کاهش اثرات منفی آن بر طبیعت و فرهنگ منطقه که می تواند باعث خسارت ساکنین شود.
- آموزش مسافران درباره اهمیت حفاظت از محیط زیست.
- تاکید بر اهمیت کسب و کار مرتبط بطوریکه کارها با مشارکت مسئولان محلی و مردم بوده و در جهت دستیابی به منافع و مزایای حاصل از محافظت باشد.
- زمینه های کاری مقدمتا به گروههای کوچک بومی با مشاغلی در مقیاس کوچک تحویل داده شده است و تاکید بر مشارکت محلی، مالکیت و فرصتهای شغلی، بویژه برای مردم روستایی و اخذ همکاری آنها در مدیریت منابع محلی است.
- و غیره. [9و10و11]
به نظر Getz (1987) چهار روش رایج برای برنامه ریزی توریسم وجود دارد[10]:
روش Boosterism، روش مبتنی بر صنعت-اقتصاد، روش مبتنی بر فیزیک – فضا و روش مبتنی بر انجمن(اجتماع) که هیچ کدام از اینها مانع الجمع نیستند.
اخیرا یک روش دیگر به عنوان پنجمین روش اضافه شده است. برنامه ریزی پایدار توریسم با تاکید بر حفاظت از منابع، اثر توسعه اقصادی بر محیط و توانایی آن برای براوردن نیازهای فعلی و آتی.
در واقع توریسم پایدار را توریسمی می دانند که از نظر اکولوژیکی و بوم شناختی بی خطر بوده و از نظر اقتصادی قابل اجرا و ممکن و از نظر اجتماعی قابل پذیرش باشد.
مولفه های اکولوژیکی مهم در توسعه پایدار توریسم و اکوتوریسم
توریسم و اکوتوریسم بدون برنامه ریزی دقیق و بدون توجه به قابلیتهای بوم شناختی، محلی، فرهنگی و اجتماعی، برای منطقه مورد نظر مشکلاتی را در پی خواهد داشت و برعکس یک اکوتوریسم برنامه ریزی شده و بی عیب به سمت استفاده مناسب از محیط زیست و منابع دریایی و زمینی در منطقه پیش خواهد رفت.
اغلب محیط های طبیعی بکر یا حوزه های حفاظت شده محلی مناسب برای اکوتوریسم به شمار می رود. توسعه توریسم در این محلها همچون تیغ دولبه است چرا که همان طور که گفته شد توسعه ممکن است منجر به از بین رفتن حوزه های حفاظت شده شود. داشتن دانش کافی درباره قابلیتهای منطقه برای کنار آمدن با توریسم از دیدگاه محیطی، اجتماعی و اقتصادی و دانش درباره انتظارات مردم بومی و انتظارات توریستها از الزامات برنامه ریزی برای داشتن اکوتوریسم پایدار است.
برای داشتن یک اکوتوریسم پایدار باید به شناسایی اصول اکوتوریسم پرداخت و نیز مولفه های مرتبط را بررسی کرد. همان طور که از تعریف توسعه پایدار توریسم برمی آید ضمن حفاظت از محیط، باید بین فعالیتهای توریستی و ارزشهای اجتماعی و اقتصادی انطباق لازم وجود داشته باشد. لذا می توان گفت:
برای توسعه پایدار توریسم و اکوتوریسم باید یکپارچگی بین دو مولفه زیستی- فیزیکی(Biophysical) شامل محیط زیست و زیرساختها و مولفه شرایط اجتماعی-اقتصادی(Socio-economic) برقرار باشد. [9] به عنوان مثال عدم توجه به محدودیتهای زیستی یک ناحیه ممکن است مانع از برآورده شدن انتظارات سیاحان شود و یا این عدم هماهنگی باعث تخریب قابلیتهای محیطی و یا حتی زیانهای فرهنگی- اجتماعی در منطقه شود. مثل کاهش منابع آبی، ایجاد تعارض و ناسازگاری فرهنگی، از دست رفتن زمین های ملکی و توزیع ناعادلانه منافع حاصل از توسعه.
