لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:13
فهرست مطالب
گوسفندان
صنعت گوسفنددارى
۱. نژادهاى با پشم ظریف
۲. نژادهاى با پشم متوسط
۳. نژدهاى با پشم دراز
۴. نژادهاى پشمى دو رگ.
مرینوس (Merino)
رامبویه (Rambouillet)
دبویلت (Debouillet)
چویت (Cheviot)
نژادهاى با پشم متوسط (Medium wool Breeds)
دورست (Dorest)
همپشایر (Hampshire)
آکسفورد (Oxford)
شروپ شایر (Shrop shire)
سات‌دان (Southdown)
سافولک (Suffolk)
تونسى (Tunis)
لاى‌سیستر (Leicester)
لینکلن (Lincoln)
رامنى (Romney)
نژادهاى پشمى دورگ (Crossbred woll Breeds
کلمیبا (Columbia)
کوریدال (Corriedale)
اناما (Panama)
محققین علوم دامى عقیده دارند که گوسفندان اهلى امروزه از گوسفندان وحشى موفلون (Moufflon) (آسیائى و اروپائی) و اوریال آسیائى که هنوز هم در کوهستان‌هاى اروپا، آسیا و آسیاى میانه وجود دارند و به‌صورت گله‌هاى وحشى زندگى مى‌کنند، به‌وجود آمده‌اند. با توجه به اینکه گوسفند پس از اهلى شدن در نقاط مختلف دنیا پراکنده شده و در اکثر نقاط جهان مردم پس از دسترسى به این حیوان در اصلاح و بهبود آن سرمایه‌گذارى کرده‌اند؛ در نتیجه، این کارهاى اصلاحى و شرایط اقلیمى متفاوت حاکم بر نقاط مختلف جهان سبب شده است که تنوع نژادى پدر این حیوان بیشتر باشد؛ طورى‌که در بین دام‌هائى که به‌نحوى مورد استفاده افراد بشرى قرار مى‌گیرند در هیچ‌کدام به‌اندازهٔ گوسفند تنوع نژادى وجود ندارد. در حال حاضر بیش از دویست نژاد از گوسفند در نقاط مختلف دنیا وجود دارد، ولى بسیارى از این نژادها از نظر تجارى و اقتصادى چندان قابل توجه نیستند.
صنعت گوسفنددارى امروزهٔ جهان متکى بر ۱۰-۲۰ نژاد ساخته شده از این حیوان است. نژادهاى گوسفند را به روش‌هاى مختلف طبقه‌بندى مى‌کنند، متداولترین روش طبقه‌بندى براساس نوع پشم حاصله و به‌شرح زیر است:
۱. نژادهاى با پشم ظریف
۲. نژادهاى با پشم متوسط
۳. نژدهاى با پشم دراز
۴. نژادهاى پشمى دو رگ.
نژادهاى با پشم ظریف
ژادهاى موجود در این دسته مقدار قابل توجهى پشم ظریف تولید مى‌کنند. این نژادها قبلاً گوشت خوبى تولید نمى‌کردند و کمیت و کیفیت لاشهٔ آنها خوب نبود، ولى در اثر اصلاح و انتخاب‌هاى مکرر کمیت و کیفیت لاشهٔ آنها بهتر شده است
ین نژادها امروزه عمدتاً جهت تولید پشم پرورش داده مى‌شود، خوش بنیه و پرطاقت هستند و غریزهٔ زیادى به زندگى گروهى و گله‌اى دارند و مى‌توانند از مراتع فقیر به‌خوبى استفاده بکنند.
ن نژادها مى‌توانند غیرفصلى بارور شده حتى در فصل پائیز نیز بره تولید بکنند ولى از نظر دوقلوزائى اهمیت چندانى ندارند و بیشتر به‌صورت تکزا هستند. مهم‌ترین این نژادها عبارتند از: مرینوس، رامبویه، دبولیت، چویت.
مرینوس (Merino)
خاستگاه اصلى مرینوس اسپانیا است ولى با توجه به کمیت و کیفیت پشم تولیدى مرینوس به نقاط مختلف دنیا برده شده و براساس اصلاحات و انتخاب‌هائى که در محل‌هاى مختلف روى این نژاد صورت گرفته است، امروزه نژادهاى مختلفى از مرینوس منسوب به کشورهاى مختلف وجود دارد. مرینوس آمریکائى شامل سه تیپ C، B، A است که تیپ‌ها A و B پشم‌هاى آنها چیندار است و به نام مرینوس آمریکائى و تیپ C به‌نام Delain merion معروف مى‌باشند. وزن قوچ ۶۵ تا ۸۰ کیلو و در میش ۴۵ تا ۶۰ کیلوگرم مى‌شود. رنگ مرینوس سفید، بدن زاویه‌دار، اندازه متوسط، قوچ‌ها شاخدار ولى میش‌ها فاقد شاخ هستند. مقدار تولید پشم در یکسال ۹-۱۲ کیلوگرم است.
رامبویه (Rambouillet)
خاستگاه رامبویه فرانسه است و از مرینوس اسپانیاى به‌وجود آمده است. اندازهٔ بدن بزرگ و زاویه‌دار در مقایسه با مرینوس، بدنى پرگوشت دارد ولى در مقایسه با نژادهاى گوشتى براى تولید گوشت مناسب نیست. قوچ‌هاى رامبویه مکمن است شاخدار و بى‌شاخ باشند. تمام میش‌ها بى‌شاخ هستند، رنگ رامبویه سفید است. وزن قوچ ۱۱۰ تا ۱۸۵ و در میش بین ۷۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم است.
دبویلت (Debouillet)
خاستگاه این نژاد آمریکا است و در اثر تلاقى رامبویه با Delaine Merino به‌وجود آمد است که اولین بار به این تلاقى در مکزیک صورت گرفته است.
از نظر اندازهٔ بدن متوسط، بدن زاویه‌دار، رنگ سفید است. قوچ‌ها ممکن است شاخدار و یا بى‌شاخ باشند ولى میش‌ها بى‌شاخ هستند.
تحقیق در مورد گوسفندان