دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
روش گرد آوری اطلاعات:
در این پژوهش، از نظرات عامه مردم به صورت تلفنی (نظرسنجی تلفنی) به روش پیمایشی و نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. عددهای داخل جدول گرد شده است. نتایج نظرسنجی های گذشته این مرکز نشان می دهد که رعایت نسبت جنسی در فرآیند اجرای نظر سنجی های تلفنی بسیار مشکل و گاه (بخصوص با توجه به محدودیت زمانی) غیرممکن است. از این رو در گزارش نتایج نظرسنجی ها ارتباط بین متغیرهای مستقل از قبیل جنس و سن و تحصیلات با متغیر وابسته مهم سنجیده و از کا اسکوار (chi-square) برای محاسبه سطح معنی داری آن استفاده می شود. نتایج قابل اعتماد (در سطح معناداری 95 درصد به بالا) گزارش خواهد شد.
جامعه نمونه
در این تحقیق نمونه آماری شامل 1177 نفر از مردم بجنورد است لازم به ذکر است که از این تعداد 36 درصد مرد و 64 درصد زن هستند.
موضوع علم انسان شناسی انسان است. موجودی که در میان موجودات دیگر کره ی زمین، درون فرهنگ ها و ساختارهای خاص خویش زندگی می کند. «سفرهای انسان شناسان در سراسر جهان و در میان جوامع گوناگون انسانی، زاده ی اندیشه ی وجود فرهنگ های گوناگون بشری بوده است. پس از آن انسان شناسان برای یافتن پاسخ پرسش های خویش دست به جمع آوری و تحلیل داده هایشان درباره ی ساختارهای خویشاوندی، هنجارهای حقوقی، گونه های اعتقادی و... در جوامع گوناگون دند.»(دورتیه،1382،27-28)
نظام خانواده و خویشاوندی همواره یکی از موضوعات مورد علاقه ی انسان شناسان بوده است. بسیاری از آنان مانند مارگارت مید و برونیسلاو مالینوفسکی، قسمتی از عمرشان را صرف مطالعه ی این نظام درون جوامع ابتدایی کردند.
امروزه ساختارهای خویشاوندی و نهاد خانواده درون شهرها، به دلیل تبدیل شدن اکثر جوامع به جوامع شهری و به دنبال آن ورود به شرایط جدیدتری مانند مدرنیته، اهمیت فراوانی دارد. نظام جهانی و ساختارها و سازوکارهای پیچیده ی آن، همه ی جوامع را تحت تاثیر خود قرار داده است، به گونه ای که حتی دورترین نقاط نیز از تغییرات جهانی جدا نیست.
جوامع در حال توسعه ی امروزی تغییرات شتابزده ای در دهه های اخیر داشته اند. هجوم گسترده ی مردمان جوامع روستایی به شهرها و افزایش جمعیت، روز به روز بر درصد شهرنشینی و تشکیل حومه های فقیر نشین و بحران زا در این جوامع می افزاید.
مطالعات انسان شناسی شهری در این کشورها و به خصوص در حومه ها می تواند بررسی های سودمندی برای بهبود شرایط این کشورها درون زندگی های جدید جهان امروز، انجام دهد. از جمله در کشور ما، به دلیل حضور 70 الی 75 درصد شهرنشین در آن، اینگونه مطالعات می تواند بسیار مفید واقع شود. ایران در دو-سه دهه ی اخیر به صورت گسترده ای به سمت شهرنشینی و به دنبال آن ظهور حاشیه ها در کنار شهرهای بزرگ، حرکت کرده است. این امر به از میان رفتن تدریجی سایر اشکال زیستی در کشور ما خبر می دهد.
بسیاری از روستاها امروزه در کشور ما تبدیل به متروکه هایی بلا استفاده شده اند. برخی دیگر روز به روز از جمعیت جوان خود خالی و تبدیل به سکونتگاه هایی برای سالخوردگان که آنها نیز عاقبت خاهند مُرد، می شوند.برخی از روستاها به دلیل متاثر بودن از زندگی شهری و عدم تطبیق با فرهنگ خاص آن، دچار بحران و فروپاشی ساختارهای پیشین هستندو... .در مقابل این شرایط، در شهرها جمعیت گسترده ای از مهاجرین دیده می شوند. کسانی که به دنبال کار، دستیابی به امکانات بهتر، لذت بردن از تفریحات شهری و گاه گریز از شدت جریان سنتها در روستاها، روانه ی شهرها شده اند که اکثرا نیز جوان هستند.