Lydia Tehو Cabanban در تحقیقات خود به عوامل زیستی از جمله تنوع زیستی دریایی، شرایط فصلی بودن و اقیانوسی، منابع آبی و توزیع آن و مدیریت زباله ها به عنوان شاخص های کلیدی تحقق توریسم پایدار در منطقه Pulau Banggi جنوبی درمالزی اشاره کرده اند. [9] بر همین اساس می توان بطور عمومی شاخص های زیر را برای تحقق توریسم(اکو توریسم) پایدار پیشنهاد کرد:
- تنوع زیستی:
وجود تنوع زیستی نظیر سواحل زیبا در کنار جنگلها و یا کوهها شرایطی را فراهم می کند که در آن موجودات مختلف در یک منطقه می توانند زندگی کنند. این خود باعث جذب گردشگر به منطقه شده و از سوی دیگرتنوع زیستی امکان کسب تجربیات متعدد در دریا و کوه و جنگل ها و رودخانه ها و سایر جاذبه های زیستی یک منطقه را برای سیاحان فراهم می آورد. انجام فعالیتهای توریستی در دریا مثل: غواصی به منظور مشاهده دنیای شگفت انگیز زیر آب، قایق سواری، ماهی گیری، اسکی روی آب و... در کنار فعالیتهای سرگرم کننده در جنگلها و کوههای اطراف آن می تواند برای گردشگران بسیار جالب باشد. نکته ای که در این خصوص باید مورد توجه قرار گیرد برنامه ریزی به نحوی است که حضور سیاحان در منطقه برای این اکوسیستم خطری نداشته باشد.
- شرایط آب و هوایی:
توجه به شرایط آب و هوایی در یک منطقه به منظور برنامه ریزی متناسب با آن در داشتن توریسم پایدار بسیار اهمیت دارد. برنامه ریزی برای استفاده سیاحان از شرایطی که بر اثر وجود تنوع زیستی ایجاد شده ارتباط نزدیکی به چگونگی شرایط آب و هوایی منطقه دارد. شناسایی زمانهای مناسب برای حضور گردشگران در منطقه، توجه به تغییرات دما، بادهای موسمی، بارشهای فصلی، طوفانها و غیره در دستیابی به اهداف توریسم پایدار بسیار مهم است.
- منابع آبی و توزیع آن:
آب تازه و سالم از مهمترین نیازهای سیاحان است. وضعیت سفره های زیرزمینی و آب های سطحی در تامین رضایت سیاحان بسیار موثر می باشد. در صورتی که منابع آبی یک منطقه کم بوده و یا آ ب شیرین و مناسب جهت استفاده سیاحان موجود نباشد منطقه مورد استقبال گردشگران واقع نمی شود. بر اساس یافته های گوسلینگ در منطقه\\"زن زیبار\\" مصرف آب توریست ها 15 برابر مصرف آب مردم بومی بوده است. لذا توجه به این شاخص حیاتی از اهمیت بالایی برخوردار است.
- مدیریت زباله ها:
عدم مدیریت مناسب زباله ها جدا از نازیبا شدن ظاهر منطقه، اثرات منفی زباله ها بر محیط زیست موجودات و تخریب اکوسیستم را نیز در پی دارد. از طرف دیگر این زباله ها باعث آلوده شدن منابع آبهای سطحی و زیر زمینی منطقه می شود. همانطور که در تعریف توسعه پایدار توریسم اشاره شد، یکی از شرط های توسعه پایدار حفاظت از اکوسیستم است. از این رو هم از نظر زیستی و هم از منظر اجتماعی، ایجاد تسهیلاتی مقتضی و تدابیری اساسی برای زباله ها و سرویس های بهداشتی عمومی در این مناطق از پیش نیازهای توریسم پایدار است. برای داشتن توریسم و بویژه اکوتوریسم پایدار لازم است علاوه بر شاخص های اکولوژیکی بالا به عوامل اقتصادی– اجتماعی و فرهنگی هم توجه داشت چرا این عوامل از هم منفک نبوده و مستقیما بر کیفیت محیط اثر می گذارد.
