یک راه مهم در رشد، توسعه هر کشور، گسترش ساخت و ساز و بالا بردن سطح تولیدات داخلی می باشد. کارخانه ها، سایت های پتروشیمی، نیروگاه، راه، سد، تونل و ... از جمله پروژه هایی می باشند که بدین منظور رقم می خورند. برای انجام یک پروژه ساخت روش های زیادی وجود دارد و محققین، کارفرمایان، پیمانکاران و مشاوران همواره در تلاش برای استفاده از بهترین و بهینه ترین روش برای انجام پروژه می باشند. یکی از روش های نوین اجرای پروژه که به منظور کاهش زمان اجرا و نزدیک کردن کارفرما به پیمانکار شناخته شده است روش EPC است. پروژه های انجام شده به این روش به صورت اجرای هم زمان بخش های مهندسی، تدارک و اجرا می باشند. در این روش مسئولیت طراحی، تأمین کالا و اجرای به طور کامل بر عهده پیمانکار گذاشته می شود و کارفرما خود نظارت کلی و کلان را بر روند انجام شدن کار بر عهده دارد.EPC حد اعلای سپردن مسئولیت طراحی و اجرا به پیمانکار است و به عنوان یک قاعده کلی، مسئولیت هر عیب و نقصی که در محدوده تعریف شده کار رخ دهد به عهده پیمانکار خواهد بود.با توجه به تصویب نظام فنی و اجرایی طرح های عمرانی کشور در تاریخ 04/04/1375 از این پس طراحی تفصیلی پروژه ها در مرحله اجرای طرح جای داشته و در واقع جزیی از عملیات اجرایی محسوب می شود. در این نظام توصیه شده که طراحی و ساخت به صورت توأم انجام گردد. لذا مشاهده می شود که برنامه ریزی کلی در کشور ما نیز حرکت به سمت اجرای پروژه ها از طریق EPC می باشد.اولین بار وزارت نفت در سال 1375 اقدام به تهیه قرارداد EPC نمود و سپس در سال 1381 مورد توجه سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت قرار گرفت و به عنوان نشریه 5490 در اختیار نظام فنی و اجرایی کشور قرار گرفت.
پایان نامه تعهدات قراردادی پیمانکار در قراردادهای EPC - در قالب ورد 130 صفحه
