اوبونتو )به انگلیسی: Ubuntu( یک توزیع گنو/لینوکس است که بر مبنای توزیع دبیان پایهگذاری شدهاست؛ اما با آن تفاوت دارد. نام اوبونتو از یکی از مفاهیم آفریقای جنوبی به معنی «انسانیت نسبت به دیگران» به انگلیسی: Humanity Towards Others گرفته شدهاست.
از ویژگیهای بارز اوبونتو میتوان به کاربرپسند بودن، سادگی، زیبایی، سرعت و عدم نیاز به سختافزار پیچیده اشاره کرد.
این سیستمعامل یکی از کاربرپسندترین توزیعهای گنو/لینوکس است و در مدت نسبتاً کوتاه عمر خود، توانسته رشد خیرهکنندهای در جذب کاربران عادی داشته باشد. بر طبق آمار وب، این توزیع در بین دیگر توزیعهای گنو/لینوکس ۵۰ تا ۷۰ درصد سهم بازار را بدست آوردهاست. در ایران نیز این سیستمعامل کاربران زیادی را جذب کرده و جامعه مجازی نسبتاً خوبی در کنار آن شکل گرفتهاست. اوبونتو دارای پشتیبانی نسبتاً خوبی از تمام زبانهای زنده دنیا از جمله زبان فارسی است.
اوبونتو هر ۶ ماه یک بار نسخه جدیدی را عرضه میکند. هر نسخه از اوبونتو، تا ۱۸ ماه پس از انتشار آن نسخه، پشتیبانی میشود. اوبونتو دارای نسخههایی با پشتیبانی بلند مدت نیز هست که به جای پشتیبانی ۱۸ ماهه، ۳ سال پشتیبانی برای نسخه ویژه رایانههای شخصی و ۵ سال پشتیبانی برای نسخههای سرور ارائه میکند.
محتویات
- ۱ تاریخچه و روند توسعه
- ۲ ویژگیها
- ۳ طبقهبندی بستهها و پشتیبانی از آنها
- ۴ انتشارها
- ۵ انواع
- ۶ توسعه
- ۷ پذیرش و برخورد
- ۸ جامعههای محلی (لوکوها)
- ۹ حمایت فروشندههای رایانه
- ۱۰ محیط اوبونتو
- ۱۱ اوبونتو و دبیان
تاریخچه و روند توسعه
نام اصلی پروژه اوبونتو no-name-yet.com بود کنونیکال از آغاز پروژه به استفاده از دامنه no-name-yet.com ادامه دادهاست. اولین نسخه اوبونتو در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۴ عرضه شد و به عنوان یک شاخه شاخه از دبین گنو/لینوکس به طور موقت آغاز به کار کرد؛ هدف آن این بود که از کد دبین استفاده کند تا هر شش ماه یک نسخه جدید از اوبونتو را عرضه نماید برخلاف برخی از شاخههای همه منظوره دیگر دبین مانند Xandros، لینسپایر و لیبرانت کنونیکال به فلسفه دبین پایبند بوده و اغلب اوقات به جای تکیه بر متنهای بسته به عنوان مدل تجاری خود به فلسفه نرمافزار آزاد تکیه میکند.
بستههای اوبونتو عموماً مبتنی بر بستههایی از مجموعه غیر پایدار دبین هستند. اوبونتو برای مدیریت بستههای نصب شده از ابزار بسته بندی پیشرفته دبین استفاده میکند. با این وجود بستههای دبین و اوبونتو لزوماً با هم سازگار نیستند. برخی از توسعه دهندگان اوبونتو مسئوول بستههای اصلی خود دبین نیز هستند و تغییرات اوبونتو به جای اینکه فقط در زمان عرضه اعلام شوند، به محض انجام به دبین نیز ارسال میشوند. با این وجود در آوریل ۲۰۰۵ یان موردوک بنیانگذار دبین اوبونتو را به دلیل ناسازگاریهای بستههای آن و بستههای دبین مورد انتقاد قرار داد و اظهار داشت که اوبونتو از Debian Sarge بسیار فاصله گرفتهاست.
در حال حاضر مارک شاتلورث از طریق شرکت کنونیکال هزینه اوبونتو را پرداخت میکند. در ۸ ژوئیه ۲۰۰۵ کنونیکال ایجاد بنیاد اوبونتو را با سرمایهگذاری اولیه ۱۰ میلیون دلار آمریکا اعلام کرد. هدف از این بنیاد تضمین پشتیبانی و توسعه برای همه نسخههای آینده اوبونتو از ابتدای ۲۰۰۶ است و تا آن زمان این بنیاد راکد میماند. شاتلورث معتقد است که در صورتی که کنونیکال کنار بکشد این بنیاد بودجه اضطراری را تامین میکند. برنامههایی برای یک شاخه از اوبونتو با نام کد «Grumpy Groundhog» وجود دارد قرار است که این شاخه دائماً ناپایدار و آزمایشی باشد و متن برنامه را مستقیماً از کنترل اصلاح برنامهها و کاربردهای مختلفی که با اوبونتو عرضه میشوند، بیرون بکشد. بدین ترتیب کاربران و توسعه دهندگان رده بالا میتوانند نسخههای بهنگام هر یک از برنامهها را بدون نیاز به ساختن بستهها آزمایش کنند؛ همچنین این شاخه میتواند هشدارهای اولیه را درباره اشکالات ساختن بستههای معماریهای مختلف ارائه نماید.
ویژگیها
یکی از نکات مورد توجه در پروژه اوبونتو، تأکید بر دسترسی و جهانیسازی است. به همین منظور این نرمافزار برای تمام ملیتها موجود است. کار کردن با آن بسیار راحت است و حتی کاربران ناآشنا هم، به راحتی به محیط آن عادت میکنند.
همچنین پروژهای با نام ادوبونتو وجود دارد که این سیستمعامل همانطور که از نامش هم مشخص است، برای استفاده در کلاسهای درس و محیطهای آموزشی مناسب است. پروژه دیگری نیز از این سیستمعامل با نام کوبونتو طراحی شدهاست که از میزکار کیدیای استفاده مینماید. خانواده اوبونتو شامل اوبونتوی رومیزی، اوبونتو سرور، کوبونتو نِتبوک، کوبونتو، ادوبونتو، گوبونتو، اوبونتو MID، اوبونتو نِتبوک، ابونتو JeOS، اوبونتو Enterprise Cloud، اوبونتو استودیو، Mythbuntu، زوبونتو و لوبونتو میشود.
بنیاد ویکیمدیا، موسسه پشتیبانی کننده پروژه ویکیپدیا اعلام کرد که در حال مهاجرت دادن مجموعه سرورهای خود به توزیع اوبونتو است. این مهاجرت بخشی از تلاش این بنیاد برای نگهداری آسانتر ۴۰۰ سرور پروژههای مختلف این بنیاد (به علت حرفهای بودن فدورا است که پیش از این از نسخههای مختلف Redhat و Fedora استفاده میکردهاند.
تمرکز اوبونتو برقابلیت استفاده شامل استفاده گسترده از ابزار sudo است که به کاربران اجازه میدهد که وظایف مدیریتی خود را بدون ایجاد یک نشست ابر کاربر انجام دهند. اوبونتو به ۲۵۶ مگابایت RAM و پس از نصب برروی دیسک سخت به سه گیگابایت از فضای دیسک سخت نیاز دارد (هرچند روشهای دیگری برای نصب و اجرای اوبونتو برروی سختافزارهای با قابلیت کمتر وجود دارد).
شامل 20 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله سیستم عامل Ubuntu