اکو توریسم در ایران
چه بخواهیم و چه نخواهیم اغلب گردشگری ها موجب خرابی و صدمه دیدن محیط می شود. اکوتوریسم
می کوشد اثرهای مخرب هتل سازی، ریل سازی و دیگر ساخت و سازهای مرتبط با گردشگری را که به محیط طبیعی زیان وارد می کند با جایگزین کردن مصالح قابل بازیافت، استفاده از انرژی های پاک مانند انرژی خورشیدی، استفاده از مصالح محلی برای ساخت و سازها و... این زیان به محیط را به حداقل ممکن برساند.
برای یک محیط گردشگری، گرفتن ورودیه یکی از راه های کسب درآمد برای حفظ همان محیط زیست است.
پارک های ملی و دیگر محیط های گردشگری در صورتی پایدار خواهند ماند که مردم محلی شاد داشته باشند.
لذا باید برای آنها جاده ها، کلینیک ها، مدارس و آب های آشامیدنی و... خوبی ساخت و ارائه کرد. می توان آنها را در ساخت و اداره رستوران ها، مغازه ها و دیگر مراکز لازم برای گردشگران سهیم کرد.
اکوتوریسم فقط «سبز کننده» نیست بلکه احترام محیط و فرهنگ ها را نیز حفظ می کند. از آنجا که فحشا، فروشگاه های سیاه و مواد مخدر، توده گردشگر را درگیر می کند، اکوتوریسم سعی می کند محترمانه برخوردهای ناخوشایند بین گردشگر و محیط گردشگری را کاهش دهد و نگذارد به فرهنگ دو طرف آسیب زیادتری وارد شود. این کار سختی برای اکوتوریسم است زیرا بسیاری اوقات ممکن است محل مورد گردشگری، مکانی دور از شهرها باشد و افراد محلی تبادل فرهنگی زیادی با افراد غیربومی نداشته باشند. لذا آموزش و آگاهی دادن به دو طرف، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
بدیهی است در هر گونه مسافرت و گردشگری، انواع مختلفی برخورد، تاثیر متقابل و درگیر شدن با فرهنگ های غیرمنتظره برای گردشگر وجود دارد. به عنوان یک انسان خوش فکر و یک گردشگر مسوول و پاسخگو، شما یکسری کارها را باید از قبل حین گردشگری و پس از آن انجام دهید تا مطمئن شوید این گردشگری شما براساس اکوتوریسم صورت گرفته و حداقل تغییر غیرسازنده را برای کشور یا محل میزبان داشته اید. رفتن به یک مکان توریستی بدون آگاهی، کار به مراتب ساده یی است، اما شما دست به این انتخاب بزنید که یک گردشگر آگاه باشید و حداقل تماس غیرسازنده را با دنیای اطراف خود داشته باشید. در ادامه به دستورالعمل هایی که به یک گردشگری آگاهانه می انجامد، می پردازیم.
در مورد مقصد خود اطلاعات بیشتر کسب کنید. چشم اندازی از اخبار و حوادث جاری محل به دست آورید. احترام به آداب و رسوم یکی از آداب سفر است. به عنوان مثال اهالی کشور آذربایجان ظاهر شدن افراد با پیژامه در منظر عموم را ناپسند می دانستند، اگر ممکن است لباس سنتی آن محل را بپوشید، در این صورت برخورد محترمانه تری با شما خواهند داشت. از حساسیت های مردم به عکاسی آگاهی داشته باشید.
