پولشویی یا تطهیر درآمد ناشی ازجرم یا پاک نمایی اموال ناشی از جرم اصطلاحاتی هستند که در جهت تبیین و بیان این فرایند بکار برده می شوند. استفاده از پولشویی به جای تطهیر درآمد ناشی از جرم مناسب تر است. در ساده ترین عبارت، پولشویی، پردازش عواید حاصل از فعالیت های مجرمانه به منظور پنهان کردن یا تغییر ظاهر منشأ غیرقانونی آن است. پولشویی، دارای سابقه ای دیرینه است.
پولشویی از مراحل سه گانه تشکیل شده است و به انواع سنتی و مدرن تقسیم می گردد و می توان گفت پولشویی سنتی و مدرن به رغم وجوه اشتراکی که با هم دارند، از جمله اهداف مشترک، استفاده از عاملین پوشش و استفاده از مؤسسات مالی و بانک ها تنها تفاوتشان در روش های ارتکاب این جرم است. کنوانسیون وین به طور کلی اولین اقدام جدی در جهت تدوین مقررات مبارزه با پولشویی از سوی کشورها و سازمان ملل متبلور شده است و در سال 1990لازم الاجرا شد و در ایران نیز در سال 1370شمسی مجلس شورای اسلامی ان را به تصویب رسانید . به دنبال گسترش اقدامات جهانی برای مبارزه با پولشویی ، در اواخر دهه هفتاد شمسی ، بانک های کشور با موج در خواست بانک های کار گزار بین المللی برای ارائه خط مشی و دستورالعمل مبارزه با پولشویی مواجه شدند. به همین دلیل اقدامات جدی تر از سوی مقامات ذیربط برای مبارزه با پولشویی در ایران صورت گرفت و در تاریخ 17/11/1386، قانون مبارزه با پولشویی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. با توجه به قوانین و دستورالعمل های پولشویی که می توان آنها رابه روز دانست . اما در ایران به دلیل عدم نظارت دقیق براجرای قوانین، اقتصاد مریض و عدم وجود ضمانت اجرای کافی درجهت اجرای قوانین درخصوص مبارزه با پولشویی چندان موفق نبوده است .
کلمات کلیدی : پول، پولشویی ، حقوق بین الملل، اسناد بین المللی
مبارزه با پولشویی در حقوق ایران و بین الملل