الگوی مصرف و تلفات آب شهری
در مطالعاتی که توسط سازمان ملل متحد در سنگاپور صورت گرفت، حداقل آب مصرفی هر شهروند برای حفظ بهداشت و سلامت جامعه 99 لیتر در روز تعیین گردیده است [6]. برطبق برنامه سوم توسعه، الگوی مصرف آب هر خانوار 5/22 مترمکعب در ماه تعیین شده که در نتیجه هر نفر بطور متوسط در شبانه روز می تواند 150 لیتر آب مصرف نماید (جدول 1) [7]. متأسفانه باتوجه به رشد بی رویه شهرنشینی در کشور، آمار چند ساله اخیر نیز نشان از مصرف سرانه بطور متوسط 250 تا 300 لیتر در شبانه روز می دهد. در سال 1373 متوسط تقاضای سرانه آب شهری در کشور 242 لیتر نفر روز بدست آمده است [8 و 9]. به عنوان مثال در سال 1379، فقط 47 درصد مشترکان کشور کمتر از الگوی مصرف، آب مصرف کرده و در مجموع 24 درصد آب شرب تولیدی در کشور را به کار بردند. در حالی‌که 11 درصد مشترکان، 24 درصد آب شرب تولیدی را مصرف کردند [10]. با توجه به هزینه های بالای تأمین، انتقال و توزیع آب، افزایش بی رویه مصرف و منابع محدود آب قابل دسترس، شهروندان با بحرانهای جدی جدیدی در آینده روبرو می باشند.
جمعیت شهری کشور از 6 میلیون نفر در سال 1335 به 31 میلیون نفر در سال 1370 و در حال حاضر به بیش از 46 میلیون نفر رسیده است. مصارف آب شهری در سال 1372 نسبت به سال 1362، 5/1 برابر شده است. در جدول 2 میزان رشد جمعیت، برداشت آب و سرانه مصرف آب شهری در طی سالهای 1345 تا 1375 برای شهر تهران به عنوان نمونه ارائه شده است [11، 12، 13 و 14].
مطالعه و اجرای روشهای مدیریت تقاضای آب (کاهش تقاضا و مصرف، کاهش تلفات آب، استفاده مجدد از آب و فاضلاب، شیوه های جدید توزیع آب در شهر، ...) نه تنها فشار بر منابع آب را کاهش داده، بلکه کم هزینه تر از پروژه های جدید تأمین آب (انتقال بین حوزه ای از راههای دور، احداث سدهای جدید و ...) بوده و هزینه مدیریت فاضلاب را نیز کاهش می دهد.
میزان آب به حساب نیامده در استانهای مختلف کشور بین 25 تا 60 درصد گزارش شده است [17]. در مطالعه ای که در سال 1374 در خصوص تلفات آب در شهرهای بوشهر، تبریز و اهواز بعمل آمد، میزان تلفات آب در این شهرها به ترتیب 34، 30 و 50 درصد گزارش شده است [18]. بیشترین سهم تلفات مربوط به این شهرها، شکستگی لوله ها گزارش شده است. طبق استانداردهای جهانی برای کشورهای خشک و نیمه خشک و کم آب، حداکثر آب به حساب نیامده در یک شبکه توزیع حدود 15% و برای کشورهای پرآب حدود 25% توصیه شده است. طبق این استاندارد، برای شرایط ایران چنانچه آب به حساب نیامده از میزان 15% تجاوز نماید، ضرورت سرمایه گذاری برای بازیافت الزامی است. آب به حساب نیامده به میزان آبی گفته می شود که درصورت حساب فروش شرکت های آب و فاضلاب منظور نمی شود و اغلب به دلیل قرائت غلط کنتورها، انشعابهای غیرمجاز، کنتورهای با پلمپ باز و نشت در شبکه به دلیل پوسیدگی و از کارافتادگی لوله ها صورت می گیرد. میزان آب به حساب نیامده شهرها از 25 تا 60 درصد می باشد [17]. آب به حساب نیامده شبکه های شهری برخی از شهرهای کشور و دیگر کشورها به ترتیب در جدولهای 5 و 6 ارائه شده است
شامل 24 صفحه فایل word قابل ویرایش