متاسفانه بیشتر عکاس های ما عکاس های جشنواره یی هستند و آنچه برایشان مهم نیست آبرو و اعتبار مردم و کشورشان است. نیاز مبرمی است که از این جهت آگاهی بیشتری به این عزیزان داده شود تا حکایت تیغ دادن به دست... پیش نیاید. هنرمند باید پیشرو در فضیلت های انسانی و پاسدار حقوق مردم باشد. بنابراین قبل از اینکه از اشخاص عکاسی کنید، از آنها اجازه لازم را بگیرید. آداب و سنن محلی را رعایت کنید. نگاهی به ارزش های فرهنگی و سنتی خود داشته باشید و بعد در مورد فرهنگ های دیگران قضاوت کنید. به قول معروف آن حکایت یک سوزن به خودت یک جوالدوز به دیگری یادتان نرود. به یاد داشته باشید که شما در آنجا فقط یک بازدیدکننده هستید.
مولفه زیستی- فیزیکی اکوتوریسم پایدار در استان گیلان
براساس آمارهای منتشر شده از سوی سازمان جهانی گردشگری، کشور ایران با دارا بودن رتبه پنجم در میان کشورهای دنیا از نظر تنوع زیستی، اقلیمی و دارا بودن ویژگی های منحصر به فرد طبیعی، قابلیت فراوان در توسعه اکوتوریسم دارد. [5 و 3]
استان گیلان با داشتن جاذبه های زیستی بسیار زیبا در کنار جاذبه های تاریخی و اقلیمی از مهمترین قطب های جذب گردشگران طبیعت((Ecotourists محسوب می شود.
شاخص های اکولوژیک استان گیلان برای توسعه توریسم پایدار
- تنوع زیستی:
مجاورت دریای خزر و رشته کوه های تالش و نیز جنگلهای انبوه و بکر این کوهها، وجود مرداب انزلی و سواحل زیبایی نظیر چمخاله، باعث بوجود آمدن تنوع زیستی در این استان شده واین زیستگاهها محل مناسبی برای انواع پرندگان مهاجر و حیوانات دریایی و جنگلی می باشد. [4 و 2] با برنامه ریزی مناسب می توان از این فرصت برای جذب سیاحان بهره لازم را برد. ایجاد تسهیلات برای انجام فعالیتهای تفریحی مناسب برای سیاحان با توجه به نوع اکوسیستم در برنامه ریزی توریسم(اکوتوریسم) پایدار بسیار مهم است.
- شرایط آب و هوا:
آب و هوای استان گیلان معتدل و مرطوب بوده و در بیشتر ماه های سال دارای بارندگی است.
توجه به وضعیت جوی حاکم بر دریای خزر، جنگلها و کوهها و نیز شرایط حاکم بر اکوسیستم مرداب انزلی در فصلهای مختلف سال به منظور برنامه ریزی توریسم پایدار ضروری است.
منابع آبی و توزیع:
از آنجا که بارش باران در این استان زیاد است، منابع و سفره های سطحی و زیر زمینی آب در این استان به وفور وجود دارد و تنها مسئله مهم در این زمینه لزوم ایجاد تسهیلاتی برای تامین آب آشامیدنی نه تنها برای سیاحان بلکه ساکنین این استان در درجه اول می باشد.
مدیریت زباله ها:
یکی از مشکلاتی که ساکنین اغلب بخشهای استان گیلان با آن مواجه هستند، عدم وجود سیستمی مناسب برای دفع زباله ها است. این معضل بخصوص در مناطق دیدنی استان نظیر سواحل زیبا و پارکهای جنگلی و مرداب انزلی علاوه بر نازیبا کردن ظاهر منطقه باعث از بین رفتن انواع ماهی ها و تخریب زیستگاه انواع پرندگانی شده است که هر سال به این استان مهاجرت میکردند. توجه به این مهم به منظور دستیابی به اهداف توریسم پایدار بسیار حیاتی می باشد.
امید است مسئولین امر گردشگری در استان گیلان با برنامه ریزی مناسب و توسعه توریسم (اکوتوریسم) پایدار در منطقه بخشی از مشکلات مردم این منطقه را رفع نمایند، چرا که از اهداف توریسم پایدار مشارکت مردم بومی در منافع حاصل از توسعه است.
مشکلاتی نظیر بیکاری وسیع، عدم مدیریت مناسب منابع فراوان آبی و عدم وجود تسهیلات مناسب در دفع زباله ها و...
سئوالات تحقیق
راههای رسیدن به اهداف کلان گردشگری چیست؟
آیا صنعت گردشگری صنعتی رو به رشد است؟
آیا گردشگری در خدمت توسعه می باشد؟
میزان پیشرفت و رویکرد صنعت گردشگری در ایران نسبت به کشورهای دیگر به چه صورت می باشد؟
روش تحقیق و ابزارهای جمع آوری اطلاعات
در این نوشتار با انتخاب روش تحقیق کتابخانه ای سعی داریم به موضوع عدالت اجتماعی بپردازیم.
ابزار جمع اطلاعات شامل کتاب، اسناد، مقاله و اینترنت می باشد.
اشکال خاص توریسم
گردشگری گونه‌های گوناگونی دارد طی چند دهه اخیر اشکال دیگری از توریسم شهرت بیشتری پیدا کرده‌اند. برای نمونه میتوان به این اشکال اشاره کرد:
«مسافرت ماجراجویی» که در آن از نواحی ناهموار بازدید می‌شود یا ورزشهای ماجراجویانه مثل کوهنوردی و قدم زدن (پیاده روی)انجام می‌گیرد.
«مسافرت کشاورزی» مسافرت مبتنی بر صنعت کشاورزی که به پشتیبانی از اقتصاد کشاورزی بومی منطقه انجام می‌شود.
«مسافرت نیاشناسی» (که آنرا مسافرت نسب شناسی) هم می‌گویند و هدف از آن سفر به دیار آباء و اجدادی و زادگاه نیاکان و گاهی آشنا شدن با فامیل می‌باشد.
«مسافرت مِیزی» و«مسافرت مجازی» که در آن فرد به صورت فیزیکی سفر نمی‌کند بلکه از طریق اینترنت، کتابها، تلویزیون و غیره به کشف دنیا می‌پردازد.
«مسافرت صوتی» شامل تورهای صوتی در حین قدم زدن وسایر اشکال راهنمایی صوتی مثلا در موزه‌ها و نیز کتب سفرشنیداری می‌شود.
«مسافرت فروشگاه کتاب» این سیستم اقدامی است در جهت حمایت از فروشگاه‌های مستقل کتاب و صاحبان آنها را ترغیب می‌کند که کتابهای خود را به اقصی نقاط دنیا برده و عرضه نمایند.
«مسافرت فرهنگی» شامل توریسم شهری بازدید از اماکن و شهرهای تاریخی و دیدنی مثل برلین، کاتماندو، لاهور، لیما، بوینس آیرس، لندن، پاریس، دهلی، رم، پراگ، دوبروفنیک، پکن، استانبول، کیوتو، ورشو و مشاهده میراث فرهنگی آنان می‌شود. این گردَش میتواند حاوی تجربه واقعی و تخصصی فرهنگی هم باشد مثلا در توریسم موزه هنری که در آن افراد از انواع موزه‌ها بازدید می‌کنند یا توریسم اپرا که در آن از کنسرت‌ها و اپراها دیدن می‌شود.
«مسافرت تاریک» این نوع از توریسم به منزله سفر به مناطق مرتبط با موضوع مرگ رنج است. اولین تور از این دست سفرهایی بود که به لیک هورست انجام شد تا از محل سقوط کشتی فضایی هیندربرگ در نیوجرسی بازدید به عمل آید.
«مسافرت مصیبت» سفر به مناطق مصیبت زده‌است که هدف اصلی نه کمک به مردن بلکه دیدن صحنه‌های جالب است. اگر این بازدیدها مانع عملیات امداد و نجات و کارهای تعمیراتی باشد میتوان مسئله ساز هم بشود.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق کامل درمورد توریست (گردشگری و توریسم)